Πριν από τρεις ημέρες, στις 2.7.2012, στο blog “Οδεύοντας” της Αργυρούλας,
διαβάσαμε (μεταξύ άλλων) αυτό:
Κοριτσάκι μου...
" Κοριτσάκι μου,
θέλω νὰ σοῦ φέρω
τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.
θέλω νὰ σοῦ φέρω
τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.
Θέλω νὰ σοῦ φέρω ἕνα περιβολάκι
ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη
πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας
νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.
ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη
πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας
νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.
Θέλω νὰ σοῦ φέρω
ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς
δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου
νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ
νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις.
ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς
δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου
νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ
νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις.
...
Εἶναι μακρὺς
μακρὺς
μακρὺς ὁ δρόμος.
μακρὺς
μακρὺς ὁ δρόμος.
Δύσκολα εἶναι, κοριτσάκι,
στὴν ἀρχή.
στὴν ἀρχή.
Τί νὰ πεῖς, δὲν ξέρεις.
Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.
Δύσκολα εἶναι στὴν ἀρχή.
Γιατὶ δὲν εἶναι, κοριτσάκι,
νὰ μάθεις μόνο
ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,
ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.
νὰ μάθεις μόνο
ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,
ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει.
Εἶναι νὰ γίνεις
ὅ,τι ζητάει
ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,
ὅ,τι ζητάει
ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,
εἶναι νὰ φτιάχνεις, κοριτσάκι,
τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.
Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη
ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.
ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.
Νὰ τὸ θυμᾶσαι, κοριτσάκι.
"
( Γιάννης Ρίτσος )
....
Στη γλυκιά μου Μαρία, στο κοριτσάκι μου, που
κοπίασε, μόχθησε, δούλεψε, τόσο σκληρά... Τις περισσότερες φορές δεν μετρά το
αποτέλεσμα, αλλά οι εμπειρίες που απόκτησες... Σαν τον Οδυσσέα και το ταξίδι
στην Ιθάκη...
" Οι ωραιότερες θάλασσες , είναι αυτές
που δεν έχεις ακόμα ταξιδέψει ! "
Σε αγαπώ !
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου