Στις 25.6.2008, στο blog Radicalistic (Raslowbap) διαβάσαμε αυτό:
Στη μέση… στο χειρότερο σημείο
Η αγάπη έχει ένα βήμα διαφορά από το μίσος…
Η ζωή για τους περισσότερους έγινε συνώνυμη με τον θάνατο…
Τα πάντα είναι σκλαβιά , το τίποτα ελευθερία…
Η αρχή δεν ήταν δική μας, αυτό σήμανε και το τέλος μας…
Η μιζέρια δίνει χαρά και η ελπίδα θλίψη…
Τα κεφάλια σκυφτά , η αξιοπρέπεια θάφτηκε πρόωρα…
Και το χειρότερο όλων είναι να ακροβατείς κάπου στη μέση όλων αυτών…
Εκεί είναι το χειρότερο σημείο διότι εκεί ούτε αγαπάς ούτε μισείς…
Εκεί είναι που ζεις και πεθαίνεις την ίδια στιγμή…
Εκεί είναι που την μια είσαι ελεύθερος και μετά από λίγο πάλι σκλάβος…
Εκεί είναι που δεν θυμάσαι την αρχή σου και πλησιάζεις το τέλος σου…
Εκεί είναι που παλεύεις συνέχεια με την μιζέρια…
Εκεί είναι που αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο της αξιοπρέπειας και όχι την εξέγερση της…
Για αυτό σου λέω όταν είσαι στη μέση είσαι στο χειρότερο σημείο…
Και, κάτω απ’ την ανάρτηση αυτή, και το ακόλουθο σχόλιο:
Μια επανάσταση θα μας σώσει. Να ξυπνήσει το πνεύμα, να αποφασίσει και η ψυχή πού θέλει να πάει. Να δείξουν τα χέρια τον δρόμο και η καρδιά να σταματήσει να πλανάται. Ναι... η μέση, το χειρότερο σημείο.
ΠΗΓΗ:
http://raslowbap.blogspot.com/2008/06/blog-post_25.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου