«Δυστυχώς… επτωχεύσαμεν» [Από το blog “Synαισθήσεις”]

Στις 14.10.2008, στο blog “Synαισθήσεις” διαβάσαμε αυτό:

Δυστυχώς… επτωχεύσαμεν

Δεν θα ‘πρεπε άραγε να γράφω, αν δεν έχω διαβάσει τα άπαντα του Προυστ;

Δεν θα ‘πρεπε να εκφράζω τα συναισθήματά μου;

Δεν θα ‘πρεπε ίσως ν’ ανοίγω το στόμα μου, αν δεν κατέχω 10.000 θεωρίες για να υποστηρίξω αυτό που λέω και 20 τσιτάτα για να το διακοσμήσω;

Δεν θά ‘πρεπε να περιγράψω ούτε καν με μία φράση αυτό που εμένα προσωπικώς μου έμαθε η ζωή, γιατί το έχουνε πει ήδη άλλοι; Ή γιατί το έχουν πει καλύτερα;

Δεν θα με καταλάβετε άραγε, δεν θα μπορέσει κανείς να με συναισθανθεί, δίχως να αραδιάσω 5 εξεζητημένα επίθετα πριν από το ουσιαστικό ΜΟΥ;

Θα φανεί η όποια αλήθεια μου λίγη, μικρή, ασήμαντη;

Ε, δεν πειράζει… Τι να αποδείξει κανείς, γιατί και σε ποιον;

Έτσι κι αλλιώς, στην πραγματικότητα δεν έχουμε και πολλά να πούμε μεταξύ μας·
μόνο το χέρι απλώνουμε με την κρυφή ελπίδα να αγγίξουμε στιγμιαία τον άλλον.

ΠΗΓΗ:

http://synas2006.blogspot.com/2008/10/blog-post_14.html