Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

«Και πρσπαθεί να ξεδιψάσει πίνοντας από τη λάσπη των χοίρων» [Από το blog “Για την απλή και ήσυχη ζωή…”]



 Πριν από μισό μήνα, στις 15.9.2012, στο blog “Για την απλή και ήσυχη ζωή συν πάσι τοις αγίοις” του Misha, διαβάσαμε αυτό:


Και πρσπαθεί να ξεδιψάσει πίνοντας από τη λάσπη των χοίρων
            Στην παραβολή του Ασώτου  αναφέρεται πως ο μπερμπάντης γιός «λαχταρούσε να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι»...
Σήμερα διαβάζοντας πως οι νεοέλληνες είμαστε δεύτεροι στις ώρες καθημερινής τηλεθεάσεως μετά τους αμερικανούς, θα μπορούσαμε να πούμε , παραφράζοντας την ευαγγελική περικοπή, πως ο εξαπατημένος νεοέλληνας λαχταρά να ξεδιψάσει την ψυχική του δίψα πίνοντας από την τοξική λάσπη που του ποτίζουν το μυαλό τα κανάλια της διαπλοκής, της τουρκολαγνείας , τού αχόρταγου σεξισμού, τού ατέλειωτου neuromarketing, των ασταμάτητων εκβιασμών.... 
Το βέβαιο είναι πως ούτε θα κορεσθεί η δίψα μας έτσι , ούτε υπάρχει καμμιά ελπίδα για τον τόπο μας αν συνεχίσουμε αυτή την αυτοκαταστροφική μας συμπεριφορά... 
Οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης θα πηγαίνει στράφι αν εμείς συνεχίσουμε να είμαστε κολλημένοι μπροστά στο Κουτί Καθεστωτικού Υπνωτισμού...
«έγρωμη τιβί -ασπρόμαυρη ζωή», όπως λένε κάποια συνθήματα σε τοίχους....



ΠΗΓΗ:


Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

«Σκέψεις για το Μεταναστευτικό...» [Από το blog “ Ροϊδη εμμονές”]



Πριν από ένα μήνα, στις 29.8.2012, στο blog “Ροϊδη εμμονές” , διαβάσαμε αυτό:


Σκέψεις για το Μεταναστευτικό

«Με το  που θα σηκωθείς σήμερα, σκέψου ότι στη διάρκεια της μέρας θα συναντήσεις κάποιον ψεύτη, κάποιον κλέφτη, κάποιο μοιχό, κάποιο δολοφόνο. Και θυμήσου ότι πρέπει να τους αντιμετωπίσεις ως ανθρώπους, γιατί είναι τόσο άνθρωποι όσο κι εσύ και, ως εκ τούτου, σου είναι το ίδιο απαραίτητοι όπως η κάτω γνάθος για την επάνω». [Μάρκος Αυρήλιος, από το βιβλίο "Μιλώντας στο γιο μου για την Ηθική και την Ελευθερία", του Φερνάντο Σαβατέρ, εκδ. Πατάκη]   

«Είδηση» στα ψιλά-1: Επιχείρησαν να κάψουν ζωντανούς Πακιστανούς μετανάστες μέσα στο σπίτι τους την ώρα που κοιμόντουσαν, με αποτέλεσμα ένας από τους μετανάστες να τραυματιστεί και να νοσηλεύεται στο Θριάσιο νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα στην πλάτη και το χέρι, καταγγέλλει η Κίνηση Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Βία. Το περιστατικό συνέβη τα ξημερώματα του Σαββάτου στην οδό Ι. Μέρλα στους Αγίους Αναργύρους. Το μπουκάλι με βενζίνη είχε στην άκρη εκρηκτική ύλη και εξερράγη πάνω στο στρώμα όπου κοιμόταν ο τραυματίας Ναβίτ Ναβάζ.
«Είδηση» στα ψιλά-2: (στο στρατόπεδο Κορίνθου) Οι 350 μετανάστες κρατούνται σε δύο κτήρια του στρατοπέδου που έχουν περιφραχθεί. Σύμφωνα με τους μετανάστες ανάμεσά τους βρίσκονται και άρρωστοι ενώ δεν απέκλειαν και την ύπαρξη ανηλίκων ανάμεσα τους.
Το νερό εξακολουθεί να είναι κομμένο στο στρατόπεδο, όπως ενημέρωσαν οι αστυνομικές αρχές την αντιπροσωπεία, ενώ σήμερα αναμένεται κλιμάκιο από το Αλλοδαπών με μεταφραστές ώστε να μπορέσει να γίνει μια πρώτη καταγραφή των κρατουμένων.
Ας το πούμε αλλιώς. Ποιος, έστω σχετικά ενημερωμένος πολίτης, ακόμα και ο πλέον αδιάφορος μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι οι μετανάστες συνέβαλαν, σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική ανάπτυξη (προ του 2009) της χώρας προσφέροντας (αναγκαστικά) χωρίς φειδώ ανασφάλιστη και πάμφθηνη εργασία. Ποιο από τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν, σήμερα το παραγνωρίζει; Μήπως πριν μερικά χρόνια, οι ίδιες οι οικονομικές αρχές της χώρας δεν ομολόγησαν ότι τα ασφαλιστικά ταμεία σώθηκαν αρκετές φορές από τους νομιμοποιηθέντες ασφαλισμένους μετανάστες –παρ’ όλες τις οικονομικές ρεμούλες και την παράνομη διασπάθιση από διορισμένους ημέτερους, θα προσθέταμε εμείς…
Ορισμένοι από τους μετανάστες, και έκλεψαν, και δολοφόνησαν και έδρασαν και δρουν παρανόμως, και η μαζική παρουσία τους υποβάθμισε γειτονιές κλπ. Όμως τι φταίει. Τι τους οδήγησε σε αυτές τις πράξεις; Ποια η πολιτική γι’ αυτούς. Οι καλοί, οι κακοί και οι άσχημοι υπάρχουν σε όλες τις εθνικότητες και το αυτό ισχύει για τη θεοσεβούμενη, εκλεκτή φυλή των Ελλήνων.
Κάποιοι, λοιπόν, καρπώθηκαν τα κέρδη της φτηνής εργασίας και ανέβηκαν στην κοινωνική κλίμακα, σαρκάζοντας όποτε άκουγαν για φορολογική συνείδηση κ.τ.λ. Οι ωφελημένοι, είτε προύχοντες των αγροτικών περιοχών ήταν είτε εργολάβοι, βουλκανιζατεράδες, κτηνοτρόφοι ή επαγγελματίες του τουρισμού, εν αντιθέσει με τους μετανάστες, ψήφιζαν. Ήταν κομμάτι του κοινωνικού κατεστημένου, του κομματικού συστήματος, του πελατειακού κράτους. Κι έτσι έμενε στα αζήτητα η νομιμότητα που επικαλείται τώρα η κυβέρνηση (και η ΔΗΜΑΡ;). Άλλωστε, ποιος θα γηροκομούσε τους υπερήλικους συγγενείς μας; Ποιος θα έδινε ζωή σε χωριά που έσβηναν; Ποιος θα συνέβαλλε στην άμβλυνση του δημογραφικού προβλήματος; Και ποιοι θα συνέδραμαν στην υποστύλωση των υπό κατάρρευση ασφαλιστικών ταμείων.[1]
Τα ξέρουμε όλοι όλα αυτά. Αλλά τα κρύβουμε κάτω από το χαλί της ευαισθησίας και της συνείδησής μας, αφήνοντας έξω μόνο το έγκλημα. Γιατί τώρα προέχουν άλλα. Τώρα τον τόνο τον δίνει ο φόβος, γνήσιος ή καλλιεργημένος. Τώρα η «Χρυσή Αυγή», με υμνητές του Χίτλερ στους κόλπους της, είναι στη Βουλή και δίνει τη γραμμή, αφού υπερκέρασε τον «λάιτ» ΛΑΟΣ. [2]
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Ανύπαρκτη παραμένει πάντα μία σωστά μελετημένη κι ολοκληρωμένη –σε συνεργασία πάντα με την Ε.Ε.- πολιτική. Η χώρα μόνη της δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, ιδιαίτερα μία χώρα σαν την Ελλάδα όπως κανένας ουσιαστικά θεσμός δεν λειτουργεί, και θα ήταν απορίας άξιο αν ο κανόνας αυτός δεν ίσχυε και για το Μεταναστευτικό, έστω κι αν διαθέταμε ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο ψηφισμένων νόμων για το εν λόγω ζήτημα. Ακόμα δεν μου έχει λυθεί η απορία τι κάνουμε μετά τη σύλληψη μερικών λαθρομεταναστών, να κρατούνται που και πόσο, έτυχε να ρωτήσω κάποτε έναν αστυνομικό υπεύθυνο -καθαρή απάντηση δεν πήρα. Ας πούμε ότι τα «στρατόπεδα κράτησης» είναι μία λύση, έστω απάνθρωπη. Πόσο καιρό, και πόσοι μπορούν εκεί να κρατηθούν; Μη περιμένετε ούτε κι εδώ υπεύθυνη, ρεαλιστική απάντηση, γιατί δεν διανοείται κανείς την ύπαρξη ευρωπαϊκού κράτους που θα φυλακίζει εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μάλιστα επί μονίμου βάσεως. Φαντάζεστε σε κάθε κράτος τη Ε.Ε. να συμβεί το ίδιο; Η Ευρώπη θα μεταμορφωθεί στο μόνο ζωντανό νεκροταφείο ψυχών του πλανήτη –είναι δυνατόν; Η Ευρώπη του πολιτισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Κράτους Δικαίου, του Διαφωτισμού; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται.
Προς το παρόν:
Μαθαίνουμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη τέταρτη πανευρωπαϊκή θέση στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
«[…] η διαπιστωμένη βία κατά των μεταναστών από το επίσημο κράτος (αστυνομική βία κατά τη διάρκεια προσαγωγών, άθλιες συνθήκες κράτησης, κέντρα κράτησης που θυμίζουν φυλακές). Από την άλλη η παράτυπη βία οργανωμένων συμμοριών που διεξάγουν… πογκρόμ τραυματίζοντας σοβαρά τα θύματά τους.»
Εβδομήντα τρείς δικαστικές αποφάσεις εκδόθηκαν εις βάρος της Ελλάδας μέσα στο 2011 με αποτέλεσμα η χώρα να κατατάσσεται τέταρτη στη λίστα των παραβιάσεων, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση απολογισμού του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πρώτη στη λίστα βρίσκεται η Τουρκία με 159 καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της, ακολουθεί η Ρωσία με 121 καταδικαστικές και έπεται η Ουκρανία με 105 στην τρίτη θέση.
Η πλειονότητα, 69 από τις 73 αποφάσεις, αφορούν καταδίκες για παραβιάσεις άρθρων σχετικά με τις μεγάλες καθυστερήσεις στις εκδικάσεις των υποθέσεων στα ελληνικά δικαστήρια, με παραβιάσεις δικαιώματος πραγματικής προσφυγής και για απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση.
Ειδικά γύρω από τον τομέα της απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης η Ελλάδα έχει τεράστια, “μαύρη” παράδοση να την ακολουθεί. Αφορά κυρίως την αστυνομική βία και τη βία κατά των μεταναστών, που περιλαμβάνει καταγγελίες σχετικές με την εκχώρηση ασύλου. Πιο συγκεκριμένα οι αιτήσεις ασυλίας έχουν να εξεταστούν σοβαρά στην Ελλάδα από το 2005. [3]

***
ΥΓ:
Τοπικοί παράγοντες, πολιτικοί, ακόμη και μητροπολίτες -συνεπικουρούμενοι από την εκάστοτε αντιπολίτευση- εξεγείρονται σε κάθε σχέδιο δημιουργίας κέντρου κράτησης στα διοικητικά ή ποιμαντικά όρια ευθύνης τους. Δεν φωνάζουν για λόγους ανθρωπισμού. Aλλωστε, αν αυτό ήταν το κίνητρό τους, θα φώναζαν και για τις συνθήκες διαβίωσης των παρανόμων μεταναστών στα σπίτια, στις καλλιέργειες και στις δουλειές των ψηφοφόρων και του ποιμνίου τους. Υποκρισία; [4]

***
[1] + [2]  Π. Μπουκάλας στην «Καθημερινή»7.8.12
[3] «Αυγή» 28.8.12
[4] Γ. Τερζής στην «Καθημερινή» 7.8.12

ΠΗΓΗ:


Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

«Αυτοεκτίμηση» [Από το blog “Φεγγαραγκαλιές”]




Πριν από τρεις εβδομάδες, στις 7.9.2012, στο blog “Φεγγαραγκαλιές” , διαβάσαμε αυτό:

Αυτοεκτίμηση
  
Αν με ρωτήσεις τι έκανα τα τελευταία χρόνια,   θα σου πω πως μάζευα τα κομμάτια μου.  Αυτά που έχασα σκορπώντας τα από δω κι από κει.  Ομολογώ ότι αρχικά μου ήταν πολύ δύσκολο.  Στην πορεία τα πράγματα προχωρούσαν μόνα τους.  Όλα πήγαν καλά.  Με λίγα λόγια,  με έψαξα,  με βρήκα και να'μαι!
Έχοντας πια σηκώσει τους τοίχους μου,  είμαι από αυτούς που αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις,  σαν αυτές που ζούμε όλοι μας σήμερα,  με χαμόγελο.  ή έστω με υπομονή.  Εφευρίσκοντας καθημερινά νέους τρόπους ζωής.  Δεν δέχομαι ούτε τις αγχώδεις κινήσεις ούτε τον πανικό.  Ούτε τη μιζέρια ούτε την κινδυνολογία.  Επιλεκτικά έχω πάψει να βλέπω ειδήσεις. 
Νιώθω πολύ καλύτερα από πέρσι και πρόπερσι,  ίσως επειδή έχω λύσει  προσωπικά μου θέματα.  Είναι μεγάλη υπόθεση να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου.  Είναι κάτι σα λύτρωση.  Να του δίνεις την αγάπη σου.  Να τον εκτιμάς.  Να τον ρωτάς τι θέλει.  Και να του το προσφέρεις!
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις ότι τίποτα δεν είναι για πάντα.  Ότι ο κόσμος δεν είναι δικός σου,  ούτε εσύ το επίκεντρο του κόσμου.  Χάνοντας,  εκτιμάς αυτό που την κάθε στιγμή σου δίνεται.  Μαθαίνεις πως το πιό απλό είναι και το πιό όμορφο.  Κι όταν παύεις να ψάχνεις πολύ μακριά,  βλέπεις όλα αυτά που βρίσκονται δίπλα σου.

ΠΗΓΗ:


Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

«Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε!» [Από το blog “Spiritual Harmony”]




Πριν από τριάντα ημέρες, στις 28.8.2012, στο blogSpiritual Harmony της Βασιλικής, διαβάσαμε αυτό:


Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε!
Για να μην καταντήσουμε κι εμείς σαν τον γάιδαρο του Χότζα... -μετά από την ατελείωτη «γαϊδουρινή» υπομονή που απαιτεί η Τρόικα να κάνουμε- και επειδή οι περισσότεροι δεν είμαστε σε θέση να πούμε ότι «δέσαμε» τον γάιδαρό μας… διαβάστε ένα πολύ επίκαιρο κείμενο που κυκλοφορεί για την «κρίση των γαïδάρων» και περιγράφει με απλό και κατανοητό τρόπο τη δική μας κρίση που αναγκαστικά βιώνουμε με όλα αυτά τα μέτρα που μας επέβαλαν και συνεχίζουν να μας επιβάλουν.
 
«Η κρίση των γαϊδάρων»
Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά. Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη. 
Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους. 
Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι 500 ευρώ!!! Και αποχώρησε. 
Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα. 
Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν ΔAΝΕΙΟ από την τοπική τράπεζα. 
Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα. 
Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει...
Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους. 
Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο. 
Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου. 
Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση. 
Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαιδάρους!!!… 
Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή /οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών. Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι. Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων. 
Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν με τον ιδρώτα τους.
Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής. Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες. 
Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους; 
Τι θα κάνεις εσύ; 

ΠΗΓΗ:


Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΕΡΓΙΑ






Το ιστολόγιο “Κλέφτα Κίσσα” συμμετέχει στη σημερινή Γενική Απεργία.
Κατά το κοινώς λεγόμενο “Δεν είναι αργία! Είναι απεργία!”
Πρέπει όλοι μας να Αντιδράσουμε!
Και προεχόντως να Δράσουμε!


Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

«Χρήσιμες προτάσεις για να ζούμε πιο όμορφα» [Από το blog “Spiritual Harmony”]



Πριν από ένα μήνα, στις 25.8.2012, στο blogSpiritual Harmony”  της Βασιλικής, διαβάσαμε αυτό:


Χρήσιμες προτάσεις για να ζούμε πιο όμορφα

Υπάρχει ένας υπέροχος, μυστικός κανόνας στη φύση, που ορίζει πως τα τρία πράγματα που ποθούμε περισσότερο στη ζωή μας:  
ευτυχία, 
ελευθερία, 
πνευματική γαλήνη, 
τ’ αποκτάμε πάντα, αφού πρώτα τα προσφέρουμε εμείς σε κάποιον άλλο...

  • Δώσε στους ανθρώπους περισσότερα από όσα περιμένουν και κάντο με ευχαρίστηση.
  • Απομνημόνευσε το αγαπημένο σου ποίημα.
  • Μην πιστεύεις όλα όσα ακούς, ξόδεψε όλα όσα έχεις, τεμπέλιασε όσο θέλεις.
  • Όταν λες σ’αγαπώ να το εννοείς.
  • Όταν λες συγνώμη κοίτα τον άλλον στα μάτια.
  • Κάνε δεσμό με κάποιον ή κάποια τουλάχιστον έξι μήνες πριν το γάμο σας.
  • Πίστεψε στον έρωτα με την πρώτη ματιά.
  • Μην γελάς ποτέ με τα όνειρα κάποιου. Αυτοί που δεν ονειρεύονται δεν έχουν πολλά.
  • Αγάπα βαθιά και με πάθος. Μπορεί να πληγωθείς, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να ζήσεις τη ζωή σου με πληρότητα.
  • Στις διαφωνίες να αγωνίζεσαι δίκαια. Να μην προσβάλλεις τον άλλον.
  • Μην κρίνεις τους ανθρώπους για τους συγγενείς τους ή για τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσαν.
  • Μάθε να μιλάς αργά αλλά να σκέφτεσαι γρήγορα.
  • Όταν κάποιος σου κάνει μια ερώτηση στην οποία δεν θέλεις να απαντήσεις, χαμογέλασε και ρώτα «γιατί θέλεις να μάθεις;»
  • Έχε στο νου σου ότι οι μεγάλες αγάπες και τα μεγάλα επιτεύγματα ενέχουν μεγάλα ρίσκα.
  • Να τηλεφωνείς στη μητέρα σου.
  • Να λες «υγεία» όταν κάποιος φτερνίζεται.
  • Όταν χάνεις, μη χάνεις το μάθημα που παίρνεις από την απώλεια.
  • Να ακολουθείς την τριάδα: αυτοσεβασμός, σεβασμός απέναντι στους άλλους, υπευθυνότητα σε όλες σου τις πράξεις.
  • Μην αφήνεις μια μικρή φιλονικία να διαλύσει μια μεγάλη φιλία.
  • Όταν καταλάβεις ότι έκανες κάποιο λάθος, κάνε αμέσως τα απαραίτητα βήματα για να το διορθώσεις.
  • Όταν σηκώνεις το τηλέφωνο χαμογέλασε. Το άτομο που σε καλεί θα το καταλάβει από την φωνή σου.
  • Παντρέψου ένα άτομο που σου αρέσει να του μιλάς. Όσο μεγαλώνεις η ικανότητα του να συζητάει θα είναι όλο και πιο σημαντική.
  • Πέρνα κάποιο χρόνο με τον εαυτό σου.
  • Άνοιξε την αγκαλιά σου στην αλλαγή, αλλά μην αφήσεις τις αξίες σου να φύγουν.
  • Θυμήσου ότι η σιωπή είναι πολλές φορές η καλύτερη απάντηση.
  • Διάβασε περισσότερα βιβλία. Η τηλεόραση δεν είναι υποκατάστατο
  • Ζήσε καλά και έντιμα. Όταν μεγαλώσεις και αναπολήσεις το παρελθόν, θα μπορέσεις να το απολαύσεις για δεύτερη φορά.
  • Έχε εμπιστοσύνη στο Θεό, αλλά να κλειδώνεις το αυτοκίνητο σου.
  • Μια στοργική ατμόσφαιρα στο σπίτι είναι η βάση για τη ζωή σου. Κάνε ότι μπορείς για να δημιουργήσεις ένα ήρεμο, αρμονικό σπιτικό.
  • Στους καβγάδες με αγαπημένα πρόσωπα ασχολήσου μόνο με το τρέχον συμβάν, μην ανατρέχεις στο παρελθόν.
  • Μην ακούς απλά τι λέει κάποιος. Άκου γιατί σου το λέει.
  • Μοιράσου τη γνώση σου είναι ένας τρόπος να αποκτήσεις αθανασία.
  • Να είσαι ευγενικός με τη γη.
  • Προσευχήσου ή διαλογίσου. Θα αντλήσεις απροσμέτρητη δύναμη από αυτό.
  • Ποτέ μην διακόπτεις κάποιον όταν σε κολακεύει.
  • Να κοιτάς τη δουλειά σου.
  • Μην εμπιστεύεσαι κανέναν ή καμία που δεν κλείνει τα μάτια του/της όταν σε φιλάει.
  • Μια φορά το χρόνο επισκέψου ένα μέρος όπου δεν έχεις ξαναπάει ποτέ.
  • Αν βγάζεις πολλά χρήματα, πρόσφερέ τα για να βοηθήσεις άλλους όσο είσαι ζωντανός. Είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορεί να αντλήσει κάποιος από τον πλούτο.
  • Θυμήσου ότι τον μην παίρνεις αυτό που θέλεις είναι πολλές φορές μια εκπληκτικά καλή σύμπτωση.
  • Μάθε τους κανόνες, ώστε να μπορείς να τους παραβιάζεις σωστά.
  • Θυμήσου ότι η καλύτερη σχέση είναι αυτή στην οποία η αγάπη του ενός ατόμου για το άλλο υπερβαίνει την ανάγκη του ενός για το άλλο.
  • Κρίνε την επιτυχία σου με γνώμονα τι αναγκάστηκες να εγκαταλείψεις για να την κατακτήσεις.
  • Ζήσε με τη γνώση ότι ό χαρακτήρας σου είναι το πεπρωμένο σου.
  • Προσέγγισε τον έρωτα και τη μαγειρική ανέμελα.
Η παραπάνω λίστα βρίσκεται στο βιβλίο της Emmy Van Deurzen «Η Ψυχοθεραπεία και η αναζήτηση της ευτυχίας» σελ. 70-71

ΠΗΓΗ:


Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

«Για τον πατέρα μου» [Από το blog “Να λέμε ουρανός κι ας μην είναι”]



Πριν από τριάντα ημέρες, στις 25.8.2012, στο blog “Να λέμε ουρανός κι ας μην είναι”  της Ιππολύτης, διαβάσαμε αυτό:


Για τον πατέρα μου

Θέλω τόσο κάτι να γράψω  όμως είναι τόσα πολλά και μπερδεύομαι...Δεν ξέρω.
Για τον πατέρα μου που μάλλον φεύγει....Και το γράφω τώρα που φεύγω διακοπές για να μην το σβήσω ξανά όπως πριν λίγο καιρό.
Πηγαίνω και δεν μπορώ να καθίσω ώρα. Η εικόνα με σοκάρει. Τόσο αδύναμος. Αποστεώνεται. 
Πήγαμε προχθές με τον αδελφό μου. Κάθισα πολύ γιατί είμασταν μαζί.
Τον φιλούσα και κυττούσα εκείνο το βλέμμα που σε κυττάζει δεν είναι απλανές αλλά αναρωτιέσαι, τι βλέπει; τι νιώθει; 
Ο αδελφός μου τον χάιδευε, αλλά εκείνος είπε πως πονούσε,δεν ήθελε το χάδι  στα πόδια, έτσι εκείνος συνέχιζε να τον χαϊδεύει μόνο στα χέρια. Του κρατούσε το χέρι ώρα κι εκείνος έκλεινε τα μάτια
-Μπορούμε να τον δυναμώσουμε; ρωτήσαμε το γιατρό του;
-Οχι αφήστε τον να φύγει ήσυχα. Είναι τόσο επιβαρυμένος.

Εψαχνα παλιές φωτογραφίες σήμερα, βρήκα ανάμεσα σε άλλες  και δύο που χορεύαμε οι δύο μας. Τον κυττούσα, τόσο κέφι, τόση ενέργεια, τόση δύναμη!!! 
-Πρέπει στην ψυχή σου να του πείς το "καλως καμωμένα".  Του ίδιου το είπα λεκτικά. 
-Εκανα κάποιο λάθος εγώ στη ζωή μου;
-Οχι όλα καλά τα έπραξες. Δεν έκανες κανένα λάθος πατέρα μου.
Στην ψυχή μου μέσα του το λέω;  δεν ξέρω. Αναρωτιέμαι. Θέλω και πρέπει.  Οσο γράφω νομίζω το λέω.
Τον αγάπησα τόσο πολύ.  Κάθε φορά που πηγαίνω σπίτι του διαβάζω τη χαλκογραφία που έφηβη του είχα γράψει. Σε αγαπώ πολύ.
-Μην τον αδικείς.Η αυστηρότητα και σκληρότητά του εσένα σε βοήθησε. Το μάθημα ελευθερίας που έπρεπε να πάρεις στη ζωή. Το επικοινωνιακό που έχεις είναι δικό του. 
--Ναι από εκείνον έρχεται. Είναι δική του κληρονομιά., δική του. Το αναγνωρίζω. 
Αναγνωρίζω την κοινωνική του δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη του στο κοινωνικό σύνολο, αναγνωρίζω το πόσο βαθια κομμουνιστής υπήρξε. Λειτούργησε την επιχείρησή του χρόνια πριν ως κολλεκτίβα, μαζί με τους εργαζόμενους του. Και δεν τον πείραξε όταν για δικές του άλλου τύπου επιλογές έγινε ξανά εργαζόμενος. 
Δική του κληρονομιά και το όνειρο της αξιοπρεπούς ζωής. 
-Ζήστε τη ζωή σας με αξιοπρέπεια. Μην προκαλέσετε ποτέ τον οίκτο. 
Εχω ξεχάσει άραγε το πρώτο όνειρο που με εμπόδισε  να εκπληρώσω;
-Θέλω να πάω στο Παρίσι για μεταπτυχιακό. Θα με βοηθήσεις;
-Οχι, θα σε εμποδίσω. Δεν θέλω να φύγεις. 
Δική μου η ευθύνη να το πραγματώσω.
Στο δεύτερο όνειρο βρήκαμε τη λύση
-Θέλω να μείνω μόνη μου.
-Δεν μου το επιτρέπει η ηθική μου. Το ξέρεις, δεν θέλω.
-Ωραία, θα σου πώ τι θα κάνουμε. Θα φύγω να δουλέψω εκτός Αθηνών έτσι ώστε κι εγώ να μείνω μόνη που το θέλω τόσο πολύ κι εσύ να μπορείς να λές, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.Το παιδί μου πρέπει να δουλέψει. 
Ηταν μία λύση που δέχθηκε, αβίαστα.
Να'σαι καλά όσο μπορείς να είσαι πατέρα μου. Να φύγεις αξιοπρεπώς. Κι ελπίζω να νιώθεις το χάδι και το φιλί. Να θυμάσαι την αγάπη, να έσβησαν οι δύσκολες εγωιστικές στιγμές.
Ενα τραγούδι για τον ζεϊμπέκικο που τόσο αγάπησες και χόρεψες



ΠΗΓΗ:


Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

«Το φαινόμενο της πεταλούδας στο νησί Midway…» [Από το blog “Adonios G.K.”]



Πριν  από τριάντα ημέρες, στις 24.8.2012, στο blog “Adonios G.K.” διαβάσαμε αυτό:


Το φαινόμενο της πεταλούδας στο νησί Midway
Ένα νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό, 2000 ναυτικά μίλια μακριά από την πλησιέστερη ακτή
Δεν κατοικούν άνθρωποι, αλλά πουλιά…
Δείτε όμως τι συμβαίνει!!!
<iframe width="320" height="180" src="http://www.youtube.com/embed/Ai3IKO_afqs?feature=player_detailpage" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>


Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εκεί, αλλά παντού στη Γη.
Δεν αφορά μόνο τα θαλασσοπούλια αλλά και τις χελώνες, τις φώκιες, τα ψάρια κλπ κλπ…
Την επόμενη φορά που θα πετάξεις κάτι ασυνείδητα, σκέψου τι κακό μπορεί να προξενήσεις!


ΠΗΓΗ:



Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

«Η μύγα & η μέλισσα…» [Από το blog “Οδεύοντας”]



Πριν από ένα μήνα, στις 22.8.2012, στο blog “Οδεύοντας”  της Αργυρούλας, διαβάσαμε αυτό:


Η μύγα και η μέλισσα …

«Γνώρισα κ πείρας τι σ' ατ τ ζω ο νθρωποι εναι χωρισμένοι σ δύο κατηγορίες.
  μία, λοιπόν, κατηγορία τν νθρώπων μοιάζει μ τ μύγα.
μύγα χει τν ξς διότητα: ν πηγαίνει πάντα κα ν ...
κάθεται σ
,τι βρώμικο πάρχει.
Γι παράδειγμα, ν να περιβόλι εναι γεμάτο λουλούδια, πο εωδιάζουν, κα σ μία κρη το περιβολιο κάποιο ζο χει κάνει μία καθαρσία, τότε μι μύγα, πετώντας μέσα σ' ατ τ πανέμορφο περιβόλι, θ πετάξει πάνω π λα τ νθη κα σ κανένα δν θ καθίσει. Μόνο ταν δε τν καθαρσία, τότε μέσως θ κατέβει κα θ καθίσει πάνω σ' ατν κα θ ρχίσει ν τν νασκαλεύει, ναπαυόμενη στ δυσωδία πο προκαλεται π τ νακάτεμα ατ κα δ θ ξεκολλ π κε.
ν τώρα πιανες μι μύγα, κα ατ μποροσε ν μιλήσει κα τ ρωτοσες ν σο πε μήπως ξέρει ν πουθεν πάρχουν τριαντάφυλλα, τότε κείνη θ παντοσε πς δ γνωρίζει κν τί εναι ατά. "γώ, θ σο πε, ξέρω πς πάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, καθαρσίες ζώων, μαγειρεα, βρωμιές."
μία λοιπν μερίδα τν νθρώπων μοιάζει μ τ μύγα. Εναι κατηγορία τν νθρώπων πο χει μάθει πάντα ν σκέφτεται κα ν ψάχνει ν βρε ,τι κακ πάρχει, γνοώντας κα μ θέλοντας ποτ ν σταθε στ καλό.
  λλη κατηγορία τν νθρώπων μοιάζει μ τ μέλισσα.
διότητα τς μέλισσας εναι ν βρίσκει κα ν κάθεται σ ,τι καλ κα γλυκ πάρχει.
ς πομε, γι παράδειγμα, πς σ μία αθουσα, πο εναι γεμάτη καθαρσίες χει κάποιος τοποθετήσει σ μία γωνι να λουκούμι. ν φέρουμε κε μία μέλισσα, κείνη θ πετάξει και δν θ καθήσει πουθεν ως του βρε τ λουκούμι κα μόνον κε θ σταθε.
ν πιάσεις τώρα τ μέλισσα κα τ ρωτήσεις πο πάρχουν σκουπίδια, ατ θ σο πε τι δ γνωρίζει, "θ σο πε κε πάρχουν γαρδένιες, κε τριανταφυλλιές, κε θυμάρι, κε μέλι, κε ζάχαρη, κε λουκούμια κα γενικ θ εναι γνώστης λων τν καλν κα θ χει παντελ γνοια λων τν κακν."
Ατ εναι δεύτερη μάδα, τν νθρώπων κείνων πο χουν καλος λογισμος κα σκέπτονται κα βλέπουν τ καλά.

ταν σ' να δρόμο βρεθον ν περπατον δύο νθρωποι, ο ποοι νήκουν στς δύο ατς κατηγορίες, τότε φτάνοντας στ σημεο κενο που νας τρίτος κανε τν «νάγκη» του, νθρωπος τς πρώτης κατηγορίας, θ πάρει να ξύλο κα θ' ρχίσει ν σκαλίζει τς καθαρσίες.
ταν, μως περάσει λλος, τς δεύτερης κατηγορίας, πο μοιάζει μ τ μέλισσα, προσπαθε ν βρε τρόπο ν τς σκεπάσει μ χμα κα μ μία πλάκα, γι ν μν ασθανθον κα ο λλοι περαστικο τ δυσωδία ατή, πο προέρχεται π τς βρωμιές».
                                                                                                   Γέροντaς Παΐσιοs

***
Ας επιλέξουμε φίλοι μου , Διαβάτες και Οδοιπόροι της ζωής , σε ποια κατηγορία ανθρώπων είναι όμορφο να ανήκουμε ... η επιλογή εναπόκειται στον καθένα μας ...
Καλή σας μέρα !
Διαβάτης

Πηγή: