«Το ΟΧΙ του σήμερα» [Από το blog “Άρωμα Γυναίκας”]

Πριν από ένα ακριβώς χρόνο, στις 27.10.2010, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:

Το ΟΧΙ του σήμερα

΄Ενας μπαξές γεμάτος αίμα

είν' ο ουρανός

και λίγο χιόνι

έσφιξα τα σκοινιά μου

πρέπει και πάλι να ελέγξω

τ' αστέρια

εγώ

κληρονόμος πουλιών

πρέπει

έστω και με σπασμένα φτερά

να πετάω.

Μ. Σαχτούρη ''Ο Ελεγκτής"

ΠΡΟΣΦΟΡΑ - ΑΞΙΕΣ - ΥΠΑΡΧΩ

Το θεατρικό σήμερα στο αμφιθέατρο του σχολείου, έκρυβε σπίθες και πνοές δύναμης, κρυμμένης καλά και παιγμένες, με εφηβικό παλμό, όπου αφουγκράζεται το κάθε βηματισμό, θαρρείς, που ακούμπησε τα χώματα ψηλά στα Ελληνικά βουνά, στις γκρίζες γωνιές με τη λαχτάρα ζεστά φυλλαγμένη στα στήθη... από τη μια άκρη ως την άλλη, νησιώτικη και στεριανή!

Και μας πήγε πίσω.... απ΄το ξημέρωμα του ΟΧΙ ως το τέλος του αναπόφευκτου πολέμου.... Μοιραία έρχεται η σύγκριση στο σήμερα! Γιατί ο φόβος της άλλης πείνας, της κατοχής, της ανασφάλειας στη ζωή, μοιάζει να μην είναι και τόσο μακρυά! Γι αυτό γέμισαν οι μπαταρίες μας, ξανά.... Γιατί νοιώσαμε έντονα τα χρώματα των συναισθημάτων, όταν οι τύχες μας δεν ορίζονται απο εμάς.... 'Οταν παύουμε να πιστεύουμε, πως γεννηθήκαμε να ζούμε ΛΕΥΤΕΡΟΙ! Και λιποτακτούμε στην αδύναμη ασυλία μας, δαρμένοι σκύλοι στα πεζοδρόμια, αλιχτώντας με γοές όταν αδειάζουν τις τσέπες μας.... Και τί; Χρήματα παίρνουν.... όχι τις ζωές μας! Αυτές δεν χαρίζονται, ούτε διαπραγματεύονται! Αντί να μιζεριάζουμε, καλύτερα να συνηθίζουμε να λέμε κάμποσα ΟΧΙ...!

Εμείς "κληρονόμοι πουλιών, πρέπει, έστω

και με σπασμένα φτερά να πετάμε...."

ΠΗΓΗ:

http://aroma.pblogs.gr/2010/10/to-ohi-toy-shmera.html