Πριν από μία εβδομάδα, την 1η Οκτωβρίου 2011, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:
No news… good news?
'Οχι νέα, καλά νέα! Κάπως έτσι μεταφράζεται.....
Λέω "κάπως", γιατί, στη γλώσσα μας, ούτε κατά διάνοια
δεν στέκει, δεν ευσταθεί, κάτι τέτοιο..... τελευταία!
Το αντίθετο θάλεγα....;
'Ετσι ακριβώς! Μια απο τα ίδια, κάθε μέρα!
- Τί νέα; Ρωτάς το γείτονα....
- Τίποτα.... τα ίδια! Μ΄ένα κατσουφιασμένο βλέμμα, μια
συσσωρευμένη αηδία στην έκφραση... σαν να πέρασε
οδοστρωτήρας πάνω του και επέζησε...!
Θέλεις να πείς.... Να, εδώ τόχεις, πως ας είναι κι έτσι!
Μην γίνουν χειρότερα, σκέφτεσαι. Μπααα ανεβοκατεβαίνει
το κεφάλι, σαν κάτι σκυλάκια(οι πιο παλιοί, σαν και μένα)
θα τα θυμάστε, κουκλάκια στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων!
Ανεβοκατεβαίνει..... σε λακκούβες, σε εφοριακά σοκ, σε
Δημοσιοηλεκτρικά φιάσκα, σε χαράτσια ξαφνικά κι απότομα!
Και θέλεις να βγάλεις ένα χαμόγελο, ένα αστείο να εκστομίσεις,
ένα χορατό χαζό ας πούμε.... και πάλι, μένεις, εννέωρος!
'Αστο για άλλη ώρα....
Κι έχω μαζεμένα, σωρό, μπορεί αύριο, μεθαύριο....
Σαν το εκκρεμές, πάνε κι έρχονται, οι σκέψεις, τα κουράγια,
η διάθεση, ο συλλογισμός....
'Ετσι κρεμμάμενοι, στο πουθενά!
Να μην είσαι σίγουρος για τίποτα, για ποτέ!
Το μαρτύριο της σταγόνας, και στα χειρότερα.... Λίγο λίγο το
φαρμάκι μας το προσφέρουν!
Δώσε κεφαλικό φόρο στο κράτος, θα σου βάλουμε και κάτι για
μας στη ΔΕΗ, θα σου κόψουμε και τα δώρα(τί να τα κάνεις τώρα?..),
θα σου κόψουμε κι απο το μισθό, κι απ΄τις συντάξεις(γέρος και
ολιγαρκής, είσαι...), και κάτι έξτρα επιδόματα και μετά τον πωπό!
Καλά, τον τελευταίο, μας το φωνάζουν κάθε μέρα, κάθε ώρα....
Καθαρά ζωγραφισμένο και με μια μούντζα για σημαία!
Και όλοι μας, κρυφά και φανερά, ψαχνόμαστε....!
Είναι εκεί.... βρίσκεται στη θέση του;
Δεν είναι αστείο, είναι ολοζώντανη η μαύρη πραγματικότητα!
Πιο μαύρη κι απ΄τα κλειστά καταστήματα, που απεικονίζουν τη
ζοφερή πραγματικότητα! Κι απ΄τα κόκκινα κέρματα, που
αυξάνονται στο πορτοφόλι μας...
'Εχουν αποδυναμωθεί τα μπράτσα μας και δεν αντέχουν τα πανό
και τα λάβαρα.... έχουν εξασθενήσει το πείσμα, η οργή, ο θυμός
και μένουμε αποσβολωμένοι στις θέσεις μας!
Περιμένουμε.....
Περιμένουμε..... τους άλλους, κάποιους να ξεκινήσουν....
Ο φόβος έγινε σκιά "αόρατη" και μας σκεπάζει!
Δεν φοβάσαι....;
Χαχα... και γιατί ακουμπάς το χέρι σου πίσω, να δείς αν είναι
στη θέση του...!
Δυστυχώς, και στον εαυτό μου να τα λέω, πάλι αλήθεια είναι!
Αύριο ξεφουρνίζω καλύτερα..........................
ΠΗΓΗ:
http://aroma.pblogs.gr/2011/09/no-news-good-news.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου