Πέρισυ, ανήμερα την Κυριακή των Βαίων, δηλαδή
στις 17.4.2011, στο blog “Η ζωή είναι ωραία” της Σοφίας Κου, διαβάσαμε αυτό:
“Ωσαννά!” λέμε…
Με ένα
«Ωσαννά» πίσω απ' τα χείλη περιφερόμαστε. Φτηνό, εύκολο, της σειράς. Έτοιμοι
να το προφέρουμε και να ακολουθήσουμε όποιον μας τάξει κάτι για τη
σωτηρία μας! Κι έχει πολύ νερό ετούτη η έννοια μέσα μας. Πολύ συμφέρον
πολλή άγνοια για το ποιοί είμαστε και το πού πάμε!
«Ωσαννά!!»,
-«σώσε με», δηλαδή.
Χωρίς
να μας είναι σαφές από τι ακριβώς θέλουμε να σωθούμε. Και αναλαμβάνουν κάποιοι
καλοθελητάδες να μας εξηγήσουν ποιο
είναι τάχα το πρόβλημά μας, το αδιέξοδό μας, απ' το οποίο, αυτοί και μόνον
αυτοί, μπορούν να μας
βγάλουν! Και μεις -πρόβατα υπάκουα-
ξοπίσω τους...
Με τις
υγείες μας λοιπόν! Και με τις ανευθυνότητές μας!!
«Ωσαννά!!»
Έτοιμοι
να το προφέρουμε, να το προσφέρουμε και να προσφερθούμε σε όποιον δούμε (δηλ χρίζουμε) πως κάνει «θαύματα» πάνω σε ένα άηχο «δοξάστε με!»
Κι ίσως και
να μας διεγείρει την κρυφή
επιθυμία για προσωπική μας δόξα, όχι έτσι για να μας βρίσκεται, αλλά ως λόγο ύπαρξης.
Λόγω
ανυπαρξίας.
Χωρίς
να πολυεξετάσουμε τον βίο και την
πολιτεία του «σωτήρα» μας, τις πραγματικές του προθέσεις «έλα μωρέ, κι αν
κάποια στιγμή δε μας κάνει, ακολουθούμε άλλον!», -βάρδα εμείς να μην μπούμε στο τούνελ να αναλάβουμε τις ευθύνες
μας!
Κι αν τύχει
κανένας που δεν μας πάει με το ρέυμα των καιρών, κι αν ετοιμάζεται να βάλει το μαχαίρι στο κοκκαλο και να μας αποκαλύψει τα κρυμμένα μας μυστικά, τις
ύποπτες «σταθερές» μας, τον διώχνουμε, τον περιθωριοποιούμε, τον σκοτώνουμε με
κάθε μέσον. Και δεν είναι ανάγκη να χει την εμβέλεια ενός Γκάντι, ενός Μάρτιν
Λούθερ Κιγνκ.
Ακόμα κι ο
άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας γίνεται επικίνδυνος, γιγαντώνεται, άμα κομίζει
λόγο διαφορετικής «αληθείας» από του συρμού, από του συρφετού!
«Ωσαννά!!», λοιπόν αύριο στην υποδοχή
και του Ιησού.
Και κάτω απ' τα βάγια,
στο ένα χέρι το σφυρί,
στο άλλο τα καρφιά
και πάμε...
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου