Στις 11.6.2008, στο blog Synαισθήσεις (Synas) διαβάσαμε αυτό:
Κρίμα
Πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται ένα κακομαθημένο, αλαζονικό παιδί.
Να θυμώνει με βλακείες, να πωρώνεται με μηδαμινότητες, να αντιδρά με βία.
Πιάνω τον εαυτό μου να συγκρίνεται και να ανταγωνίζεται.
Να κλείνεται και να κλείνει απ’ έξω.
Να κατεβάζει πατζούρια προς την αλήθεια του άλλου και να ερμηνεύει κατά το δοκούν.
Ή το επιθυμείν…
Πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να μειώσει ό,τι νοιώθει πως τον μειώνει.
Αλλά και να καταστρέφει ό,τι τον κρατάει ζωντανό.
Πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να σπάσει τον καθρέφτη.
Μα ταυτοχρόνως να κρυφοκοιτάζεται στο τζάμι απ’ τις βιτρίνες.
Πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται λίγος.
Λιγότερος απ’ ό,τι θα του άρμοζε, λιγότερος απ’ ό,τι θα του άξιζε, λιγότερος απ’ ό,τι θα μπορούσε.
Και είναι κρίμα…
ΠΗΓΗ:
http://synas2006.blogspot.com/2008/06/blog-post_11.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου