Πριν από πέντε ημέρες, στις 7.6.2012, στο blog “Aspa online” της Άσπας, που αναφέρεται συνήθως στις δύο κόρες της, στις συζητήσεις
τους και στις ατάκες τους, διαβάσαμε αυτό:
Τυχεροί μέσα
στην ατυχία μας!
Ο
παρακάτω διάλογος που έγινε στο αυτοκίνητο στο δρόμο για τα αγγλικά, εκτός του
ότι περιέχει τον απόλυτο ορισμό της αδελφικής αγάπης, με έκανε να δω τα
πράγματα με άλλο μάτι. Δηλαδή… αλήθεια! Αμέσως μετά πήγα σε συνάντηση με το
λογιστή και ό,τι κι αν έλεγε χαμογελούσα αμέριμνη. Ποιοι φόροι, ποια τέλη,
ποιες εισφορές; Εδώ μιλάμε για τύχη βουνό!
Εβελίνα: Μαμά ξέρεις αυτό που δε θέλω να συζητάω,
με τη γη και τον ήλιο ε;
Εγώ: Εννοείς αυτό που σε ανησυχούσε παλιά; Ότι θα
συγκρουστούν;
Εβελίνα: Ναι.
Εγώ: Δεν ανησυχείς όμως πια ε; Τα είπαμε αυτά…
Εβελίνα: Ναι, δεν ανησυχώ. Γιατί αν συμβεί θα
αργήσει πολύ να συμβεί. Και θα έχουμε πεθάνει μέχρι τότε.
Εγώ: Ε βέβαια…
Εβίτα: Είμαστε τυχεροί που θα
έχουμε πεθάνει γιατί δε θέλω να δω την Εβελίνα να λιώνει.
(Κοιτάζουν η μία την άλλη με ανακούφιση και ευγωμοσύνη…)
Εγώ: Ναι ε;
Εβίτα: Ναι, ευτυχώς θα είμαστε ήδη
πεθαμένοι!
Εγώ: Μεγάλη τύχη…
Εβελίνα: Η Εβίτα αυτό έλεγε προχθές στη γιαγιά,
ότι είναι πολύ τυχεροί οι γέροι γιατί θα έχουν σίγουρα
πεθάνει!
Εγώ: Ναι; Αυτό της έλεγες της γιαγιάς;
Εβίτα: Ναι! Αλλά και εμείς θα έχουμε πεθάνει ε;
Και τα παιδιά μας!
Εγώ: Ναι!
Εβίτα: Τυχεροί!
Εγώ: Ναι!
Εβελίνα:Όμως Εβίτα θα είμαστε ψηλά στον ουρανό και
θα τα δούμε όλα από μακριά. Για φαντάσου τύχη… Θα δούμε το μεγαλύτερο
εφέ του κόσμου.
Εγώ: Δεν το χωράει ο νους μου. Απίστευτη τύχη!
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου