«Της γης το ποίημα!» [Από το blog “Άρωμα Γυναίκας”]

Πριν από δύο εβδομάδες, στις 23.10.2011, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:

Της γης το ποίημα!

Μη μου σκοτώσετε το νερό.

Μη μου σκοτώσετε τα δέντρα.

Μη μου ξεσκίστε αυτές τις θείες σελίδες

που τις γράψανε τ΄ασύλληπτο φως

κι ο ασύλληπτος χρόνος

κι όπου σταθώ με περιβάλλουν.

Μη μου σκοτώσετε της γης το ποίημα!...

Επιστρατέψετε την αιωνιότητα,

ανάβοντας το άστρο: "Αγάπη".

Επιστρατέψετε την αιωνιότητα,

ανάβοντας ψηλότερα απ΄όλα,

πάνω απ΄το έτοιμο βάραθρο,

το άστρο: "Ανθρώπινο μέτωπο!".

Σας παρακαλούμε:

Αφήστε μας τα πράγματα.

Μη μας τα καίτε.

Αφήστε τα έντομα να βρίσκουνε τ΄άνθη τους.

...............................

Ειρήνη, λοιπόν, είναι

ό,τι συνέλαβα μες απ΄την έκφραση

και μες απ΄την κίνηση της ζωής.

Και Ειρήνη είναι κάτι βαθύτερο απ΄αυτό

που εννοούμε

όταν δεν γίνεται κάποτε πόλεμος.

Ειρήνη είναι όταν τ΄ανθρώπου η ψυχή

γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος.

Κι ο ήλιος ψυχή μες στον άνθρωπο.

(Σταχυολογήματα απο την ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου)

ΠΗΓΗ:

http://aroma.pblogs.gr/2011/10/ths-ghs-to-poihma.html