Προχθές, 9.6.2012, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας,
διαβάσαμε αυτό:
Φυγή, με τ’ άλλα φτερά!
Αν θες να
ξεφύγεις, απ΄τα μικρά βαρίδια ανουσίας, ακόμα και σε μυρωδιές Καλοκαιριού, με
πεταλούδες και κελαηδίσματα, υπάρχει η θάλασσα! 'Οσο μακριά, μα πάντα εκεί... τεράστια
νοτισμένη αγκαλιά.
" Η θάλασσα
χαμογελάει στα μάκρη.
Δόντια απο αφρό
χείλη απο
ουράνια".
Φ. Γκ.
Λόρκα
'Ετσι είναι
και τούτο το πρωινό, ανάμεσα, αραχτή, στις δυό τρεχούμενες ιστορίες.... Της δεμένης στεριάς και του νησιού! Απ΄το μπουγάζι φυσάει αεράκι, φορτωμένο μυρωδιές μεθυστικές φουσκώνει την κουρτίνα σαν φλόκο! Μια γουλιά
καφέ, να μ΄ανασταίνει, προλαβαίνουν τα μάτια μια ουρά χελιδονιού και πάλι,
σταματούν στη σελίδα:
"'Ετσι όπως χάνομαι μες στην
καρδιά κάποιων παιδιών,
έχω χαθεί πολλές φορές στη
θάλασσα.
Αμάθητος απ΄το νερό, κινάω
γυρεύοντας
το θάνατο
απο φως που θα με κάψει."
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου