Πριν από τέσσερεις εβδομαδες, στις 23.9.2010, στο blog “Roadartist”, διαβάσαμε το παρακάτω [που εντάσσεται στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού μεταξύ bloggers για τις “10 αγάπες” τους…]:
…10(;) αγάπες
Αγαπώ..
τη ζωή.
-Υπάρχουν δύσκολες στιγμές που λυγίζω, μα πάντα κάτι μου υπενθυμίζει πως η ζωή είναι ένα παιχνίδι, που σε κάθε περίπτωση αξίζει να τη ζήσεις-
την ευθύτητα, τη διακριτικότητα, την εχεμύθεια, την ευαισθησία,
την προσφορά, την αποδοχή της αγάπης!
-..Αυτά τα στοιχεία είναι το μεγαλείο στη ζωή.
Αυτά είναι τα πλέον σπάνια στη σημερινή εποχή..
Έχοντας προδοθεί από ανθρώπους, δε μπορώ να μην εκτιμώ πραγματικά, όποτε συναντώ το μεγαλείο, εκείνους που - αν και αληθινά σπανίζουν - είναι ακόμη όμορφοι Άνθρωποι. Εστιάζω στους ανθρώπους που απλώνουν το χέρι στις δυσκολίες, που ξέρουν να τιμούν τη φιλία και να σέβονται-
τις τέχνες, τη δημιουργικότητα.
-Αγαπώ κάθε εμπνευσμένη, ειλικρινή εκδοχή της.
Από την τέχνη που βρίσκεται στα μουσεία, μέχρι την τέχνη του δρόμου!
την ποίηση, τα παραμύθια, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη μουσική, εκείνα που ταξιδεύουν την ψυχή και το μυαλό..-
να μαθαίνω την ιστορία του κάθε πράγματος, τις εποχές,
το πως δημιουργήθηκε και γιατί..
την καινοτομία, δημιουργική περιέργεια
-Μάλλον όσο μεγαλώνω, θα τα αναζητώ και περισσότερο..-
τη φύση, όσο μπορώ να βρίσκομαι κοντά της..
-Ιδιαίτερη αδυναμία μου η θάλασσα, από μικρή, σε στιγμές καλές,
είτε δύσκολες πάντα πήγαινα κοντά της-
την πόλη!
-Αγαπώ πολύ την Αθήνα. Δε θα πάψει ποτέ να με μαγεύει, να με εκπλήσσει..-
τα ταξίδια..
-με κάθε μέσο..-
το ποδηλατάκι μου..
-...-
εμένα.
-Παρ' όλες τις δυσκολίες..
παρ' όλους τους ατέρμονους προβληματισμούς μου,
τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, τις ανασφάλειες και τις αβεβαιότητες μου,
με αγαπώ.-
ΠΗΓΗ:
http://roadartist.blogspot.com/2010/09/10.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου