Στις 7.10.2011, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:
Ακόμα Ζω!!
Το χάραμα ξύπνησε κόκκινο......
Αναψοκοκκινισμένο στα μάγουλα απο θυμό!
Δεν είναι μεταφορά,
μα οικτρή πραγματικότητα,
μας έπιασαν στον ύπνο!
Ο ύπνος του δικαίου, όμως, δεν χωρά
κάγκελα, ούτε λακούβες, ούτε υποχωρήσεις
και συμβιβασμούς....
Όπως δεν χωρά, σπιθαμή τόπου για
κλάματα και καταθέσεις μετάνοιας....
Τα κρίματα, άλλων, δεν μπορεί να γίνουν τύψεις μας!
'Εγινε κουβάρι το αίμα της ψυχής,
που τόσα χρόνια χύθηκε στους δρόμους της ζωής,
για να μπορεί να αντέχει με αξιοπρέπεια.....
Κι όλα τα ίχνη που στα μαύρα ξημερώματα
χάραζαν τα όνειρα με υπομονή μεγάλη,
θα γίνουν σημαιούλες κόκκινες και θα
συρράψουν την μεγάλη παντιέρα,
που ελπίζω και καρτερώ.....!
Δεν αντέχονται άλλο πιά!!!
Γράφω γεμάτη οργή,
γεμάτη θυμό και πείσμα πικρό...
Μα, υπόσχομαι πως δεν θα κάνω ούτε ένα βήμα πίσω....
Γιατί ένα παιδί θέλει και πρέπει να πάει μπροστά,
μαζί με χιλιάδες άλλα παιδιά, τα παιδιά μας!
Να κατεβάσουμε τις παρωπίδες,
τους ενδοιασμούς, τους φόβους, τις αναστολές....
Κουράσαμε τους καναπέδες,
συρρικνώσαμε τις αξίες,
χάσαμε τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας!
Πόσο ακόμα;
Φτάνει..... ως εδώ και μη παρέκει!
Αν τα λόγια μου βγαίνουν ανακατεμένα, μπερδεμένα
και ασυνάρτητα, φταίει η ανάσα μου, που μπούκωσε
πρωινιάτικα....
Προσπαθώ...... αφού ακόμα ζω!!
Κι αντέχω, αντέχουμε δυνατά...
αφού είμαστε δεμένοι σφιχτά και μοιραία,
με το παρελθόν που μας κρατάει...
Μην το ξεχνάμε!
ΠΗΓΗ:
http://aroma.pblogs.gr/2011/10/akoma-zw-.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου