Πριν από δύο εβδομάδες, στις 26.6.2012, στο blog “Ελληνίδα”, διαβάσαμε αυτό:
....
Είναι ότι
πιό στενάχωρο αυτό που γίνεται. Και παρόλο τον θυμό δεν γίνεται να τον μισήσω.
Απογοήτευση. Και όχι γι' αυτά που έκανε αλλά γιά αυτά που δεν έκανε. Αυτός ο
άνθρωπος μου έδωσε πολλά, αλλά και άλλα τόσα μου στέρησε. Δεν έχει ιδέα τι πάει
να πει πλάκα, διασκέδαση, την ζωή την αντιλαμβάνεται τελείως επίπεδη. Δουλεύουμε,
τρώμε, βλέπουμε τηλεόραση, κοιμόμαστε. Δεν υπάρχει χώρος γιά τίποτα άλλο. Ζωή
χωρίς εξάρσεις, ρομπότ και κανόνες λειτουργίας γιά τα πάντα. Με καταπίεσε τόσο
που νομίζω πως θα σκάσω. Μα πιό πολύ με απογοήτευσε γιά αυτά που δεν έκανε.
Ηθελε να είμαι εξαρτημένη από εκείνον και του το επέτρεψα γιατί μ' αγαπούσε.
Ετσι νόμιζα τουλάχιστον. Φταίω, φταίω κι' εγώ γιά πολλά. Αφέθηκα.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου