Πριν από μία εβδομάδα, στις 2.4.2011, στο blog “Memoryland” του Γεράσιμου, διαβάσαμε αυτό:
Περί public parenting…
Βλέπω τον τελευταίο καιρό σε διάφορα blogs γονείς να μιλάνε, δημοσιεύοντας ενίοτε και φωτογραφίες, για το πόσο ευτυχισμένους τους κάνουν τα παιδάκια τους και να μοιράζονται στιγμές οικογενειακής ευτυχίας με όποιον θα περάσει από το blog τους ή από όπου αλλού για να τους καμαρώσει και να χαρεί μαζί τους. Όλο αυτό με προβληματίζει. Και με προβληματίζει διότι ποτέ, όσο καλοπροαίρετα κι αν προσπάθησα (γονιός και ο ίδιος), δεν κατανόησα τη δημοσιοποίηση της προσωπικής μας ζωής και δη της οικογενειακής ως ανάγκη. Νομίζω ο καθένας μας θα έπρεπε να απολαμβάνει την προσωπική του ζωή και την οικογένειά του χωρίς να έχει την ανάγκη να το κάνει δημοσίως. Και ότι αυτή η μόδα ή η τάση του (θα το έλεγα) public parenting, των τρισευτυχισμένων γονιών που ανεβάζουν τις οικογενειακές τους στιγμές σε blogs και όχι μόνο, αποτελεί δυστυχώς ένα ακόμη σημάδι των καιρών, της εποχής της εικόνας στην οποία ζούμε και της ναρκισσευόμενης εξατομίκευσης που δέρνει τους σημερινούς ανθρώπους. Τι εννοώ; Αν ακόμα και την πολύ προσωπική σου ζωή, τις ιδιαίτερες, μοναδικές στιγμές που ζεις με τα παιδιά σου και τους αγαπημένους σου ανθρώπους νιώθεις την ανάγκη να τις μοιραστείς με άλλους μέσω του ίντερνετ (προσοχή εδώ: δε μιλάω για φίλους με τους οποίους κάνεις παρέα, αλλά με όποιον άγνωστο μπαίνει στο ίντερνετ) τότε αυτή η ζωή ευτελίζεται, γίνεται ένα – ακόμα – τηλεοπτικό προϊόν, παρότι δε μιλάμε για την οθόνη της τηλεόρασης αλλά αυτή του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Και ευτελίζεται για τον απλούστατο λόγο ότι αν πραγματικά απολαμβάνεις, απλά και ανθρώπινα, την οικογενειακή σου ζωή, δεν χρειάζεται και, επιπλέον, δεν θα έπρεπε να τη δημοσιοποιείς. Ιδίως – να το πω κι αυτό παρότι δεν το θεωρώ το μείζον – όταν αυτή σου η κίνηση περιλαμβάνει ανήλικους (τα νεότερα μέλη της οικογένειας) που ποτέ δεν έδωσαν και πιθανόν δεν θα έδιναν τη συγκατάθεσή τους για κάτι τέτοιο. Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι η δημοσιοποίηση της προσωπικής μας ζωής δεν της προσθέτει τίποτα. Μόνο αφαιρεί...
ΠΗΓΗ:
http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/2011/04/public-parenting.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου