Στις 21.9.2008, στο blog “Η ζωή είναι ωραία (Ανάταση)”, της “Σοφίας Κου”, διαβάσαμε αυτό:
“Τι είναι η ζωή;”... Άντε να σου πώ, μήπως σε βοηθήσω!
Σε σένα, που, αναζητώντας στο Γκουγκλ «τι είναι ζωή», σε βγάζει σ' αυτό το μπλογκ. Και βάζει εμένα σε αμηχανία. Γιατί μέχρι τώρα δεν έχω απαντήσει με λόγια σταράτα σ' αυτό το συχνό ερώτημά σου...
Θα το επιχειρήσω τώρα: κατ' αρχήν συχώρα με για τον τίτλο «η ζωή είναι ωραία», που σίγουρα θα σε εξοργίζει
Γιατί το ξέρεις καλά ότι η ζωή σου ΔΕΝ είναι ωραία!
Συμφωνώ κι επαυξάνω! Δε σου κάνω πλάκα.
Η ζωή πράγματι δεν είναι ωραία γιατί δεν είναι κάτι στατικό. Η ωραιότητά της είναι ότι την ανιχνεύουμε την κάθε στιγμή.
Ψάχνουμε τις πτυχές της, τη συνθέτουμε, δεχόμαστε τις εκδηλώσεις, ρυθμούς και αντινομίες της, επαναληπτικότητα και εκπλήξεις της.
Γιατί τότε έβαλα αυτόν τον τίτλο στο μπλογκ; Μα γιατί ο λόγος έχει τεράστια δύναμη. «Είπε και εγένετο», γράφει στη Γένεση των συμπάντων.
Άρα με την προ-οπτική ότι θα εκπληρωθεί κι αυτή η πρόθεση, η επιθυμία....
Αλλά σου υποσχέθηκα και θα σου πω τι νομίζω πως είναι η ζωή (η ανθρώπινη, γιατί υποψιάζομαι πως γι αυτήν αγωνιάς να μάθεις), όπως έτσι πρόχειρα μου 'ρχεται τώρα στο νου!
Ζωή είναι η επίγνωση! Η παρατήρηση, η αποδοχή, η θέση μου στις εκδηλώσεις, στα καλέσματά της!
Τα ΝΑΙ μου σε οτιδήποτε την προάγει, τα ΟΧΙ μου σε ο, τι την εξοβελίζει... Με λόγια, με χαμόγελο, με δράση!
Ζωή είναι το παιδί της Αφρικής που θα πεθάνει σε λίγες μέρες από έλλειψη τροφής, και το παιδί της Ευρώπης που τρώει με ασημένιο κουτάλι με σκαλισμένο το μονόγραμμά του που θα πεθάνει σε λίγα χρόνια από περίσσεια τροφή.
Είναι η τρελή ταχύτητα του σπερματοζωάριου, αλλά και του κομήτη...
Είναι το λουλουδάκι που φυτρώνει μέσα απ' το τσιμέντο!
Είναι το κουράγιοτου πονεμένου, η ελπίδα του καταδικασμένου..
Είναι ο, τι σου κουβαλάνε οι πέντε αισθήσεις σου, χωρίς να σου δίνουν το χρόνο και τη διαύγεια να αναλύεις...
Είναι τα μπερδεμένα συναισθήματα που σε κατακλύζουν χωρίς να σε ρωτήσουν και καλείσαι να τα διαχειριστείς...
Είναι οι αντινομίες: να προσπαθούν 500 άνθρωποι να σώσουν έναν που κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του, και την ίδια στιγμή κάπου αλλού ένας, να σκοτώνει 500 ανθρώπους μαζί!
Ζωή είναι να ορκίζεται ο αγαπημένος σου ότι σε θέλει δίπλα του για πάντα και μετά από καιρό να λέει «μου πέρασε»! Ζωή λογίζεται κι αυτό, που να πάρει!
Ζωή είναι να πετάς, να μη νιώθεις το έδαφος από την πολλή χαρά, να το χάνεις κι από μεγάλη λύπη!
Να κλαίς από ευτυχία, όπως να γελάς νευρικά με το κακό που σε βρήκε!
Να σκας από δραστηριότητες, να σκας κι από πλήξη!
Και τα χρόνια που χρεώνω στον εαυτό μου, για χαμένα, κι αυτά ζωή είναι, πανάθεμά τα.
Κι αυτός που ψάχνεται στα ναρκωτικά, αυτήν ψάχνει!
Ζωή είναι να σαι στριμωγμένος που επιθυμείς κι άλλα, απέραντος που δεν έχεις τίποτα!
Ζωή είναι να μην κουράζεσαι να αγαπάς!
Κι όταν κουράζεσαι, να αγαπάς!
Ζωή είναι τα γιατί που δεν έχουν διότι. Γιατί η ζωή είναι ΜΥΣΤΗΡΙΟ!
Και μεις, οι μύστες της, που το φέρουμε και το μεταφέρουμε, που το ψάχνουμε και το διαδίδουμε, που το αφουγκραζόμαστε και το φωνάζουμε!
Κι αν θες να μάθεις ΠΟΙΟΣ είναι η ζωή....
από όλους που περπάτησαν μέχρι τώρα στη γη, μόνον ο Χριστός είπε: «Εγώ είμαι η Ζωή!». Αυτός κι αν είναι Μυστήριο!
Καλή σου μέρα!!
Υ.Γ. Α! θυμήθηκα κι ένα προσωπικό μου βίωμα: έμεινα κατάκοιτη για ένα μήνα, ανήμπορη να αυτοεξυπηρετηθώ, και για πολλές ώρες την ημέρα εντελώς αβοήθητη. Σιωπούσα και υπέμενα χωρίς πολλές σκέψεις. Αρκετές στιγμές όμως ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ότι ήμουν απαραίτητη στον κύκλο της ζωής, ότι συμμετείχα ενεργά σ' αυτόν!
ΠΗΓΗ:
http://anatash.pblogs.gr/2008/09/ti-einai-h-zwh-ante-na-soy-pw-mhpws-se-bohthhsw.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου