Πριν από εικοσιπέντε ημέρες, στις 14.4.2010, στο blog “Ελαφηβολιών” της Βάσσιας, διαβάσαμε αυτό:
Η πατρίδα που χάθηκε στη σιωπή
Η πατρίδα που χάθηκε στην στροφή,
εκεί που γυρίζει ο άνεμος και χαράζει πορεία προς το τίποτα.
Στον ίδιο χώρο που ανέμιζε η σκέψη τους
και χαριεντίζονταν οι φίλοι μεταξύ τους.
Δεν αναρωτιέσαι πια τι κρύβει αυτή η μάσκα
γιατί πάλιωσε – όπως τα κιτρινισμένα φύλλα της γραφής.
Είναι προνόμιο του ηλίθιου να ψέγει
και να εκθέτει ατσαλάκωτες λέξεις.
Να διανθίζει την φασιστική κουλτούρα του
με δημοκρατικές παραδρομές.
Δεν είναι πάντα λύση να διαβάζεις πίσω από τις λέξεις.
Ούτε να ακούς με προσοχή τις παύσεις.
Είναι τόσο αδιαπέραστη η πονηράδα,
που κινδυνεύεις να μολυνθείς.
Πανάκεια του πνεύματος η ασίγαστη φλόγα, η αστείρευτη βρύση
η ματιά του καθαρού –
που κοιτάζει αγέρωχα και χαμογελά στη θωπεία τους.
Μικροί ανήμεροι ανθρωπάκοι, στολισμένοι , να αιωρούνται,
μαριονέτες,
που δεν έχουν αντιληφθεί ότι δεν περπατούν, αλλά κρέμονται.
Κι εσύ, κι εμείς στεκόμαστε εμπρός στον πάγκο
των μικροπωλητών της ηθικής.
Να αγοράσουμε; Να προσπεράσουμε;
Να κόψουμε την κλωστή που τους κρατάει;
Προχωράμε παλιάτσοι ....... ξεθωριάσατε
______________________
Από τις αγαπημένες μου απόπειρες. Πρωτοδημοσιεύτηκε στο προηγούμενο blog μου "parafyada" το 2007. (Τι έχει αλλάξει από τότε...)
....We can beat them, just for one day
We can be Heroes, just for one day.......
[David Bowie, Heroes] http://www.youtube.com/watch?v=KxT8KJGzzM4&feature=player_embedded
ΠΗΓΗ:
http://elafivolion.blogspot.com/2010/04/blog-post_14.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου