Πριν από ένα χρόνο, στις 7.12.2010, στο blog “ANemos” διαβάσαμε αυτό:
Χθες δεν έγραψα για το Αύριο
Το άνοιγα, το έκλεινα και το ξανάνοιγα τον ΑΝεμο χθες.
Να γράψω, να μην γράψω, να γράψω.
Δεν έγραψα...
Γιατί η γραφή μπορεί να κάνει τη μνήμη επέτειο.
Μπορεί να κάνει το Αυριο να γίνει Χθες... Προχθές... Κάποτε... Τότε...
Ομως εκείνη η σφαίρα είχε στόχο το Αυριο και όχι το ΤΟΤΕ. Είχε στόχο την καρδιά του μέλλοντός μας.
Ο Αλέξανδρος δεν ήταν ήρωας. Δεν έπεσε σε κάποια μάχη. Δεν πήγε για να πεθάνει.
Ηταν κάτι πολύ παραπάνω από ήρωας: ένα Παιδί!
Ηταν το μέλλον.
Είναι.
Το μόνο που θα επαναλάβω είναι η ίδια κατάρα που "χάρισα" τότε στους δολοφόνους του: Το αίμα του στα κεφάλια σας! Και στα κεφάλια μας! Κανείς δεν θα το ξεπλύνει...
Και κάτι ακόμη: Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ ΒΡΩΜΑΕΙ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ!
ΠΗΓΗ:
http://naftilos.blogspot.com/2010/12/blog-post_07.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου