Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

«Ορισμένες φορές οι ενέργειές μας πρέπει να ικανοποιούν τουλάχιστον εμάς τους ίδιους» [Από το blog “Αξία της ζωής”]


Πριν από σαράντα ημέρες, στις 19।8.2010, στο blog “Αξία της ζωής” του “Ένλογου”, διαβάσαμε αυτό:


Ορισμένες φορές οι ενέργειές μας πρέπει να ικανοποιούν τουλάχιστον εμάς τους ίδιους

Είναι τελικά μια γενική, προσωπική, υποκειμενική σε κάθε περίπτωση διαπίστωση, ότι τελικά η συμμετοχή κάποιου ανθρώπου, με οποιονδήποτε τρόπο στο Διαδίκτυο, ικανοποιεί τον ίδιο ως άνθρωπο, περίπου με την αυταπάτη και συγχρόνως παρηγοριά, ότι κάποτε υπήρξε και σ' αυτό το εργαλείο της παγκόσμιας τεχνολογίας, έστω και χωρίς ιδιαίτερο λόγο, έστω κι αν η άποψή του δεν επηρέασε απολύτως κανέναν, ή δεν ενδιαφέρθηκε απολύτως κανένας γι' αυτή την άποψη...

Τελικά δεν έχω αντιληφθεί, ποιοί, πότε και γιατί επικοινωνούν μεταξύ τους, όχι μόνο στο Διαδίκτυο, αλλά γενικότερα στη ζωή!!

Έχω μπει σε χιλιάδες Ιστοσελίδες, όπως και οι περισσότεροι βέβαια από εμάς. Σχεδόν παντού ένα ατομικό, ιδιοτελές, εμπορικό συμφέρον αποκαλύπτεται.... Κάποτε, στο παρελθόν, μάλιστα το συμφέρον αυτό, δικαιολογήσιμο μέχρι ένα σημείο (γιατί άλλωστε να φτιάξει ο άλλος το Ιστολόγιο, όταν μάλιστα αυτό είναι γραφιστικά και τεχνολογικά εξελιγμένο) ήταν καλυμμένο, στο παρασκήνιο. Τώρα είναι ενοχλητικό, 'φωσφορίζει', αναβοσβήνει, 'παρεμβαίνει' στις βασικές λειτουργίες του Ιστολογίου, παρακωλύοντας αρκετά σοβαρά την ελεύθερη πρόσβαση σ' αυτό, προφανέστατα, προκειμένου να ενδιαφερθεί ο χρήστης με τη διαφήμιση, με μοναδικό θεοποιημένο πλέον σκοπότο οικονομικό όφελος!!
Αλήθεια, ελάχιστοι φίλοι αυτού του Blog, περιστασιακοί χρήστες του Διαδικτύου, που βρεθήκατε τυχαίως σ' αυτό το Blog, τι προσδοκούμε από το Διαδίκτυο; Τι προσδοκούσαμε, όταν πρωτοξεκινήσαμε;

Πού βρισκόμαστε σήμερα; Που μας οδηγούν; Γιατί, οδηγούμαστε εκεί που μας οδηγούν; Γιατί πρέπει όλα να εμπορευματοποιηθούν κι εμείς γιατί το επιτρέπουμε;

Αφού δεν νομίζω, ότι όλοι μπήκαμε στο Διαδίκτυο, για να βρούμε "ευκαιρίες-προσφορές" "e-shops / e-bay / e-pay / e - κοροϊδίες και σαχλαμάρες, ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΙΜΕΣ ΣΕ ΧΡΗΜΑ, ΦΗΜΗ ΕΤΑΙΡΙΩΝ, ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ, με ολοσχερή (σχεδόν) έλλειψη οποιασδήποτε πραγματικής αξίας ζωής και διαπροσωπικής επικοινωνίας..


ΠΗΓΗ:

http://worthoflife.blogspot.com/2010/08/blog-post.html


Δεν υπάρχουν σχόλια: