«Η ιδιοκτησία του πνεύματος» [Από το blog “The Blog of Pak”]

Ο e-φίλος Παναγιώτης, δίνοντάς μου τις προάλλες την άδεια να του “κλέψω” το κείμενό του που ανάρτησα χθες, μου θύμισε ότι παλιότερα είχε αναρτήσει (και, συνεπώς, αντιστοίχως, είχαμε διαβάσει) τις σκέψεις του για το θέμα της πνευματικής ιδιοκτησίας των διαφόρων κειμένων. Λοιπόν… την 1.10.2007, στο blog “The blog of Pak”, είχαμε διαβάσει αυτό:

Η ιδιοκτησία του πνεύματος

Πολλοί από εσάς θα με βρίσετε (και πάλι) αλλά... τι να κάνουμε, η άποψη μου είναι η άποψη μου. Εξάλλου συνήθισα να είμαι "αντισυμβατικός", ιδιαίτερα ως προς τους κοινούς "αντισυμβατικούς". Λοιπόν είμαι κατά της πνευματικής ιδιοκτησίας! Θεωρώ αδιανόητο κάποιος να είναι κάτοχος, ιδιοκτήτης μιας ιδέας! Θεωρώ πολύ πιο λογικό, αν και πάλι παράλογο κάποιος να κατέχει ένα κομμάτι γης, ένα κομμάτι θάλασσας, ένα μήλο παρά να κατέχει μια ιδέα. Οι ιδέες δεν ανήκουν σε κανένα, είναι κτήμα όλων. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε οποιονδήποτε, και ας έχει αυτός ο οποιοσδήποτε σκεφτεί το ίδιο πράγμα λίγο νωρίτερα. Αυτό απλά, γιατί κανένας από τους δύο δεν έχει δημιουργήσει την σκέψη. Απλά και οι δύο την κατέγραψαν. Η σκέψη, η ιδέα προϋπάρχει δεν φτιάχνεται. Η ιδέα δημιουργήθηκε μαζί με την ύλη.

Τί είναι όμως ιδέα (Κατ εμέ πάντοτε); Η ιδέα είναι μια απεικόνιση της ύλης, μια κατάσταση της, μια μορφή της. Κάθε ιδέα περιγράφει μια υλική πραγματικότητα. Κατά συνέπεια είναι στενά συνδεδεμένη μαζί της, εξαρτημένη από αυτή. Καμιά ιδέα δεν μπορεί να υπάρξει, δεν μπορεί να σταθεί εκτός υλικής πραγματικότητας. Οιεσδήποτε τέτοιες ιδέες είναι ψευδείς και ανύπαρκτες. Άρα οι ιδέες αποτελούν ένα σύνολο (πεπερασμένο) όλων των καταστάσεων που μπορεί να βρεθεί η ύλη, υπαρκτό εφόσον θεωρήσουμε την ύλη υπαρκτή πραγματικότητα. Δημιουργήθηκε μαζί με την δημιουργία της ύλης. Αυτό συνεπάγεται ότι η παρούσα κατάσταση της ύλης (η ύπαρξη) είναι ένα υποσύνολο των ιδεών (Όλων των δυνητικά υπαρκτών καταστάσεων). Οποιαδήποτε αλλαγή στο υποσύνολο της κατάστασης της ύλης σημαίνει αλλαγή του ίδιου του υποσυνόλου άρα δημιουργία καινούργιου υποσυνόλου. Σε αντίθεση, η διατύπωση μιας καινούργιας ιδέας για την υλική πραγματικότητα δεν οδηγεί σε αλλαγή του συνόλου των ιδεών, απλά σε ακόμα μια καταγραφή ενός μέρους του. Τώρα αν έστω θεωρήσουμε την δημιουργία αξιόλογη δικαιολογία για την ύπαρξη ιδιοκτησίας, τότε η ιδιοκτησία ύλης δικαιολογείται ενώ η ιδιοκτησία του πνεύματος όχι(Αφού ποτέ δεν δημιουργήθηκε αλλά προϋπήρχε πάντοτε).

Τώρα ας περάσουμε στα πιο απλά και καθημερινά. Επειδή ξέρω ότι θα ακούσω πολλά (Όλοι εσείς οι bloggers είστε πνευματικοί παραγωγοί και προφανώς θίγονται τα συμφέροντά σας) σκεφτείτε μονάχα τα εξής "παράδοξα". Με τη λογική της πνευματικής ιδιοκτησίας όποιος καταγράφει πρώτος μια ιδέα δικαιούται την ιδιοκτησία της άρα και την οποιαδήποτε χρήση της. Άρα αυτός που πρώτος σκέφτηκε την πόρτα έπρεπε να εισπράττει δικαιώματα από την χρήση της ιδέας του. Έτσι απλά, όποιος φτιάχνει πόρτες θα έπρεπε να τον πληρώνει, αλλιώς δεν θα δικαιούταν να χρησιμοποιήσει πόρτες! Πολλά λεφτά έ; Που να σκεφτόσουν τον τροχό ή την φωτιά. Σκεφτείτε τον Νεύτωνα με τον νόμο της βαρύτητας! Χρυσή επένδυση!

Πάραυτα, αναγνωρίζω ότι η σημερινή καπιταλιστική διάρθρωση αναγκάζει και μένα και πολλούς «πνευματικούς καταγραφείς» να πουλούμε και να διεκδικούμε ιδιοκτησία πάνω σε πνευματικά αγαθά κυρίως για λόγους επιβίωσης. Γιατί αν δεν το κάνουμε κάποιοι άλλοι θα το κάνουν στη θέση μας. Η απαξίωση της απαίτησης της πνευματικής ιδιοκτησίας θα μπορούσε να προέλθει μόνο μέσα από ένα διαφορετικό πλαίσιο κοινωνικής οργάνωσης από το σημερινό. Ένα άλλο κόσμο, διαφορετικό…

ΠΗΓΗ:

http://pak-theblogofpak.blogspot.com/2007/10/blog-post.html