Στις 26.9.2008, στο blog “Adonios G.K.”, διαβάσαμε αυτό:
Ο φόβος για Αλήθεια
Πήρα αφορμή από κάποια σχόλια στο τελευταίο post που αφορούσαν στην Αλήθεια, για το πόσο ωφέλιμη, αναγκαία ή σκληρή μπορεί να είναι. Φαίνεται ότι όλοι χρειαζόμαστε «εγγυήσεις» προκειμένου να βγούμε αλώβητοι από μια συνάντηση με την Αλήθεια. Μα υπάρχει πραγματική αναζήτηση τότε; Στην αναζήτηση δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το αποτέλεσμα, ούτε καν αν θα είναι τελικό! O Μολιέρος είχε γράψει πως «Το φως της αλήθειας έκανε πολλούς ανθρώπους να επιζητούνε να κρυφτούν πίσω από τη παχιά σκιά της». Είναι πράγματι έτσι; Μάθαμε να ζούμε στο σκοτάδι, στην πλάνη, και δε μας ενδιαφέρει να ζήσουμε στο φως; Μας φοβίζει; Είναι πράγματι έτσι.
Ο Νίτσε είπε ότι «Έχουμε ανάγκη την τέχνη, για να μη μας σκοτώσει η Αλήθεια» και πως «Το μαρτύριο είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να βρεις την Αλήθεια». Αξίζει λοιπόν η αναζήτηση αυτή; Είναι ωφέλιμη; Στη βουδιστική φιλοσοφία υπάρχει το παρακάτω κείμενο: “Κοίταξε τον ουρανό και τη γη και σκέψου ότι όλα αυτά τα πράγματα περνούν. Όλα τα βουνά κι οι ποταμοί που βλέπεις κι όλες οι μορφές της ζωής κι όλες οι δημιουργίες της φύσης, όλα περνούν. Τότε θα καταλάβεις την Αλήθεια. Θα δεις τι μένει, τι δεν περνάει”.
Ακόμα κι αν είναι δύσκολη αυτή η προσπάθεια, αξίζει και μόνο για το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα ωφέλιμο δώρο για τον εαυτό μας, έστω και μακροπρόθεσμα…
“Αυτός που αναζητά ας μη σταματήσει ν’ αναζητά μέχρι να βρει.
Όταν βρει, θα ταραχτεί. Όταν ταραχτεί, θα νοιώσει κατάπληξη και θα βασιλεύει υπεράνω όλων” [ Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Θωμά]
ΠΗΓΗ:
http://adonios.wordpress.com/2008/09/26/o-fovos-gia-alitheia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου