Μόλις χθες, 6.2.2012, στο blog “Memoryland” του Γεράσιμου, διαβάσαμε αυτό:
Μεσάνυχτα και κάτι
Μεταμεσονύχτια αυτή η ανάρτηση, μεταμεσονύχτια και η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα. Αυτές τις ώρες, που τρεις 'πολιτικοί αρχηγοί' μετράνε δημοσκοπικά κουκιά για να δούνε αν θα πούνε 'ναι' ή 'όχι' σε μια ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση των δύστυχων κατοίκων της χώρας αυτής, με κριτήρια καθαρά ψηφοθηρικά - γιατί αυτό που πρωτίστως τους ενδιαφέρει δεν είναι η Ελλάδα αλλά η πολυαγαπημένη εξουσία και οι προσβάσεις σ' αυτήν - ο ελληνικός λαός κοιμάται. Κάποιοι, μένουμε ξύπνιοι και προβληματιζόμαστε. Σκεφτόμαστε τα παιδιά που πλέον έχουμε και μεγαλώνουν μαζί μας σε μια γερασμένη χώρα που δεν μας θέλει, που κάνει ό, τι περνάει απ' το χέρι της να μας το δείξει αλλά εμείς εκεί, επιμένουμε, να κρατιόμαστε με νύχια και με δόντια απ' αυτό το δελτίο ταυτότητας που λέει 'ελληνική ιθαγένεια'. Στις ώρες αυτές, ανέτρεξα σε μια παλιότερη ανάρτηση, του 2008, όταν ήμουν έτοιμος να φύγω στο εξωτερικό. Εδώ θα βρείτε αυτή την ανάρτηση και σας συνιστώ να την ανοίξετε και να δείτε τη συζήτηση που γίνεται, πόσο επίκαιρη, πόσο τραγικά σημερινή. Μετάνιωσα που τότε δεν ακολούθησα τη συμβουλή αρκετών που συμμετείχαν σε αυτή τη συζήτηση και δεν έφυγα από αυτόν τον κακορίζικο τόπο, από αυτή την τόσο οικεία αλλά και μίζερη αγκαλιά μιας πατρίδας-αράχνης. Πλέον, ετοιμαζόμαστε οικογενειακά, να κάνουμε ό, τι δεν έγινε τότε. Είναι σκληρό να αφήνεις πίσω ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του εαυτού σου, τα παιδικά σου χρόνια, τις μυρωδιές, τις γεύσεις που σε καθόρισαν σαν άνθρωπο, αγαπημένα πρόσωπα. Αλλά δεύτερη ζωή δεν έχει. Και η μια αυτή φαίνεται πολύ μικρή για να σπαταληθεί, να θυσιαστεί ολόκληρη στον βωμό που λέγεται Ελλάς. Ξέρω ότι αν δεν τα καταφέρουμε να φύγουμε όπως θα θέλαμε, αργά ή γρήγορα μας περιμένει η εξαθλίωση, η φτώχεια. Διότι ανατροπές δεν αναμένονται στο σκηνικό που μας περιζώνει. Σήμερα, την ώρα που οι 'πολιτικοί αρχηγοί' αποφάσιζαν για τις τύχες του ελληνικού λαού κλεισμένοι στο Μέγαρο Μαξίμου, για να διακόψουν προκειμένου να επιστρέψουν στα κομματικά στρατηγεία τους και να ζυγίσουν τα υπέρ και τα κατά - πάντα από άποψης ψήφων, εκλογικών ποσοστών, εδρών - μιας απόφασης, οι Έλληνες έβλεπαν μπάλα στην τηλεόραση, σαχλαμάριζαν στα social media, κοιμόντουσαν ή είχαν ήδη φύγει για κάποια άλλη χώρα - μια χώρα όχι χωματερή ανθρώπινων ζωών. Καλό μας ξημέρωμα, όποτε και όπως έρθει.
ΠΗΓΗ:
http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/2012/02/blog-post_06.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου