Πριν από μία εβδομάδα, στις 30.4.2013, στο blog “Οδεύοντας” της Αργυρούλας,
διαβάσαμε (μεταξύ άλλων) αυτό:
39 χρόνια μετά... και θάβουμε ακόμα τους νεκρούς μας!
Τι είναι άραγε πιο τραγικό
, πιο οδυνηρό , πιο ψυχοφθόρο από την αναμονή ;
Αυτό συνέβαινε εδώ και 39 χρόνια , αγαπημένε μας Θέμη , ή αλλιώς Πέπη , όπως συνήθιζαν να σε αποκαλούν φίλοι και συγγενείς ...
Αυτό συνέβαινε εδώ και 39 χρόνια , αγαπημένε μας Θέμη , ή αλλιώς Πέπη , όπως συνήθιζαν να σε αποκαλούν φίλοι και συγγενείς ...
Εκείνες τις μαύρες μέρες
του ' 74 , όταν έτρεξες κι εσύ σαν νέος , 20 μόλις χρονών, να αγωνιστείς
για την πατρίδα σου , ποιός θα περίμενε ότι δεν θα ξαναγυρνούσες ποτέ ; ...
Ποιός θα φανταζόταν ότι
δεν θα ερχόσουν πίσω και ότι δεν θα σε έσφιγγαν ξανά στην αγκαλιά τους φίλοι
και συγγενείς ; ...
Ποιός ήξερε ότι η αναμονή
αυτή θα κρατούσε 39 ολόκληρα χρόνια ; Άραγε πώς θα ήσουν τώρα αν
ζούσες ; ...
Εμείς οι νεότεροι της
οικογένειας , δεν σε γνωρίσαμε ποτέ . Μόνο μέσα από φωτογραφίες και μνήμες
. Μνήμες ωραίες και γλυκιές που στη σκιά του πολέμου έγιναν οδυνηρές και
τραγικές .
Εσύ , Θέμη , είσαι αυτή η
ωραία ανάμνηση , η γλυκειά , η αμυδρή . Όμως όχι ξεχασμένη εικόνα .
Μια φωτογραφία στον τοίχο
της γιαγιάς μου , αυτός που όλοι περιμέναμε και δεν ερχόσουν ποτέ , ένα σημάδι
ψυχής , μια κατάθεση ζωής . Ένας νέος που δεν πρόλαβες να ζήσεις και να
απολαύσεις τη ζωή και τους καρπούς της . Ένας νέος που δε σε χάρηκε η
οικογένειά σου . Μια αγκαλιά που δεν θα γνωρίσω ποτέ .
Σήμερα , μαζευτήκαμε όλοι
εδώ που σ΄ αγαπάμε , ή έστω που σ΄ έχουμε στη σκέψη μας , για να σε
αποχαιρετήσουμε για τελευταία φορά . Αυτή τη φορά , όχι για τον πόλεμο ,
αλλά για τον Παράδεισο , για μιαν αιώνια θέση δίπλα από τους Αγγέλους ,
όπως σου αξίζει !
Ποιός μιλά για θρήνο ; ...
Δεν έχεις ανάγκη θρήνου και πένθους , ούτε εσύ , ούτε τόσοι άλλοι που έπεσαν
για την πατρίδα τους .
Διότι εσύ είσαι η
προσωποποίηση της Λεβεντιάς , της Παλληκαριάς , της Δόξας , της Τιμής και της
Αξιοπρέπειας !
Κι΄ όλα αυτά δεν έχουν
ανάγκη θρήνου , διότι πολύ απλά αυτά δεν πεθαίνουν! ΕΣΥ δεν πεθαίνεις !
Όσο ζω θε επιμένω ότι κάθε
αγνοούμενος και κάθε πεσών της βάναυσης εισβολής του '74 , βρίσκεται εν
ζωή . Γιατί ποιός μπορεί να αμφισβητήσει την αιώνια ύπαρξη σου στη ψυχή
μας ; Γιατί ποιός μπορεί να σε σβήσει από μέσα μας ;
Αιωνία σου η Μνήμη !
Νικολέτα Γεωργίου
Φοιτήτρια Πανεπιστήμιο
Κύπρου
***
Κηδεύεται αύριο 1 Μαϊου
2013, στις 12 το μεσημέρι, μετά από 39 χρόνια καθυστέρηση, και μετά την
ταυτοποίηση των οστών του με την μέθοδο DNA , ο αγνοούμενος από την τουρκική
εισβολή, Θέμης Βαρνάβα, στον ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελίστριας στο Ακάκι , όπου
θα προαστεί ο Μητροπολίτης Μόρφου κ Νεόφυτος .
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου