«Μπράβο κα Ακρίτα, έτσι ακριβώς λειτουργεί η Δικαιοσύνη “μας” (όχι μόνο για παιδόφιλους…)» [Από το blog “ Ροϊδη εμμονές”]

Χθες, 2.6.2013, στο blog “Ροϊδη εμμονές” , διαβάσαμε αυτό:

Μπράβο κα Ακρίτα, έτσι ακριβώς λειτουργεί η Δικαιοσύνη “μας” (όχι μόνο για παιδόφιλους…)

Το αυτό (όπως και με τους παιδόφιλους) ισχύει για κάθε λογής ανομία – η Δικαιοσύνη στον κόσμο της.

Ο παιδόφιλος της διπλανής πόρτας

Από την Έλενα Ακρίτα

Την ιστορία του παιδόφιλου των Πετραλώνων λίγο – πολύ την ξέρουμε πια. Εστηνε καρτέρι έξω από τα σχολεία, επέλεγε και παρακολουθούσε μικρά κοριτσάκια. Τα απομόνωνε και ασελγούσε πάνω τους. Στη δεκαετία 1995-2005 συνελήφθη δύο φορές για ασέλγεια. «Ξεπέταγε» στην κυριολεξία την ποινή, έβγαινε πάλι έξω στον κόσμο και ξανά προς τη δόξα τραβούσε.

Εδώ δεν θα ασχοληθούμε – μια που δεν είμαστε ειδικοί – με το αν η παιδοφιλία είναι ψυχική νόσος, εγκληματική πράξη ή και τα δύο. Ούτε θα σταθούμε τόσο στο προφίλ ενός δράστη που μπαινόβγαινε ανενόχλητος στις φυλακές. Που δεν τον σταματούσε ποτέ κανένας. Που κάποιοι τον αφήνανε ελεύθερο. Και αυτοί οι «κάποιοι» δεν θα τιμωρηθούν ποτέ. Αυτοί οι «κάποιοι» δεν θα λογοδοτήσουν ποτέ.

Και ο τύπος συνέχιζε. Ηδη 21 παιδιά τον έχουν καταγγείλει. Και υπάρχουν – όπως ο ίδιος ομολογεί – και πολλά άλλα που δεν τα θυμάται.

Ο παιδόφιλος της διπλανής πόρτας εδώ είναι ένας οικογενειάρχης διανομέας τροφίμων. Ο παιδόφιλος της διπλανής πόρτας είναι ο χαμογελαστός γείτονας. Είναι ο συγγενής ή ο φίλος που μπαινοβγαίνει σπίτι μας. Είναι ο τύπος με «το μαγαζάκι της κεντρικής οδού». Είναι ο νομοταγής πολίτης. Είναι ο ευυπόληπτος σύζυγος και πατέρας. Είναι ο υπεύθυνος της παιδικής κατασκήνωσης, είναι ο προπονητής, ο γυμναστής, είναι αυτός που του εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας… Είναι ο δάσκαλος, είναι ο καθηγητής…

Κι εδώ ας σταθούμε. Χωρίς φωνές, χωρίς κορόνες. Με στοιχεία απλά, ξεκάθαρα, συγκεκριμένα: Ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης έχει συντάξει έκθεση με 336 καταθέσεις επίορκων εκπαιδευτικών. Οι περισσότεροι ουσιαστικά έμειναν ατιμώρητοι από τα συνδικαλιστικά τους όργανα.

Υπάρχουν υποθέσεις παιδόφιλων εκπαιδευτικών που τα δευτεροβάθμια συμβούλιά τους επέτρεψαν οι δάσκαλοι-καθηγητές αυτοί να επιστρέψουν στα σχολεία.

Αυτό συνέβη και σε κραυγαλέες περιπτώσεις όπως:

1. Καθηγητής στη Βόρεια Ελλάδα επέστρεψε στην έδρα ενώ του είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για αποπλάνηση ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση. Το πειθαρχικό συμβούλιο τού επέβαλε ποινή… βαριά κι ασήκωτη: ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ.

2. Αλλος καθηγητής βιντεοσκοπούσε κρυφά μαθητές σε προσωπικές, «άσεμνες» στάσεις (αν μπορούν ποτέ να θεωρηθούν «άσεμνες» οι στάσεις ενός μικρού παιδιού). Βρέθηκαν στο αρχείο του πάνω από 80 διαφορετικές βιντεοσκοπήσεις. Ποια η τιμωρία του; Σπίτι του για έξι μήνες και μετά πάλι πίσω στην αίθουσα διδασκαλίας.

3. Παιδαγωγός διακινούσε υλικό παιδικής πορνογραφίας. Γύρισε πίσω στο σχολείο ύστερα από τέσσερις μήνες.

4. Καθηγητής – πώς να το πιστέψεις αυτό; – έκανε ανάρτηση σε πορνογραφική ιστοσελίδα γυμνή φωτογραφία της κόρης του. Η ποινή του; Παύθηκε για τρεισήμισι μήνες.

5. Η 52χρονη καθηγήτρια σε φροντιστήριο της Αθήνας ήταν ενεργό μέλος διεθνών οργανώσεων παιδοφιλίας. Και φυσικά είχε και αυτή σεξουαλική επαφή με ανήλικα παιδιά και βρέθηκε στο σπίτι της πλούσιο πορνογραφικό υλικό.

6. Και φυσικά μην ξεχνάμε τους προπονητές παιδεραστές στο Χαλάνδρι, στην Κέρκυρα, στο Ρέθυμνο.

7. Στο νούμερο 7, όλοι εκείνοι που ζουν ανάμεσά μας ΤΩΡΑ. Που ασελγούν στα παιδιά μας ΤΩΡΑ. Που ισόβια τραυματίζουν άγουρα σώματα και παιδικές ψυχές. Που κανένα παιδάκι δεν έχει βρει ακόμα το θάρρος να τα καταγγείλει. Γιατί είναι ανήλικο, γιατί είναι τρομαγμένο, γιατί νιώθει πως ίσως εκείνο φταίει, γιατί φοβάται να μιλήσει, γιατί φοβάται πως θα το τιμωρήσουν, γιατί το απειλούν, γιατί, γιατί, γιατί…

Tο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας με τη συνδρομή των ψυχολόγων της Διεύθυνσης Υγειονομικού του Σώματος απευθύνει ορισμένες χρήσιμες συμβουλές και πληροφορίες σε γονείς και παιδιά, με σκοπό την προφύλαξη των ανηλίκων από περιστατικά αποπλάνησης και ασέλγειας εις βάρος τους.

Και εμείς οι γονείς ας έχουμε πάντα μάτια κι αυτιά ανοιχτά. Δίπλα στο παιδί μας, να παρατηρούμε προσεκτικά κάθε αλλαγή στη συμπεριφορά του. Να ξέρουμε ποιους βάζουμε σπίτι μας, ποιοι πλησιάζουν το αγοράκι ή το κοριτσάκι μας.
Και πάνω από όλα. Το πιο σημαντικό: πρέπει να μιλήσουμε στο παιδί μας. Να του δώσουμε να καταλάβει, όσο πιο απλά, όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται πως – το παραμικρό να του συμβεί – πρέπει να τρέξει αμέσως να το πει στον μπαμπά και στη μαμά. Χωρίς να ντραπεί. Χωρίς να διστάσει.

Γιατί ο παιδόφιλος της διπλανής πόρτας τώρα, σήμερα ζει ακόμα ακριβώς εκεί: στη διπλανή μας πόρτα!

«Τα Νέα 01/06/2013»

***

Σημείωση του blog: Τελικά μετά τις γελοιότητες της ύπαρξης των ήδη “γνωστών” τεσσάρων(!) … υποψηφίων αντιρατσιστικών νομοσχεδίων, μάλλον κάποιος αντιρατσιστικός νόμος θα ψηφιστεί, και τίθεται το ερώτημα: ΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ θα τον εφαρμόσει; 

ΠΗΓΗ:

http://roides.wordpress.com/2013/06/02/2jun13b/