Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

«Το μεγάλο πατριωτικό φαγοπότι (3)» [Από το blog “ Ροϊδη εμμονές”]




Πριν από έξι εβδομάδες, στις 25.7.2012, στο blog “Ροϊδη εμμονές” , διαβάσαμε αυτό:



Το μεγάλο πατριωτικό φαγοπότι (3)

Αγροτικές επιδοτήσεις ή πως… «Γλίστρησαν» στο λάδι €κατομμύρια ευρώ
Μικρές και μεγάλες «κομπίνες» έστηναν ιδιώτες ελαιοπαραγωγοί αλλά ακόμα και Συνεταιρισμοί με την ανοχή ελληνικών ελεγκτικών υπηρεσιών
Από το 1989 έως σήμερα το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 15 αναφορές όπου περιλαμβάνονται ευρήματα σχετικά με την αξιοποίηση των κοινοτικών κεφαλαίων σε ελληνικό έδαφος. Ξεκινώντας από τις ειδικές ενισχύσεις της δεκαετίας του 1980 έως τα επιχειρησιακά προγράμματα και τις αγροτικές επιδοτήσεις, οι ελεγκτές της ανεξάρτητης ευρωπαϊκής αρχής έχουν διαπιστώσει αρκετές τρανταχτές παρατυπίες.
Η μέθοδος γνωστή και «διεθνής»: ο παραγωγός ελαιολάδου δήλωνε μεγαλύτερο αριθμό ριζών για να λαμβάνει μεγαλύτερη επιδότηση. Ωστόσο, αυτό που αντίκρισαν οι ελεγκτές το 2000, κατά τις επισκέψεις τους σε 35 αγροτεμάχια σε Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα, δύσκολα περιγράφεται: μόνο σε έξι χωράφια ο αριθμός των δένδρων ήταν ίσος με αυτόν που είχε δηλωθεί. «Κανένα από αυτά δεν ήταν στην Ελλάδα», θυμάται πρώην υπηρεσιακός παράγων που έχει γνώση της υπόθεσης.
Στην αλλαγή της χιλιετίας οι οργανισμοί που ήταν αρμόδιοι για την καταβολή των επιδοτήσεων σε όλα τα κράτη-μέλη, πλην της Ελλάδας, ήταν εξοπλισμένοι με ειδικά ηλεκτρονικά συστήματα ώστε να εκτελούν αποτελεσματικά τους ελέγχους. Στη χώρα μας ο αρμόδιος οργανισμός βασιζόταν κατά κύριο λόγο στις δηλώσεις των ίδιων των δικαιούχων. Και αυτό συνέχιζε να συμβαίνει, ενώ τα προηγούμενα χρόνια από το 1992 έως το 1998 οι ελεγκτές είχαν εντοπίσει στην Ελλάδα παρατυπίες στις ενισχύσεις για το ελαιόλαδο κόστους 46 εκατ. ευρώ.
Η απόσταση που χώριζε μια παρατυπία από την επιβολή προστίμου στη χώρα μας ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Από τις 468 πιθανές περιπτώσεις για επιβολή προστίμου που είχαν προταθεί από το 1993, αποφάσεις είχαν ληφθεί σε 121 περιπτώσεις έως το 2000. Στο 60% αυτών των περιπτώσεων, η καθυστέρηση μεταξύ της ημερομηνίας αναφοράς και της ημερομηνίας της απόφασης ήταν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια.
Δύο δεκαετίες μετά τις πρώτες διαπιστωμένες παρατυπίες στο ελαιόλαδο, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) που διεξάγει έρευνες για τη διασπάθιση διαρθρωτικών κονδυλίων και ενισχύσεων συνέχιζε να ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το 2010 άρχισε να ψάχνει υπόθεση για πανωγραψίματα στο ελαιόλαδο, στις οποίες εμπλέκεται συνεταιρισμός της Κρήτης.
Οι καθυστερήσεις και οι ελλείψεις των εγχώριων ελεγκτικών μηχανισμών δεν εξυπηρετούσαν μόνο τους ελαιοπαραγωγούς: ήταν 1990 όταν στον αρμόδιο ελληνικό φορέα αναφέρθηκε περίπτωση παράτυπων πληρωμών ποσού 8,3 εκατ. ευρώ στον τομέα του συμπυκνωμένου οίνου. Το ελληνικό υπουργείο Γεωργίας δεν το κατέταξε ως παρατυπία μέχρι τον Δεκέμβριο του 1996. Η υπόθεση, η οποία είχε παραπεμφθεί στα ελληνικά δικαστήρια δεν είχε εξεταστεί έως το 2002 και τα χρήματα ως εκ τούτου δεν είχαν εισπραχθεί. «Για 18 περιπτώσεις, η τελική υπουργική απόφαση για την επικύρωση της ανάκτησης των χρηματικών ποσών έγινε δύο έως επτά έτη μετά την πρώτη κοινοποίηση είσπραξης που αποστάλθηκε στον δικαιούχο. Η αξία αυτών των υποθέσεων ανερχόταν σε 10,3 εκατ. ευρώ», επισήμαναν οι ελεγκτές.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμα και σήμερα η Ελλάδα δεν έχει αξιόπιστο σύστημα ελέγχων. Ως μεγαλύτερη πληγή αναφέρεται το Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχων, μια βάση δεδομένων με αναλυτικά στοιχεία παραγωγών και αγροτεμαχίων, το οποίο έπρεπε να είχε τεθεί σε εφαρμογή από το 1995. Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο έχει τονίσει ότι τα στοιχεία της βάσης δεδομένων δεν θεωρούνται ασφαλή καθώς μπορεί να έχουν «τροποποιηθεί» από τους συνεταιρισμούς, που ελέγχουν και την καταχώρισή τους στο σύστημα.
Εκτός βέβαια από τις αγροτικές ενώσεις, «ατασθαλίες» έκαναν και οι κυβερνήσεις. Τρανταχτό παράδειγμα, η διανομή πλέον των 800 εκατ. ευρώ από τον ΕΛΓΑ το 2008 και το 2009 για αποζημιώσεις, οι οποίες τελικά βάρυναν το Δημόσιο καθώς δεν έγιναν αποδεκτές από τους Ευρωπαίους. Εδώ, προστίθεται και το κόστος των κυρώσεων που θα επιβληθούν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Η προχειρότητα με την οποία μερικές φορές διαχειρίστηκαν οι αρμόδιοι φορείς τα ευρωπαϊκά κονδύλια σαφώς επηρέασε και την αποτελεσματικότητά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2006 οι τοπικές Αρχές των νησιών του Αιγαίου κλήθηκαν να υποβάλουν προτάσεις για την αξιοποίηση ειδικού προγράμματος αξίας εκατομμυρίων ευρώ σε απομακρυσμένες περιοχές της ΕΕ. Η διορία που δόθηκε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν μόλις 15 ημέρες. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα θα έπρεπε να πραγματοποιήσουν λεπτομερή ανάλυση των αναγκών και να επιλέξουν τα αποτελεσματικότερα μέτρα για την ορθή αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Οπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση των ευρωπαίων ελεγκτών, το δεκαπενθήμερο που δόθηκε διορία στις τοπικές Αρχές δεν ήταν αρκετό. «Το πρόγραμμα υποστήριξης για τον τομέα του ελαιόλαδου παρέχει μία οριζόντια πληρωμή ποσού 145 ευρώ ανά εκτάριο για τους παραγωγούς ελιάς στα μικρότερα νησιά του Αιγαίου… Το ποσό που λαμβάνουν οι δικαιούχοι από τα συγκεκριμένα μέτρα είναι, σε γενικές γραμμές, πολύ μικρό. Η μέση πληρωμή ανέρχεται σε μόλις 203 ευρώ ανά δικαιούχο τον χρόνο, ενώ το πλέον συχνά συναντώμενο ύψος ενίσχυσης είναι 58 ευρώ τον χρόνο», έγραφαν οι ελεγκτές στην έκθεση του 2010. Τα χρήματα που διανεμήθηκαν με αυτό τον – αναποτελεσματικό για το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο – τρόπο ήταν περισσότερα από 13 εκατ. ευρώ.

«Τα Νέα»: Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

ΠΗΓΗ:


Δεν υπάρχουν σχόλια: