Πριν από δύο ακριβώς εβδομάδες, στις 9.5.2010, στο blog “Ούτε ένα βήμα πίσω”, διαβάσαμε αυτό:
Πήραμε τη ζωή μας λάθος;
Τους τελευταίους μήνες ζούμε μια άνευ προηγουμένου τρομοκρατία, η οποία τείνει να γίνει τρομολαγνεία, τουλάχιστον από την πλευρά των εκπροσώπων της κραταιάς τάξης στην Ελλάδα, των ανθρώπων των Μ.Μ.Ε. Πολύς λόγος γίνεται για την οικονομική κρίση, δικαιώματα εργασιακά που κατακτήθηκαν με αγώνα και σφραγίστηκαν με το τίμιο αίμα των φτωχών μεροκαματιάρηδων της γης ετούτης, που δεν ξέρουν τη γεύση του sushi, καταλύονται πραξικοπηματικά σχεδόν μέσα σε μία νύχτα. Άνθρωποι χαμένοι, που δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν, κι άλλοι πάλι σε μια μόνιμη υστερία, ατενίζουν το μέλλον με τόση απαισιοδοξία. Τι απέγινε εκείνος ο περήφανος Έλληνας?Σε ποιο υπόγειο τον χαντάκωσαν? Τον ''ευνούχισαν'' οριστικά? Ερωτήματα αμέτρητα και βασανιστικά, που ζητάνε απεγνωσμένα μιαν απάντηση. Έχουμε και εμείς ευθύνη ή απλά μπλεχτήκαμε στα γρανάζια ενός πρωτοφανούς παγκόσμιου σκηνικού με φόντο στο βάθος την απόλυτη εξαθλίωση;Kοιτώντας στην νεότερη ελληνική ιστορία, εκεί που υπάρχουν πάντα όλες οι απαντήσεις, ξάφνου, να σου το νήμα του μίτου της Αριάδνης.Τελικά είναι πάντα απλή η αλήθεια, όταν τη γυμνώσει κανείς από τα φτιασίδια, πονάει όμως και κοστίζει. Η περίφημη γενιά της μεταπολίτευσης βολεύτηκε στον καναπέ της, απενοχοποιημένη, γιατί είχε δώσει τον αγώνα τον καλό, στο μερίδιο που νόμιζε τουλάχιστον ότι της αναλογούσε, ξέχασε τα όνειρά της, ντύθηκε το μανδύα του μεσοαστικού νεοπλουτισμού και μεγάλωσε παιδιά, γαλουχώντας τα με αυτά τα ιδανικά, της ξεφτίλας, της διαφθοράς, της ρεμούλας και της αρπαχτής. Όποιος διαφέρει από τούτο το πρότυπο, είναι γραφικός, ρομαντικός, ανόητος, και πάνω απ' όλα αποτυχημένος. Τι συμβαίνει στην Ελλάδα του 2010? Πολιτισμός δεν παράγεται σχεδόν καθόλου, κι ας υπάρχουν άξιοι άνθρωποι.Κι ας ήταν ανέκαθεν το μόνο πραγματικά άξιο εξαγώγιμο προϊόν μας. Ποιος να τον παράξει;Οι λόγιοι κρύβονται, χωθήκαν στα καβούκια τους και αυτοί και ξεκουράζουν τα ταλαίπωρα κορμιά τους!Συμβιβάστηκαν με τα θέλω των εκδοτών και των παραγωγών!Οι επαγγελματίες γραφιάδες σε μόνιμη εντεταλμένη υπηρεσία, οι πένες τους πήραν φωτιά!"Δεν υπάρχει άλλη λύση, πρέπει να γίνουν περικοπές", πρέπει ο Έλληνας να σταματήσει να είναι διεφθαρμένος και τεμπέλης. Σε ποιον Έλληνα αναφέρονται τάχα; Σε μένα, στη μάνα μου, στο γείτονά μου; Ποιο είναι το πρότυπο του Έλληνα, που διαφημίζουν αδιάκοπα; Η προκλητική ξανθιά που με κάθε τίμημα επιδιώκει στην αυτοπροβολή της, για να μένει στο προσκήνιο, η κομματάκι αφελής, να την πω, χαζούλα να την πω, αγράμματη να την πω;Γράμματα, τι είναι πάλι τούτο, χρειάζονται και αυτά;ΌΧΙ, βρε αδελφέ μου, αυτά είναι για το γιο της κυρά Μαρίας, εκείνο τον περίεργο, ξέρεις, τον ιδιόρρυθμο, τον αργόσχολο. Εμάς θα μας βολέψει ο...!Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο εμείς, έχουμε επιβιβαστεί στο τραίνο της ανάπτυξης, ετοιμαζόμαστε να πρωταγωνιστήσουμε στις εξελίξεις!
Τελικά τις ακριβώς συμβαίνει, αδελφέ μου;...είναι πολύ απλό, κι ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε, πήραμε τη ζωή μας λάθος! Και το χειρότερο είναι ότι η παγκόσμια ''οικονομική τρομοκρατία'' μοιάζει να έχει καταφέρει, να μας βάλει στην κατάψυξη. Ζούμε, δίχως να αποφασίζουμε το επόμενο βήμα, φοβισμένοι, ενοχικοί για το κάθε ευρώ, που αβίαστα(;) ξοδεύουμε. Και τα αισθήματα, παγώσαν και αυτά. Που καιρός;Αύριο δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει? Σάμπως ξέραμε και ποτέ;
Μπορεί να έλθει η ''Στροφή", άλλωστε μας την έχει τάξει ο ποιητής!Λίγο κόπο θέλει και λίγο χρόνο, απ' όλους μας!Δε θα ήταν άσχημα να γινούμε η γενιά του ''πεζοδρομίου''. Αρκετά με τον καναπέ! Για να μπορούμε μια μέρα να λέμε τουλάχιστον ότι μάθαμε να κουβεντιάζουμε...ήσυχα, ήσυχα και απλά και ότι καταλαβαινόμαστε τώρα, δε χρειάζονται περσότερα.
ΠΗΓΗ:
http://skount.blogspot.com/2010/05/blog-post_09.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου