Πριν από δύο μέρες, στις 18.5.2013, στο blog “Ροϊδη εμμονές” , διαβάσαμε αυτό:
H Fitschαϊκή…
αναβάθμιση των σκουπιδιών (μας)
Η οικονομία βυθίζεται… αλλά αναβαθμίζονται
τα «σκουπίδια μας»!
Σφαγή
σε μισθούς και συντάξεις, φόροι, χαράτσια, απολύσεις, χιλιάδες λουκέτα, ανεργία
στο 30% και το 67% στους νέους. Σχεδόν 4 εκατομμύρια πολίτες οι οποίοι
βρίσκονται στα όρια της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ήτοι στα όρια
της πλήρους εξαθλίωσης. Χιλιάδες πολίτες δεν έχουν βασικά αγαθά, δεν έχουν
σπίτι, ζουν σε οικογένειες όπου δεν εργάζεται κανείς ή εργάζεται με μερική
απασχόληση. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και ακόμη χειρότερα… αυτοί πανηγυρίζουν
για την «αναβάθμιση» της Ελλάδας στην κατηγορία «junk» («σκουπίδια»)!
Κι
ενώ η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας βαθιά στην κόλαση της ύφεσης
συνεχίστηκε και το α΄ τρίμηνο του 2013 με περαιτέρω συρρίκνωση κατά 5,3% το α΄
τρίμηνο του τρέχοντος έτους, για έκτο συνεχή χρόνο, αυτοί πανηγυρίζουν για την
«αναβάθμιση» των «σκουπιδιών» μας… Επισήμως η Ελλάδα εισήλθε στον έκτο χρόνο
ύφεσης, που επιμένει στα μνημονιακά μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές
μας. Το δ΄ τρίμηνο του 2012, η πτώση του ΑΕΠ ήταν 5,7%, το γ΄ τρίμηνο του 2012
6,7% και το β΄ τρίμηνο του 2012 6,4%.
Η
εφαρμογή δημοσιονομικής λιτότητας και εσωτερική υποτίμησης αποτελεί τεράστιο
λάθος. Ολοι πλέον το έχουν καταλάβει, αλλά κανείς δεν το ομολογεί. Αντί να
μειώσουν δραστικά τα ελλείμματά τους τη στιγμή αυτή, τα πλούσια οικονομικώς
κράτη χρειάζεται να δηλώσουν με πειθώ και ειλικρίνεια ότι θα το πράξουν όταν οι
οικονομίες τους συνέλθουν από τις συνέπειες της κρίσης. Με ποιον τρόπο, όμως;
Προχθές,
η «αναβάθμιση» της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας
παρουσιάστηκε ως σημαντική εξέλιξη. Δυστυχώς, όμως, δεν έχει απολύτως καμία
ουσιαστική σημασία. Ο οίκος Fitch αναβάθμισε την Ελλάδα στη βαθμίδα B-, από
CCC. Σημειώνεται ότι στην ίδια βαθμίδα με τη Fitch, στο B-, αξιολογεί την
Ελλάδα και η Standard & Poor’s. Η Moody’s τοποθετεί τη χώρα στο C. Ωστόσο,
και παρά τις τρεις αξιολογήσεις, η Ελλάδα παραμένει στην κατηγορία «junk»
(«σκουπίδια»)! Οι τρεις οίκοι έχουν σβήσει την Ελλάδα με τις αξιολογήσεις τους
από το 2011. Παίζοντας τα ύπουλα παιχνίδια τους, κλόνισαν την πραγματική
οικονομία, κατέστρεψαν τις τράπεζές μας και εξευτέλισαν τα ελληνικά ομόλογα.
Αξίζει
να επισημανθεί πως οι γεωγραφικοί χάρτες συχνά δίνουν μια παραμορφωτική εικόνα
της πραγματικότητας. Οπως οι μερκατορικοί, που όσες χώρες είναι κοντά στον
Ισημερινό τις δείχνουν μικρότερες από τις υπόλοιπες. Ετσι, σε έναν τέτοιο
χάρτη, η Γροιλανδία καταλαμβάνει περίπου την ίδια έκταση με την Αφρική,
μολονότι είναι 14 φορές μικρότερη. Παραμορφωτικοί όμως μπορεί να είναι και οι
οικονομικοί χάρτες. Ιδιαίτερα όταν την απεικόνιση της οικονομικής κατάστασης
των χωρών αναλαμβάνουν εταιρείες όπως η Μoody’s, η Standard & Ρoor’s και η
Fitch. Η εμμονή τους να δίνουν θετική αξιολόγηση σε φιλικές τους τράπεζες μέχρι
και την παραμονή που βάρεσαν κανόνι, ξετινάζοντας το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό
σύστημα, τις έχει καταστήσει εντελώς αναξιόπιστες.
Σε
άρθρο της η εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ» υποστήριζε πως η ώρα του θανάτου
έχει πια σημάνει για τις τρεις μεγάλες εταιρείες που αξιολογούν την
πιστοληπτική ικανότητα των χωρών και των τραπεζών. Και χθες η Κίνα ήρθε να το
επιβεβαιώσει. Η μεγαλύτερη κινεζική εταιρεία πιστοληπτικής αξιολόγησης
δημοσίευσε κατάταξη, στην οποία τοποθετεί την Κίνα στην κορυφή των αξιόπιστων
χωρών. Οι ΗΠΑ και η Βρετανία ακολουθούν πιο πίσω, αφού οι πιθανότητες να
αποπληρώσουν κάποτε τα τρισεκατομμύρια χρέους που έχουν συσσωρεύσει με τα
χρόνια θεωρούνται ελάχιστες. Οι Κινέζοι ρίχνουν το φταίξιμο για την παγκόσμια
χρηματοπιστωτική κρίση στις αντίστοιχες δυτικές εταιρείες και λένε πως η Κίνα,
που είναι σήμερα ο μεγαλύτερος πιστωτής στον κόσμο, πρέπει να έχει τον
πρωταρχικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο αξιολογείται η πιστοληπτική ικανότητα
των χωρών. Εταιρείες όπως η Μoody’s, η Standard & Ρoor’s και η Fitch «είναι
εξαιρετικά πολιτικοποιημένες και ιδεολογικοποιημένες και δεν πληρούν τα
κριτήρια της αντικειμενικότητας», επισημαίνουν. Οι τρεις μεγάλες εταιρείες, που
ελέγχουν το 70% της παγκόσμιας αγοράς, διατηρούν υπερβολικά στενές σχέσεις με
τους πελάτες τους οποίους υποτίθεται πως αξιολογούν.
Η
καλύτερη ώρα για να κλωτσήσεις ένα πτώμα είναι μόλις έχει πέσει κάτω και προτού
αρχίσει να βρωμάει, λένε οι Αμερικανοί. Και οι Κινέζοι δεν έχουν κανέναν λόγο
να διαφωνήσουν μαζί τους. Κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος του
παγκόσμιου χρέους. Και διεκδικούν το δικαίωμά τους να αξιολογούν αυτοί την
αξιοπιστία των χρεωμένων χωρών, προτού βαρέσουν κανόνι.
©Ζέζα Ζήκου
- Καθημερινή
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου