Στις 6.7.2010, στο blog “Φεγγαραγκαλιές” διαβάσαμε αυτό:
Με μυρωδιά καρύδας
Kοιτάζω την θάλασσα. Ρουφάω όλο το μπλε με το βλέμμα. Τεράστιο μπλε με στίγματα πορτοκαλί και ένα αερόστατο στον ουρανό με τα πιό όμορφα χρώματα όλου του κόσμου. Βουτάω. Χάνομαι για να ξαναβγώ στην επιφάνεια. Καταπίνω αλμύρα και μεγάλα κίτρινα κομμάτια ήλιου. Το μικρό αγόρι είναι μπροστά μου. Έχει μόλις κλέψει από το βάζο με το γλυκό και τρέχει με γυμνές πατούσες στην αμμουδιά. Κοντό τζην παντελονάκι με τιράντες που πέφτουν από τους ώμους. Πλάτη καλυμένη με κόκκινο ήλιο κι αλμύρα. Τσούζει! Αλοίφει το ευαίσθητο δέρμα του με παχιές στρώσεις κρέμας που μυρίζει καρύδα. Ένα αεράκι του παίρνει μακριά την φουσκωτή μπάλα. Χρώματα και πάλι που βυθίζονται στο μπλε. Ποιό διάφανο από ποτέ. Μιά πάνινη κορδέλα, φεύγει από τα μαλλιά του κοριτσιού δίπλα μου. Ένα κύμα λύνει την ξανθιά κοτσίδα της. Πάλι αυτή η μυρωδιά της καρύδας.. με τρελλαίνει!
ΠΗΓΗ:
http://metofeggariagalia.blogspot.com/2010/07/blog-post_06.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου