Πριν από δύο μήνες, στις 13.3.2010, στο blog “Προσοχή δαγκώνει!” του Peslac, διαβάσαμε αυτό:
Κάποιες μέρες καλύτερα να μη σηκώνεσαι από το κρεβάτι…
Αν ήταν Παρασκευή και 13 σήμερα, θα γινόμουν προληπτικός... Μια απλή συνάντηση 10 λεπτών με την ασφαλίστρια, εξελίχθηκε σε θρίλερ...
Πρώτα απ' όλα, η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται -όπως λέει ο σοφός λαός. Το ίδιο και η κακή, οφείλω να προσθέσω. Για την ακρίβεια, η κακή φαίνεται ακόμα περισσότερο! Διότι όταν ανοίγεις τον φάκελο του ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ για όσους δεν ξέρουν) και συνειδητοποιείς ότι αντί για 390 το δίμηνο, πρέπει τώρα να πληρώνεις 420, ε... όσο να'ναι δεν κάνεις και τούμπες από τη χαρά σου...
Κρατάμε σκορ, λοιπόν: Σύμπαν - Βασίλης: 1-0
Αποφασίζω να μην το πληρώσω ακόμα, διότι αν πήγαινα στο Ταχυδρομείο με νεύρα, θα έχωνα καμιά γριά στο γραμματοκιβώτιο...
Ετοιμάζομαι και ξεκινώ για Σύνταγμα, όπου ήταν το ραντεβού. Λίγο πριν φτάσουμε, ο οδηγός μας λέει τα μαντάτα: το Σύνταγμα είναι κλειστό, οπότε θα μας αφήσει πολύ πιο πριν!
Σύμπαν - Βασίλης: 2-0
Κανείς δεν εκπλήσσεται, καθώς το Σύνταγμα πλέον είναι ανοιχτό μόνο με ραντεβού, οπότε κατεβαίνουμε όλοι και αρχίζουμε την πεζοπορία... Εννοείται, ασφαλώς, ότι μετά από τόσες μέρες συννεφιάς, εγώ πετυχαίνω πάλι τη μέρα με τη λιακάδα της Σαχάρας, ώστε να ανάψω σαν θερμοσίφωνας...
Στο Σύνταγμα επικρατεί ένα χάος. Κάποιος ξενόφερτος μπαγλαμάς ήρθε να επισκεφτεί τη Βουλή, μάλλον για να δει τους χώρους πριν τη νοικιάσει, οπότε οι δρόμοι είναι τίγκα στην αστυνομία, στα αγήματα, στις μπάντες και στον κόσμο που έχει μαζευτεί για να δει σε ποιον θα ρίξει τη μούντζα. Με το που φτάνω, αρχίζει η μπάντα τα "ταρατατζούμ" και εγώ νιώθω συγκινημένος για την υποδοχή!
Συναντώ την ασφαλίστρια και τρώω την κρυάδα, καθώς το πρόγραμμα που μου έχει ετοιμάσει δεν περιλαμβάνει προληπτικές εξετάσεις και τσεκ απ, τα οποία προσθέτουμε και μας βγαίνει το στρογγυλό ποσό των 100 ευρώ το μήνα...
Σύμπαν - Βασίλης: 3-0
Η ασφαλίστρια μου ζητά μία προκαταβολή των 80 ευρώ, την οποία δεν είχα υπολογίσει, οπότε τρέχω στο ΑΤΜ του Μετρό να βγάλω χρήματα με την καρτούλα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που πολύ με έχει βολέψει τελικά...
Περνώ τον κωδικό στο ΑΤΜ, μου βγάζει ένα μήνυμα ότι δεν γίνονται καταθέσεις στο μηχάνημα αυτό και φτύνει την κάρτα... "Εντάξει, καλό μου, σε ευχαριστώ που με ενημέρωσες για τις δυνατότητές σου, αλλά εγώ ΑΝΑΛΗΨΗ πάτησα να κάνω!"
Παίρνω την κάρτα μου και κατεβαίνω στον κάτω όροφο, όπου έχει δεύτερο ΑΤΜ, μια και το πρώτο περνά κρίση ταυτότητας. Περνώ τον κωδικό στο ΑΤΜ, μου βγάζει ένα μήνυμα ότι δεν γίνονται καταθέσεις στο μηχάνημα αυτό και φτύνει πάλι την κάρτα... Αρχίζω να διαολίζομαι... "Δεν θέλω να κάνω κατάθεση, καταραμένο μηχάνημα του Σατανά, ΑΝΑΛΗΨΗ πάτησα!!!"
Ξαναπαίρνω την κάρτα, ξανανεβαίνω στον πάνω όροφο σαν τον Βέγγο, ξαναπερνώ τον κωδικό, μου ξαναβγάζει το ίδιο μήνυμα και... κάρτα πουθενά! Βλέπω στην οθόνη, με κεφαλαία γράμματα, ένα ωραιότατο Η ΚΑΡΤΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΘΗΚΕ!!!
WTF???? Τι εννοείς, "παρακρατήθηκε"; Τι στο καλό; Πέρασε σε πιο δραστικά μέτρα η Εφορία και πλέον μας παίρνει τις κάρτες για να καλύψει το έλλειμα μια και καλή;;; Μένω σαν τον ^#$%%^ μπροστά στο μηχάνημα και συνειδητοποιώ (ναι, πάντα όταν είναι αργά συμβαίνει αυτό) ότι και τις 3 φορές πέρασα το λάθος PIN σαν ηλίθιος! Και, φυσικά, για να ολοκληρωθεί η υπερχείλιση γκαντεμιάς, το μηχάνημα ήρθε να προσθέσει τη δική του ηλιθιότητα στη δική μου και αντί να μου πει ότι περνούσα λάθος κωδικό, μου έλεγε ότι δεν δέχεται καταθέσεις, άλλ' αντ' άλλα, της Παρασκευής το γάλα!!!
Σύμπαν - Βασίλης: 4-0
Επιστρέφω στην ασφαλίστρια τελείως ρόμπα. Εκείνη, εξυπηρετικότατη, μου λέει ότι θα πληρώσει την προκαταβολή και μου έδωσε τον λογαριασμό της για να της βάλω εκεί τα χρήματα... Πάλι καλά, γιατί με τη γκαντεμιά μου, ήταν ικανή να μου ζητήσει το ρολόι και το κινητό μου για ενέχυρα!
Πανικόβλητος, κατεβαίνω στο Μετρό και λέω σε μία κυρία πίσω από το γκισέ ότι το δαιμονισμένο ΑΤΜ κατάπιε την κάρτα μου. Μου λέει ότι θα ενημερώσει τον τεχνικό και να πάω να τον περιμένω στο μηχάνημα! Ανακουφίζομαι και ξεκινώ να προχωρώ, όταν ακούω από πίσω μου ένα: "Κύριε, κύριε..." Όταν το ακούω αυτό, ποτέ δεν είναι για καλό! Η μαντάμ είχε καταλάβει λάθος και νόμιζε ότι εννοούσα το ακυρωτικό μηχάνημα... (Γιατί να τη βάλω την κάρτα αναλήψεων στο ακυρωτικό μηχάνημα, κυρά μου; Για να μου βγάλει ελευθέρας;)
Σύμπαν - Βασίλης: 5-0
Πηγαίνω στον υπεύθυνο του Σταθμού, τον ενημερώνω και μου κάνει την καρδιά περιβόλι! Πρέπει να πάω στην Τράπεζα για να μου λύσουν το πρόβλημα... Τον ρωτώ πού είναι η πιο κοντινή Εθνική και μου λέει να βγω έξω, δίπλα στις καφετέριες. Αρχίζω το τρέξιμο αγχωμένος, βγαίνω έξω, πηγαίνω απέναντι από την πλατεία, πουθενά Εθνική... Βλέπω μία Eurobank, βλέπω από την άλλη που τώρα σου λέει "καλημέρα" κάθε πρωί, βλέπω και μία μαυρισμένη τρύπα με μπαλωμένες βιτρίνες και μία τσαλακωμένη ταμπέλα της Εθνικής... Κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τον υπεύθυνο του Μετρό ότι το συγκεκριμένο υποκατάστημα έχει εξαϋλωθεί...
Σύμπαν - Βασίλης: 6-0
Τρέχω στην άλλη πλευρά της πλατείας, στις αρχές της Πανεπιστημίου, όπου θυμάμαι ότι έχει άλλο ένα υποκατάστημα. Οι δρόμοι ακόμα κλειστοί και τίγκα στην μπατσαρία, προφανώς ο ξενόφερτος είδε τη Βουλή και τώρα ρίχνει μια ματιά και στους εξωτερικούς χώρους, για να ξέρει τι πληρώνει... Μπαίνω στον προθάλαμο και συνειδητοποιώ ότι... είναι μόνο προθάλαμος! Έχει μόνο τα ΑΤΜ και κανένα γκισέ! Αρχίζω να βγάζω αφρούς και να σιχτιρίζω την Εθνική Τράπεζα, την Εθνική Ελλάδος και την Εθνική Αθηνών-Κορίνθου.
Σύμπαν - Βασίλης: 7-0
Βγαίνω έξω αλαφιασμένος και στα πρόθυρα απόλυτου meltdown και βλέπω άλλη μία Εθνική στο επόμενο στενό, αυτή τη φορά ελπίζω ολόκληρη! Μπαίνω μέσα, κοντεύοντας να τσαλαπατήσω μία κυρία με ένα καροτσάκι, πηγαίνω καρφί στον προϊστάμενο, του λέω τη συνέβη και μου απαντά χαμογελώντας (!!!) ότι "δεν πρόκειται να πάρω πίσω την κάρτα μια και δεν είναι της Τράπεζάς μας κι επίσης δεν ξέρει καν ποιοι είναι υπεύθυνοι για τα ΑΤΜ στο Μετρό και τρέχα γύρευε και να πάρω το νούμερο που βγαίνει στην οθόνη του ΑΤΜ..."
Σύμπαν - Βασίλης: 8-0
Έχω αρχίσει να παίρνω το χρώμα της ντομάτας, βγαίνω έξω και ξαναπηγαίνω καρφί στο μετρό. Πάω στο ΑΤΜ, βλέπω το νούμερο που βγάζει και τηλεφωνώ μπας και βγάλω άκρη... Τρώω κάνα πεντάλεπτο και τη μισή κάρτα, ακούγοντας τη μαντάμ να μου λέει τι πρέπει να φωνάξω στο κινητό μου, για να με συνδέσει με το ανάλογο τμήμα... Κοντεύω να φωνάξω "ΤΕΛΕΙΩΝΕ, ΜΩΡΗ ΗΛΙΘΙΑ", χάθηκε ο κόσμος να απαντά το τηλεφωνικό κέντρο και να σε συνδέουν εκείνοι με όποιον θέλεις;;; Μετά από τη φρίκη, με συνδέει με μία τύπισσα που με ενημερώνει ότι θα πρέπει να μιλήσω με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, μια και η κάρτα ήταν δική τους...
Σύμπαν - Βασίλης: 9-0
Αφού πέρασαν ξώφαλτσα τρία εγκεφαλικά και ξεστόμισα όποια κατάρα έχω μάθει από το Supernatural, πήρα το τραμ μπας και προλάβω το Ταμιευτήριο ανοιχτό, ώστε να δηλώσω απώλεια και να μου στείλουν νέα κάρτα... Δόξα τω Θεώ, η γκαντεμιά τέλειωσε εκεί, καθώς το πρόλαβα και μέσα σε πέντε λεπτά, η εξυπηρετικότατη δεσποινίδα, που ο Θεός να κόβει μήνες στον Επίτιμο και να της δίνει χρόνια, με είχε συνδέσει με το τμήμα καρτών, έδωσα τα στοιχεία, ακύρωσαν την κάρτα που χώνεψε το ΑΤΜ και ξεκίνησαν διαδικασίες για να στείλουν νέα...
Και τώρα είμαι σπίτι.
Και θα μείνω στο σπίτι μπάστακας, μέχρι να τελειώσει η μέρα, διότι πολύ φοβάμαι ότι αν βγω έξω, θα με χτυπήσει λεωφορείο... Ψέματα, πρέπει να πάω και στη λογίστρια για να μου ετοιμάσει το εκκαθαριστικό... Λέτε αν πάω, να μου βγει και κάνα χρέος 5 χιλιάρικα στην Εφορία;;
ΠΗΓΗ:
http://peslac.pblogs.gr/2010/03/kapoies-meres-kalytera-na-mh-shkwnesai-apo-to-krebati.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου