Στις 6.12.2008, στο blog “Locus Publicus” διαβάσαμε αυτό:
Το αίτημα της αξιοπρέπειας
What defines this historically new era?
The fact that the world is now politically awakened is a totally new reality. It means that we're dealing with a humanity worldwide that is politically activated and interactive, responding to stimuli from all sorts of places, imitating each other's upheavals or revolutions, watching the U.S. on television and both admiring and resenting it. As a consequence, traditional power, which was often applied to politically passive societies, is no longer omnipotent. On top of that, for the first time there are global challenges that transcend national traditional state boundaries and don't fit into traditional interstate politics. I have in mind of course climate, environment, ecology, plus such things as the quest for human dignity derived from a rejection of injustice and inequality in the human condition.
Zbigniew Brzezinski
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό του νέου αιώνα, δήλωσε σε πάμπολλες περιπτώσεις ο απερχόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών George W. Και χώρισε κατόπιν τον κόσμο σε καλούς και κακούς, σε κείνους που καταλαβαίνουν και ακολουθούν, και στους άλλους, που εφόσον δεν ακολουθούν την υπερδύναμη, είναι εξ ορισμού εναντίον της. Εναντίον των αξιών της, του τρόπου ζωής της, της δικής της θεώρησης του κόσμου. Η ιδεολογία γνωστοποιήθηκε στον κόσμο και επίσημα. Άρχισαν κατόπιν, οι δύο πόλεμοι του Αφγανιστάν και Ιράκ.
Είναι ίσως νωρίς να διακρίνουμε τα κύρια χαρακτηριστικά του αιώνα που διανύουμε, πολύ νωρίς να διαγνώσουμε τα μεγάλα γεγονότα που θα σημαδέψουν τις επόμενες γενιές. Σίγουρα, η Ιστορία δεν προβλέπεται. Καμία υπηρεσία πληροφοριών δεν διέγνωσε την πτώση του Κομμουνισμού. Όταν το Τοίχος έπεσε, από τα παθιασμένα πλήθη, κανένας αναλυτής δεν μίλησε, ούτε και τότε, για την πλήρη κατάρρευση ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Κανείς δεν μίλησε για κάποιο λαϊκό κίνημα, και τί ακριβώς αντιπροσώπευε. Τι ήθελαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Καμία κυβέρνηση δεν διέγνωσε επίσης σωστά την άνοδο των φανατικών ισλαμιστών. Η προσοχή επικεντρώθηκε από την αρχή στις στρατιωτικές πράξεις των κορυφαίων φανατικών, και το μίσος των λίγων. Κανείς δεν έδωσε ,γιατί δεν ήθελε, σημασία στις διαστάσεις ενός κινήματος που ξεκινούσε από τη λαϊκή βάση, και σταδιακά κάλυπτε τον μουσουλμανικό κόσμο. Τι ήθελαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Κανείς δεν έδωσε σημασία στον Hugo Chavez. Τα επίσημα συστήματα τον χαρακτήρισαν αμέσως ως γραφικό δικτάτορα, έναν περιθωριακό γραφικό δικτατορίσκο, που εξέγειρε τα πλήθη, που μισεί τη δημοκρατία, που θέλει να καταλύσει τον κόσμο. Κανείς δεν διέγνωσε το κίνημα που δημιουργήθηκε στη λαική βάση, αυτό που σήμερα ενώνει για πρώτη φορά, μεγάλο μέρος του λαού της Λατινικής Αμερικής. Τι ήθελαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Ποιό λοιπόν, θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό του αιώνα που ακολουθεί; Ο πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας; Κάποια διαμάχη μεταξύ Καπιταλισμού – Σοσιαλισμού; Τί θα καθορίσει ως επί το πλείστον τις λαϊκές απαιτήσεις ανά τον κόσμο; Ένα καλύτερο Τραπεζικό σύστημα; Η δυνατότητα της άκρατης κατανάλωσης, ο περισσότερος πλούτος; Τι επιθυμεί ο κόσμος;
Τίποτα απ΄ όλα αυτά, τολμώ να θεωρήσω. Το κοινό στοιχείο της λαϊκής απαίτησης ανά τον κόσμο, από τη Τριτοκοσμική Ζιμπάμπουε και την Αιτή, μέχρι την πλούσια Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, από τα νεοϊδρυθέντα κράτη που ξέφυγαν από την Αποικιοκρατία, απο τη Μέση Ανατολή, μέχρι τα Βαλκάνια, την Ταϊλάνδη και την Κίνα, είναι ένα και μόνον. Το αίτημα της Αξιοπρέπειας. Όχι κάποιο συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα, κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία. Όχι η δυνατότητα να γίνει κάποιος πλούσιος. Απλά η δυνατότητα να υπάρξει κάποιος, μέσα στα όρια της οντότητας που έχει γεννηθεί (Κράτος, Κοινωνία), με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Χωρίς να έχει έναν δικτάτορα να τον καταπιέζει, την αστυνομία να τον κυνηγάει για το παραμικρό, αυθαίρετα και δυναστικά. Χωρίς το σύστημα να περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης, να φυλακίζει δημοσιογράφους, να σκοτώνει καλλιτέχνες. Η δυνατότητα να υπάρξει αξιοπρεπώς, με κάποια πνευματική και οικονομική δύναμη, έστω μικρή, που του δίνει συμμετοχή στον Κόσμο και κάποιο μερτικό στην Υγεία, Παιδεία και Ελευθερία Λόγου. Μια αξιοπρεπή δηλαδή συμμετοχή στα κοινά.
Όλοι οι λαοί του κόσμου, θέλουν πλέον τα ίδια πράγματα. Δεν μάχονται για τον Καπιταλισμό, τον Σοσιαλισμό. Δεν μάχονται για θρησκευτικές ιδεολογίες. Μάχονται για την Αξιοπρέπεια. Για μια στοιχειώδη κοινωνική αξιοπρέπεια μάχονται οι πολίτες της Μέσης Ανατολής και του Ιράν. Απλά οι κυβερνήσεις τους, και άλλες μικρές και ελιτίστικες ομάδες, τους στέρησαν τα δικαιώματα, και καπηλεύτηκαν στο όνομά τους δικτατορίες και θεοκρατίες. Για τον ίδιο λόγο παλεύουν και οι λατινοαμερικανοί. Για την αξιοπρέπεια να υπάρξουν αυτόνομοι χωρίς κάποιες εταιρείες να τους κατακλέβουν το εθνικό τους πλούτο. Για τον ίδιο λόγο παλεύουν και οι Δυτικοί. Τη δυνατότητα να μορφώσουν το παιδί τους, να έχουν έναν καλό γιατρό, κάποια αξιοπρεπή σύνταξη. Χωρίς μια ομάδα κατόχων ΜΒΑ να τους καταστρέφει το σύστημα.
Το αίτημα της αξιοπρέπειας είναι σήμερα παγκόσμιο. Δεν γνωρίζω τί θα αποφασίσουν οι μεγάλες κυβερνήσεις αυτού το κόσμου, τί πολιτικές θα ακολουθήσουν. Αλλά ό,τι και να κάνουν, δεν θα μπορέσουν πλέον να αγνοήσουν το καθολικό πλέον αίτημα των ανθρώπων να έχουν μια αξιοπρεπή κυβέρνηση, έναν αξιοπρεπή τρόπο ζωής. Το μήνυμα της Αξιοπρέπειας έχει για πρώτη φορά στην Ιστορία, διεθνοποιηθεί.
Αν επιλέξουν να δουν τον κόσμο μέσα από το πρίσμα της Τρομοκρατίας, του Καπιταλισμού, του Σοσιαλισμού, της Θεοκρατίας, ή του Εθνικισμού, θα αποτύχουν οικτρά. Η Τεχνολογία έχει πλέον ενώσει τον Κόσμο πληροφοριακά, και το αίτημα για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή, βρίσκεται σήμερα real time στο ίντερνετ, απο τη Δαμασκό μέχρι την Ταϊλάνδη. Ελπίζω οι ηγέτες αυτού του κόσμου, να τo αντιληφθούν γρήγορα.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου