Πριν από ένα μήνα, στις 8.9.2010, στο blog “Φεγγαραγκαλιές” διαβάσαμε αυτό:
Ο κόσμος δεν είναι πάντα ροζ
Γράφω και και σβήνω από χθες..
Δε ξέρω ακριβώς τον τρόπο να το διατυπώσω..
Φοβάμαι πως η ζωή μας είναι πλέον ένα ''like'' σε ένα διαδικτυακό πακέτο, που ούτε καν αρχείο δε κρατά..
Για το facebook μιλάω!
Δε σας φαίνεται πως μιλάμε, απαντάμε, γελάμε, πονάμε, τραγουδάμε στον αέρα; Σα να αναλωνόμαστε σε μια επικοινωνία τόσο κενή, κρυμμένοι πίσω από το ότι δε μας βλέπουν και δε βλέπουμε;
Σε μια επικοινωνία όπου δε μπορούμε να δούμε, να μυρίσουμε, να αποδεχτούμε ή να απορίψουμε.. και κυρίως δεν θα μας απορίψουν;
Με χιλιάδες ''φίλους'' στο προφίλ, παραμένουμε ολομόναχοι μαζί με τον εγωισμό, την έπαρση, την τρέλλα, την μονοχνωτιά μας;
Και να το πιστεύουμε πως είμαστε ασυμβίβαστοι;
ΠΗΓΗ:
http://metofeggariagalia.blogspot.com/2010/09/blog-post_08.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου