Στις 3.8.2008, στο blog “Η ζωή είναι ωραία (Ανάταση)”, της “Σοφίας Κου”, διαβάσαμε αυτό:
Έχουνε δύναμη οι λέξεις;
Έχουνε δύναμη οι λέξεις;
Έχουνε! Στους δρόμους, στα γκράφιτι, στις υποσχόμενες αφίσες, στις απαγορευτικές πινακίδες, στις φωτεινές επιγραφές!
Έχουνε δύναμη οι λέξεις;
Έχουνε! Στα τετράδια, στα βιβλία, στα περιθώρια των σελίδων, σ' ένα πρόχειρο χαρτάκι! Στις γελοιογραφίες με λόγια! Στο «χωρίς λόγια!»
Στα λευκώματα της εφηβείας, στα γράμματα που έστειλες και σ' αυτά που δεν έστειλες, στις βιαστικές αφιερώσεις πίσω από φωτογραφίες,
στις σκαλισμένες πάνω σε δώρα από ξύλο, μπρούτζο, ζωγραφισμένες στο γυαλί, στο ρούχο.. Στα προσωπικά ημερολόγια!
Έχουνε δύναμη οι λέξεις;
Έχουνε! Στους υπότιτλους των έργων, στις επεξηγήσεις των λόγων, των πράξεων, των απραξιών!
Μέσα από το διαδίκτυο έχουνε; Έχουνε! Ανάλογα με τη διαίσθησή σου, την προσμονή ή αποστροφή σου, τη διάθεση ή την απογοήτευσή σου, τη λαχτάρα ή την αδιαφορία σου...
Λίγη παραπάνω δύναμη; Πού έχουνε;
Έχουνε! Στο τηλέφωνο! Μες στη χροιά της φωνής του άλλου, σε πλημμυρίζει
κι η επιταγή ή υποταγή του, το ψέμα του ή η παρηγοριά του...
Ακόμα λίγη παραπάνω δύναμη; Πού έχουνε;
Έχουνε! Οι ζωντανές! Τα πρόσωπα! Το βλέμμα! Το σώμα! Κι ας μη μιλάνε!
Εκπέμπουνε λέξεις από παντού!
Απροκάλυπτα! Καταλυτικά! Καμιά φορά με δύναμη βόμβας!
Αλλά υπάρχει και το αντίθετο...
Αν κάποιος σου αφήσει
σε μικρό πρόχειρο χαρτάκι
με γράμματα βιαστικά
κι ανυπόταχτα το:
«Φεύγω! Δεν αντέχω άλλο!»,
χρειάζεσαι και να τον δεις;
ΠΗΓΗ:
http://anatash.pblogs.gr/2008/08/ehoyne-dynamh-oi-lexeis.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου