Ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις 28.10.2009, στο blog “Αφημένες κάποιες σκέψεις” διαβάσαμε αυτό:
Το νέο «ΟΧΙ» ενάντια στον νεοφαισμό της τρομοκρατίας
Πριν από 69 χρόνια, οι έλληνες τόλμησαν να αρθρώσουν ένα βροντερό ΟΧΙ ενάντια στον Ιταλικό φασισμό. Έκτοτε, κάθε χρόνο, με περισσή περηφάνια τιμούμε την ημέρα αυτή- εορτασμοί, παρελάσεις, αφιερώματα. Σήμερα, οι εορτασμοί τελέσθηκαν κατά το σύνηθες. Η επέτειος όμως αυτή διαφέρει από τις άλλες.
Σήμερα οι έλληνες κλήθηκαν να βροντοφωνάξουν ένα νέο ΟΧΙ, αυτό ενάντια στον νέο φασισμό της τρομοκρατίας. Το είπαμε; Ο καθένας κατά μόνας ξέρει.
Θα ήθελα σήμερα με αφορμή τις πανηγυρικές εκδηλώσεις να ξεχυνόμασταν όλοι στους δρόμους και να φωνάζαμε αυτό το νέο ΟΧΙ: ΟΧΙ κύριοι και κυρίες, όποιοι κι αν είσαστε, δεν πρόκειται αν σας επιτρέψουμε να μας τρομοκρατήσετε. Δεν έχετε θέση στη χώρα αυτή. Μήνες τώρα προσπαθώ να καταλάβω. Την ύπαρξη , τη δράση και τα αιτήματα της της ETA, του IRA, ακόμα και της δολοφονικής Αλ Κάιντα, όχι πως τα αποδέχομαι ή τα συμμερίζομαι, αλλά ως έναν ελάχιστο βαθμό θα έλεγα πως τα αντιλαμβάνομαι υπό την έννοια του ότι ζητάνε κάτι συγκεκριμένο. Αυτοί όμως, οι δικοί μας τρομοκράτες τι ακριβώς θέλουν; Ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξής τους, σε τι σκοπούν; Στην αιώνια επανάσταση ??? Έλεος! Απλώς δολοφονούν. Είτε από ανία, είτε διότι εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα ως πληρωμένοι δολοφόνοι. Θα μάθουμε ποτέ άραγε; Εάν φοβάμαι που γράφω αυτό το κείμενο; Ναι, προφανώς. Αλλά δεν μπορώ να μην το κάνω απο τη στιγμή που αντιλήφθηκα το διασταγμό μου. Είναι το δικό μου ΟΧΙ ενάντια σε αυτόν το νέο- φασισμό. Και είμαι σίγουρη πως ο καθένας μέσα από το δικό του μικρόκοσμο θα αρθρώσει αυτό το νέο ΟΧΙ. Ο καθένας με το δικό του τρόπο- οι αριστεροί και οι δεξιοί, αλλά και οι αριστεριστές, οι αναρχικοί, οι αλλοδαποί, οι άνεργοι, οι αγανακτισμένοι πολίτες, οι νοικοκυραίοι, οι εθνικιστές, οι φοιτητές, οι μαθητές, εσύ, εγώ. Μαζί. Όλοι.
Όχι κύριοι και κυρίες, όποιοι κι αν είστε, δεν θα σας επιτρέψουμε να δολοφονείτε, δεν θα σας επιτρέψουμε να μας τρομοκρατήσετε.
Κι αν ο προσωρινός σας στόχος είναι η αστυνομία, αυτή η αστυνομία, που συχνά μας θυμώνει, συνεχώς μας εξοργίζει κι ακόμα πιο συχνά μας βοηθά, εμείς, όλοι μαζί θα την προστατεύσουμε. Όχι μόνο γιατί διαφορετικά ο αυριανός στόχος σας θα είναι ο τροχονόμος και ο επόμενος ο ταχυδρόμος, κι έπειτα εσύ κι εγώ κι έπειτα ο διπλανός μας .... αλλά κυρίως γιατί οι αστυνομικοί και όλοι εμείς με όποιες διαφορές κι αν μας χωρίζουν είμαστε μέρος της δημοκρατίας μας, είμαστε μέρος της κοινωνίας μας, της καθημερινότητάς μας. Ενώ εσείς, ποιοι είστε;
Ας αρθρώσουμε λοιπόν, αυτό το Νέο ΟΧΙ, όλοι μαζί.
ΠΗΓΗ:
http://afroditealsalech.blogspot.com/2009/10/blog-post_28.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου