«Μίλια μακρυά» [Από το blog “Roadartist”]

Πριν από 15 ημέρες, στις 24.2.2011, στο blog “Roadartist”, κάτω από τον πίνακα “The Little Tower of Babel” του Pieter Bruegel the Elder (c1563), διαβάσαμε αυτό:

Μίλια μακρυά

Τιποτένιοι ήρωες,
κάλπικοι σωτήρες, ανεγκέφαλοι δικτάτορες.

Τυφλοί ηγέτες
σε ένα βασίλειο ασυνεννοησίας.
...

Παρατηρείς τριγύρω..

άλλοι παλεύουν για τα αυτονόητα..

ενώ άλλοι

εύκολα, πονηρά επιβιώνουν..

..Εσύ που κατατάσσεις τον εαυτό σου;

Πόσο συμβαδίζει η ματιά σου με την πραγματικότητα;

Που να σε κατατάσσουν οι άλλοι;

Τι αξία να έχει η άποψη των άλλων;

..Σκέφτεσαι..
"σταματώ", "ως εδώ"

"νόημα δεν υπάρχει",

"φοβάμαι".

Και τότε περισσότερο σφίγγεις τη γροθιά.
Τότε πιο πολύ πεισμώνεις.
Αυτό που σε εξαντλεί, αυτό και σε κρατά.
Αυτό που σε πληγώνει, σε διαμορφώνει.

Μα αναρωτιέσαι
για πόσο.

..Ανακαλύπτοντας κάθε τόσο τα όρια σου,
αναγνωρίζοντας τη διαφορετικότητα σου,
..και εξακολουθώντας

πεισματικά πιο πολύ να σε αγαπάς.

Αγαπώντας τις θυσίες, τις αδυναμίες σου.
Τόσα πράγματα που δε μπορείς να τα εξηγήσεις..
Και απορείς κάποιες στιγμές πώς μπορείς να συνεχίζεις
σε ομήγυρη ατελείωτου παραλογισμού.


Πράγματα που
..πάντα λίγοι θα μαθαίνουν..
..πάντα λίγοι θα καταλαβαίνουν..
ακόμα λιγότεροι θα αισθανθούν..
όσοι μπορέσουν
μέσα σου
να κοιτάξουν..
όσους θα αφήσεις, όσο θα ανοικτείς..

Και πόσοι εύκολοι κριτές.

Μα όσο εσύ θα σπαταλιέσαι στο να κρίνεις,
εγώ σιωπηλά θα συνεχίζω.
Στα απρόβλεπτα, στα προβλέψιμα.
στα ατέρμονα στροβιλίσματα μου..
Κλείνοντας τα αυτιά σε ότι φανατικά δεν συμβαδίζει,
σε ότι γράφει, απορεί,
μα συνεχώς ασχολείται.

Δεν έχει άραγε δική του ζωή;
Πως μπορεί τόσο πολύ να ασχολείται;

Πολλοί υποτίθεται πως ζουν,
μα απλά νωχελικά ανασαίνουν.

Οι ζωές όλων των ανθρώπων δεν είναι ίδιες..
Δεν έχουμε όλοι ίδια γούστα, σκέψεις, καρδιές, ομορφιές,
προτεραιότητες, μικρές, μεγάλες προσδοκίες,
δυσκολίες, ευκολίες..

Παρατηρείς τους ανθρώπους

..προσπαθείς να διαισθανθείς..

Πάντα κάποιοι θα διαφέρουν.

Αρκετοί πιστεύουν πως αγγίζουν τα άστρα.
Μα αυτά τα άστρα, είναι μόνο

στιγμιαία

βεγγαλικά,
καλύτερα από μακρυά να τα κοιτάς,
καθώς θα σβήνουν, και θα χάνονται.

Σκέψεις αλλόκοτες..
..Γέμισμα ψυχής..
Ονείρων όνειρο..
Λίγοι θα το νιώσουν,
λίγοι θα σε νιώσουν,
αυτοί οι λίγοι όμως
(θα) είναι
ο θησαυρός σου.

Εκ των έσω
μα μίλια μακρυά.

ΠΗΓΗ:

http://roadartist.blogspot.com/2011/02/blog-post_24.html