Χθες, 10.5.2013, στο blog “Η ζωή είναι ωραία” της Σοφίας
Κου, διαβάσαμε αυτό:
Κλήμης Πυρουνάκης (άλλος ένας πρωτοπόρος
καθηγητής)
Λειτουργός
-στην κυριολεξία- της εκπαίδευσης, αποκαλεί τον εαυτό του εμψυχωτή
όπως και τους συνεργάτες του στο ιδιαίτερο έργο τους, που είναι τα σχολεία
δεύτερης ευκαιρίας μες στις ελληνικές φυλακές.
Στόχος
τους, να αλλάξουν τη ζωή των ανθρώπων πίσω από τα σίδερα...
Γιος
του αείμνηστου παπα-Γιώργη Πυρουνάκη (1910-1988 ), συνεχίζει σεμνά το
πολυδιάστατο έργο του πατέρα του - όπως και τα άλλα επτά αδέλφια του, ο
καθένας από το μετερίζι του.
Για
το έργο του κ. Κλήμη Πυρουνάκη είδαμε αυτό
που
μας γέμισε πολλή χαρά, συγκίνηση αλλά κι ελπίδα για έναν καλύτερο
κόσμο. Άλλος ένα καρπός της ατομικής πρωτοβουλίας, όταν αυτή
καθοδηγείται από την Αγάπη για τον συνάνθρωπο.
Απόσπασμα
συνέντευξής του από εδώ
"...Aυτή
η χαριτωμένη κοινότητα έχει να αντιμετωπίσει το θάνατο. Και θάνατος δεν είναι
μόνο ο φυσικός, σωματικός ή αυτός της αυτοκαταστροφής και της αυτοτιμωρίας,
αλλά και ο θάνατος που βίωσαν όταν βρίσκονταν έξω από την φυλακή. Θάνατος είναι
και η απειλή, η πείνα, το ψέμα, ο εξευτελισμός, η δειλία, η ανθρώπινη
υποτίμηση, η ανειλικρίνεια, ο εξαναγκασμός, ο φόβος, ο ψυχικός και σωματικός
πόνος, ο ρατσισμός, ο βιασμός, η σεξουαλική παρενόχληση και άλλα...
Κάνουμε
μελέτη θανάτου. Οι συζητήσεις ατελείωτες για προσδιορισμούς των αιτιών που οι
άνθρωποι πληγώνονται και "αιμόφυρτοι" πλανώνται. Ως
καθηγητές-εμψυχωτές μάθαμε να κλείνουμε πληγές και γνωρίζουμε πλέον τεχνικές να
ταξινομούμε τα πράγματα και να συγχρονίζουμε το βηματισμό των κρατουμένων
γυναικών, που οδηγούν στην έξοδο από το κατάστημα κράτησης και που να μην έχει
επιστροφή...."
και:
Ακόμη:
και:
Για
τον πατέρα του, παπα-Γιώργη, δημιουργήθηκε χτες στο fb
η σελίδα "π.Γεώργιος Πυρουνάκης"
με σκοπό την κατάθεση εμπειριών όσων
τον γνώρισαν άμεσα ή έμμεσα,
όπως και την ενημέρωσή τους για εκδηλώσεις σχετικά με το συνεχιζόμενο έργο του...
όπως και την ενημέρωσή τους για εκδηλώσεις σχετικά με το συνεχιζόμενο έργο του...
Από σύμπτωση (;) χθες 10.5.2013, επίσης, σε ένα άλλο αγαπημένο
ιστολόγιο, αυτό της Roadartist, διαβάσαμε, για το ίδιο θέμα, αυτό:
Μια διαφορετική ματιά
Ξέρεις πολλές φορές έχω σκεφτεί πως αν ένας
άνθρωπος μπορέσει να δει τη ζωή με άλλη ματιά και παρακινήσει άλλους, τότε θα
βρεθούν αρκετοί που θα τον ακολουθήσουν. Η πίστη και το αληθινό όραμα, μπορεί
να κάνει θαύματα. Γι' αυτό και το χειρότερο σε αυτή την τραγική ιστορική
συγκυρία είναι ότι δεν υπάρχει ένας ηγέτης με πάθος και όραμα για
να αλλάξει τη χώρα.
Ακούστε αυτόν τον
άνθρωπο. Είχε μια "δίψα" και απλώς μόλις του δόθηκε η ευκαιρία
τη μοιράστηκε με άλλους. Και άλλαξε εντελώς το τοπίο τριγύρω.
Πιστεύω πως ο κόσμος διψά για ουσία,
δραστηριότητες. Αρκεί κάποιος να του δείξει αυτό το δρόμο. Αν γνωρίσει έναν
άλλο δρόμο και καλύτερη ποιότητα στη ζωή, δε θα επιλέξει να ζει περιτριγυρισμένος
από σκουπίδια. Αυτό είναι κάτι που έχω εισπράξει και από τις συζητήσεις που
κάνουμε τόσα χρόνια από εδώ. Μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει αυτή την άποψη ως
"ρομαντική", μα όμως πες μου αλήθεια πως αλλιώς; Δείξε μου εσύ έναν
άλλο δρόμο. Δίχως τον αυθεντικό ρομαντισμό, το πάθος, μια δίψα, διαφορετική
ματιά προς τη ζωή, τότε που πας; Πως θα συμπαρασύρεις άλλους μαζί στο
ταξίδι σου;
Αφορμή για τις σημερινές σκέψεις η
παρακάτω ομιλία αυτού του φωτεινού ανθρώπου.
Αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο να την ακούσετε.
* Λίγα
πράγματα απ' όσα κατάφερε: Δημιούργησε μια διαφορετική αίσθηση του
σχολείου, ως εργαστήρι. Έφτιαξε ομάδες εκτός σχολείου / Καλλιέργεια γης,
δεντροφυτεύσεις με τους μαθητές. Βιοκαλλιέργειες / Εκτροφή πέρδικας /
Συνεταιριστικό κυλικείο / Ορειβατική ομάδα / Ανακύκλωση υλικών / Αθλητικό
κέντρο / Σκοτεινό θάλαμο (αίθουσα εκτύπωσης φωτογραφιών) / Ποδηλατική ομάδα /
Δημιουργία Δανειστικής Βιβλιοθήκης / Αγορά επαγγελματικής μηχανής προβολής
κινηματογραφικών ταινιών / Δημιουργία ξενώνα / Υπήρξε εμψυχωτής σε
φυλακές / Δημιούργησε μαθήματα αυτομόρφωσης, ημερίδες / Λέσχη ανάγνωσης βιβλίων
/ Ομιλίες γνωστών συγγραφέων.
Το σημαντικότερο... ενέπνευσε και χάραξε
δρόμους στις ζωές άλλων ανθρώπων.
ΠΗΓΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου