Πριν από δέκα ημέρες, στις 6.2.2011, στο blog “Για την απλή και ήσυχη ζωή συν πάσι τοις αγίοις” του Misha, κάτω από μια έξυπνη γελοιογραφία, διαβάσαμε (από αναδημοσίευση) αυτό:
Οι τζαμπατζήδες του συστήματος
Μπορούν οι υψηλού εισοδηματικού επιπέδου τζαμπατζήδες να επιβάλουν πειθαρχία, στο όνομα της κοινωνικής υπευθυνότητας, στους τζαμπατζήδες που ανήκουν στην κατηγορία των μη προνομιούχων πολιτών; Κατά την άποψή μας όχι.
Για να ελεγχθεί το κίνημα της ανυπακοής που αναπτύσσεται γύρω από τα διόδια των εθνικών οδών και τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία και συμπεριφορά.
Ο υπουργός Μεταφορών κ. Ρέππας και οι περισσότεροι βουλευτές εξεγείρονται κατά των τζαμπατζήδων των αστικών συγκοινωνιών ενώ οι ίδιοι έχουν ψηφίσει τζάμπα μεταφορά, και μάλιστα πολυτελείας, για τον εαυτό τους.
Αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς
Εάν πραγματικά ενδιαφέρεται η κυβερνητική ηγεσία να πληρώνουν οι πολίτες το εισιτήριο για τις αστικές συγκοινωνίες, θα πρέπει να αποφασίσει την άμεση κατάργηση των δωρεάν πολυτελών αυτοκινήτων για τους βουλευτές και μια στρατιά κυβερνητικών και κομματικών στελεχών.
Οι τζαμπατζήδες της εξουσίας ευθύνονται και για τα δεινά των απλών πολιτών με τα διόδια και τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών. Εάν δεν «μπούκωναν» με προνόμια τη διαπλοκή, τα οποία μάλιστα μετέτρεψαν σε νόμους του κράτους με την ψήφο των βουλευτών, δεν θα είχαμε τόσο ακριβά διόδια, δεν θα πληρώναμε διόδια για δρόμους που δεν έχουν κατασκευαστεί, ενώ η πολιτεία και οι εργολάβοι θα εξασφάλιζαν σε όλους τους ενδιαφερόμενους εναλλακτικές διαδρομές χωρίς διόδια, με βάση τον κανόνα που ισχύει διεθνώς. Και στο θέμα του οικονομικού αδιεξόδου των αστικών συγκοινωνιών οι τζαμπατζήδες της εξουσίας έχουν τεράστιες ευθύνες.
Αυτοί «τάιζαν» με το αζημίωτο τα διάφορα συμφέροντα που έλεγχαν τις προμήθειες και αυτοί διόριζαν υπεράριθμους υπαλλήλους για να συντηρήσουν και να αναπτύξουν την εκλογική τους πελατεία. Τίθεται ένα γενικότερο ζήτημα για το ρόλο και την προοπτική της πολιτικής τάξης.
Οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής δεν έχουν το ηθικό και πολιτικό ανάστημα για να συντονίσουν την προσπάθεια και να κινητοποιήσουν την κοινωνία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και να βγούμε από την κρίση.
Θέλουν να ποινικοποιήσουν τη φοροδιαφυγή ενώ καλύπτουν τους εαυτούς τους με προκλητικά φορολογικά προνόμια. Προχωρούν στην αυστηροποίηση του ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού συστήματος ενώ διατηρούν τα προκλητικά συνταξιοδοτικά «κεκτημένα» τους. Κάνουν την εισοδηματική πολιτική ολοένα αυστηρότερη ενώ οι ίδιοι διατηρούν το καθαρό τους εισόδημα στο ύψος των 10.000 ευρώ το μήνα, επινοώντας διάφορες αμοιβές, όπως για συμμετοχή βουλευτών σε επιτροπές της Βουλής.
Για να αντιμετωπιστεί το κίνημα του δωρεάν που αναπτύσσεται στη βάση, πρέπει πρώτα να πεθάνει το τζάμπα στην κορυφή. Για να αποκτήσουν δημιουργική διάσταση η δημοσιονομική αυστηρότητα και η εισοδηματική λιτότητα που εφαρμόζεται σε βάρος των πολιτών, πρέπει να προηγηθεί το καλό παράδειγμα των πολιτικών μέσα από την κατάργηση των προκλητικών προνομίων τους.
Γιώργος Κύρτσος 05-02-2011
ΠΗΓΕΣ:
http://misha.pblogs.gr/2011/02/oi-tzampatzhdes-toy-systhmatos.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου