Πριν από ένα χρόνο, στις 5.11.2010, ενόψει Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών, διαβάσαμε στη freepress Metropolis αυτό το άρθρο του Νικήτα Καραγιάννη:
Λένε, τάζουν, υπόσχονται. Ολοι τους για το «καλό του τόπου», της πόλης, της γειτονιάς. Δίνουν έμφαση στον ξεχασμένο πολίτη της κοινωνίας και στην κοινωνική πολιτική των ξεχασμένων. Θα μας ανεβάσουν στα ποδήλατα, κάνοντας «τη ζωή μας ποδήλατο». Θα στεγάσουν τους αστέγους, πετώντας έξω τους στεγασμένους. Θα γιατρέψουν τους ναρκομανείς, ναρκώνοντας τους ξενέρωτους. Θα πρασινίσουν την πόλη που κοκκίνισε από το θυμό της. Θα εξαφανίσουν τα σκουπίδια με ανθρώπινους σκουπιδοφάγους.
Θα φτιάξουν τα πεζοδρόμια, θα αναστηλώσουν τα κτίρια, θα σεβαστούν τους πεζούς, θα εκδιώξουν τα ΙΧ, θα εκπολιτίσουν τους απολίτιστους, θα πληρώσουν τους απλήρωτους, θα ταΐσουν τους πεινασμένους, θα ντύσουν τους γυμνούς, θα γλυκάνουν τους πικραμένους. Θα στεγνώσουν τους πλημμυρισμένους και θα δροσίσουν τους καμένους. Θα στηρίξουν τους αστήριχτους, θα τιμωρήσουν τους ατιμώρητους, θα δικαιώσουν τους αδικημένους.
Κανείς τους δεν το κάνει για τη δόξα και το χρήμα. Ολοι τους έχουν πλάνο Α, Β, ακόμα και Γ, όραμα, όνειρα, φαντασία και μία τρομερή «πιλάλα» να αναδείξουν την πόλη σε πρωτεύουσα του κόσμου. Ολοι τους επιμένουν, επειδή βαρέθηκαν να υπομένουν. Θα ξεβουλώσουν τα φρεάτια, θα φτιάξουν πάρκα, πάρκινγκ, παιδικούς σταθμούς, παιδικές χαρές και παιδικές τρομάρες. Ολοι τους είναι έτοιμοι να πάρουν «μία σκούπα και ένα φαράσι» και να βγουν στους δρόμους, δίπλα μας, πάνω μας, αποκάτω μας, μέσα μας, έξω μας. Ολοι τους καταλαβαίνουν τον κάθε πόνο και καημό μας. Αγαπούν την πόλη, το γείτονα, τον απόκληρο, τον απελπισμένο, τον Ελληνα, τον ξένο και τον ...; έξω από εδώ.
Ολοι τους θα κάνουν οικονομία και θα κόψουν τα περιττά συμπόσια, συνέδρια, συμβούλια, σουβλάκια. Εκείνοι και το περιβάλλον είναι ένα πράγμα, μία «πράσινη» ψυχή, ενωμένοι μαζί του από τη μήτρα της μάνας τους. Πάντα το έλεγαν, το πρόσεχαν, το ήξεραν, το περίμεναν. Δεν θα κλέψουν, κοροϊδέψουν και εξαπατήσουν. Δεν θα το βάλουν κάτω, δεν θα ξεκουράζονται και δεν θα βαρεθούν, ό,τι και αν γίνει. Ορκίζονται στο όνομα της δημοκρατίας, της ειρήνης, της αλήθειας και της παιδείας. Θέλουν διαφάνεια και see-through σε όλα, όλους και όλες. Θα βρίσκονται πάντα στο πλευρό μας, στα πόδια μας και στο σβέρκο μας. Πώς γίνεται, λοιπόν, να τους αφήσουμε έτσι;
ΠΗΓΗ:
http://misha.pblogs.gr/2011/01/oikos-anohhs.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου