Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

«Ακατέργαστα… Σκοινί απ’ τον ουρανό;» [Από το blog “Ακατέργαστα”]


Πριν από δύο μήνες, στις 24.8.2010, στο blog “Ακατέργαστα” της Σοφίας Κου, διαβάσαμε αυτό:


Ακατέργαστα… Σκοινί απ’ τον ουρανό;

...Και λίγο-λίγο νιώθεις πως αρχίζει να σε ζώνει εκείνη η κατάσταση του αβάσταχτου άγχους, της πιο μύχιας αγωνίας που κοντέυει την παράκρουση, την τρέλλα...

Λες: "πιο κάτω δεν υπάρχει..."

Κι ομως θυμάσαι πως υπήρξε... για λίγο... και από εκεινο το πιο κάτω είχε αναβλύσει μια δύναμη -ποτέ δεν εντόπισες από πού, ποτέ δεν έχει σημασία-, αλλά βγήκε μια δύναμη, μια αποκάλυψη, μια ώθηση ευεργετική που σε προχώρησε στη ζωή σου.

Τώρα όμως πάλι τα ίδια. Πάλι το αγρίμι μέσα σου. Ακάλεστο, σαρκοβόρο, διψά για το αίμα σου...


Κι αρχίζεις και ψάχνεις τρόπους να δραπετεύσεις ή να αυτοϋπνωτιστέις, -το ίδιο κάνει.

Δε διαλέγεις να πάρεις ουσία, ναρκωτικό, ηρεμιστικό, ψυχοφάρμαο, γιατι φοβάσαι.

Φοβάσαι την εξάρτηση, φοβάσαι αυτά που χεις δει με τα μάτια σου, ανθρώπους να σέρνονται σε μια λειψή ζωή...

Θες κάτι πιο ελαφρύ... έναν λόγο από έναν φίλο, μια πρόταση από ένα βιβλίο... Γύυρω σου, δεκάδες αντικείμενα, φωτογραφίες, τέχνης και μη...

δικές σου σημειώσεις, και φαγητό, πολύ φαγητό. Ορμάς σ' αυτό γιατί -το ξέρεις-, είναι το πιο γρήγορο και προσιτό «νόμιμο» ναρκωτικό. Αυτό που κοιμίζει το μωράκι σαν είναι ανήσυχο. Αυτό που σου δίνει ενέργεια έστω για λίγη ώρα, μια τέρψη στο λαρύγγι. Ικανοποιείς τη γεύση σου, αναθαρρεύεις για λίγο μέχρι την πρώτη σκέψη. Που σε ρίχνει πάλι ως μνήμη πως να, πάλι θα παχύνεις, και ως αίσθηση βάρους στα σπλάχνα σου... Που σε καθηλώνει, που σε κάνει πιο νωθρό και κατι μέσα σου παραπονιέται, εξεγείρεται «και ΄τώρα πώς θα βγω εγώ από δω μέσα;»

Προχωράς ανάμεσα στα αντικείμενα του σπιτιού. Δεν ανοίγεις τηλεόραση. Δεν έχεις κάποια καλή εμπειρία πως σε βοήθησε σε ανάλογη περίπτωση. Μάλλον τον εαυτό σου υποτίμησες, που έχασες πολύτιμες ώρες απ' τη ζωή σου! Πολύτιμες; Ναι! από τη ζωή; Ναι! Είναι πολύτιμη η ζωη; Μα ναι! Και συνεχώς ελαττούμενη. Συνεχώς και αδιαλλείπτως! Όπως κι η υγεία που την αξιολογείς κάθε φορά που τη χάνεις! Έτσι και τώρα κάποιος σου κλέβει πολύτιμες στιγμές ζωής! Σήκω πάνω τι κάθεσαι;; .........


ΠΗΓΗ:

http://akatergasta.pblogs.gr/2010/08/akatergasta-skoini-ap-ton-oyrano.html


Δεν υπάρχουν σχόλια: