Ακριβώς πέντε μήνες πριν, στις 25.1.2009, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:
Άγρια μαργαριτάρια
Κάποια μαργαριτάρια, φυτρώνουν μέσα μας,
κυοφορούνται στις κόχες των ματιών...
Θρέφονται απο συναισθήματα, εικόνες,
παραστάσεις, εμπειρίες...
Διατηρούνται στη νάρκη τους,
απο την αγάπη, το χάδι,
την αγκαλιά, το φιλί...
Και παραμένουν ξεχασμένα, αχρησιμοποίητα,
αφουγκράζοντας την ψυχή...
Κι όταν οι φρουροί την εγκαταλείψουν,
όταν έρθουν οι βάρβαροι,
όταν ο ουρανός ρίξει κεραυνούς...
Αυτόματα, εμφανίζονται στην πόρτα σου!
Ζεστά, αστραφτερά, πολύτιμα.
Μπορεί να σταθούν εκεί....
Να μην κατρακυλήσουν στα μάγουλα,
μπορεί να σε θαμπώσουν!
Είναι το φως στον κατακλεισμό,
είναι η καμπάνα της καρδιάς
που αντιστέκεται.
Κοστίζουν μια ολόκληρη ζωή,
ξοδεύονται για ένα λεπτό!
Το τίμημα η ισορροπία μας....
'Ετσι μοιάζουν τώρα......
ΠΗΓΗ:
http://aroma.pblogs.gr/2009/01/agria-margaritaria-.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου