Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

«“Πώς να γράψω ένα βιβλίο΄;” Ρωτάς. Ιδού η απάντησή μου! Θα την αντέξεις;» [Από το blog “Η ζωή είναι ωραία”]


Στις 23.9.2008, στο blog “Η ζωή είναι ωραία (Ανάταση)”, της “Σοφίας Κου”, διαβάσαμε αυτό:


“Πώς να γράψω ένα βιβλίο΄;” Ρωτάς. Ιδού η απάντησή μου! Θα την αντέξεις;


Για σένα που συχνά ρωτάς στο Γκουγκλ ΠΩΣ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΒΙΒΛΙΟ; Και σε βγάζει στην εγγραφή αυτή ... και βέβαια θα απογοητεύεσαι γιατί εκεί λείπει το ΠΩΣ. Φταίει η ανεπάρκεια της μηχανής αναζήτησης.


Όμως, επειδή έτυχε να έχω την εμπειρία ήδη δύο φορές (και πάω για τρίτη)... Κι επειδή έχω συζητήσει με κάποιους καταξιωμένους συγγραφείς και εκδότες... θα σου πω δυο λόγια:

Το ερώτημά σου ισοδυναμεί, στα αυτιά μου, με το «πώς να παίξω μεθαύριο σε αρχαία τραγωδία;» Κι όμως! Πρόκειται για μια περιπέτεια που πρέπει να ναι ανάλογη με το να χτίσεις δικό σου σπίτι ή να παντρέψεις κάμποσα παιδιά! Δεν αστειεύομαι! Τελειώνοντας το γράψιμο ενός βιβλίου βγαίνεις το ίδιο κουρασμένος και άδειος! (έτσι το χαρακτηρίζουν κι άλλοι συγγραφείς)... Από την εμπειρία μου: Το γράψιμο ενός βιβλίου δε χωράει ΠΩΣ. Το βιβλίο υπάρχει μέσα μας, και κάποια στιγμή ξεχειλίζει κι από μόνο του ζητάει να βγει!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥ ΟΥΣΙΑ.

Δεν είναι μόνο απόφαση εγκεφαλική, δεν είναι διαφυγή από την πλήξη, η συγγραφή ενός βιβλίου. Αν το κίνητρό σου είναι μια ανάγκη για αναγνώριση, σου λέω ότι αξίζεις πολλά ακόμα και ποτέ να μη γράψεις κανένα βιβλίο! Αν είναι η αρπαχτή (δυσκολότατο) μη συνεχίσεις να διαβάζεις αυτή την εγγραφή (ίσως κάποια επόμενη)...

Αλλιώς.... Επειδή υποψιάζομαι ότι θα αναφέρεσαι σε μυθιστόρημα, σου λέω ότι οι ήρωες που φτιάχνεις με τη φαντασία σου ή από βιώματα, έρχεται η στιγμή που γίνονται οντότητες τόσο ζωντανές κι απαιτητικές που διαταράσσουν την καθημερινότητά σου! Γι αυτό οι συγγραφείς τον καιρό που γράφουν γίνονται αντικοινωνικοί, παράξενοι! Γιατί δε ζουν πια μόνοι τους! Ζούν μες στην ιστορία που πλάθουν, γιατί μόνον έτσι μπορούν να την εκφράσουν με λόγια.

Όταν, ας πούμε, (σχηματικό το παράδειγμα) βάζω τον ήρωά μου να ανέβει ένα σκαλί, κι αυτός μου ξεφεύγει και συνεχίζει να τα ανεβαίνει δυο-δυο, και γω να αγκομαχώ από πίσω του και να πρέπει να περιγράψω την αγωνία του, τη λαχτάρα, την τρέλα του...

Τελικά τον αφήνω και το γράφει ο ίδιος! Αυτός το υπαγορεύει. Αυτός κινεί τα νήματα! Αφού γι αυτόν πρόκειται! Μήπως κι ο ηθοποιός κάτι τέτοιο δεν τραβάει; Αφού το λέμε: ενσαρκώνει τον ήρωά του! Τον φέρει με σάρκα και οστά! Στο ξαναλέω: ο κάθε ήρωας του βιβλίου είναι οντότητα. Που σε ξυπνάει τη νύχτα και σου διηγείται τη συνέχεια ή σου αλλάζει τα σχέδιά σου! Γνωστή συγγραφέας μου είπε ότι έμεινε ξάγρυπνη ολόκληρη νύχτα αναζητώντας μια λέξη! Εγώ πετάγομαι καμιά φορά από τις υπαγορεύσεις! Φακός, μπλοκάκι και στυλό, αν θέλω να ξανακοιμηθώ ήσυχη. Έχει πλάκα!... Γιατί μερικά βιβλία μάς μένουν; Μάς συγκινούν; Γιατί χτυπάνε φλέβα ψυχική! Όχι νοητική!

Και γι αυτό ο συγγραφέας δεν ορίζει πλήρως τα γραπτά του, αδυνατεί να τα περιχαρακώσει. Γιατί συμμετέχει σε κάτι πάνω από τη λογική του, πάνω από τις αρχικές του επιθυμίες και όρους! Όχι τίποτα πιο τρομαχτικό δηλ. από την ευκολία μας π.χ. μας να μιλήσουμε για τα εσώψυχά μας σε κάποιον άγνωστο...

Για καιρό φοβόμουν να τα μοιραστώ αυτά με άλλους συγγραφείς. Νόμιζα ότι συνέβαινε μόνο σε μένα. Μέχρι που ανακάλυψα ότι συμβαίνει σε όποιους το εκμυστηρεύτηκα! Ζεις μια άλλη ζωή μες στη ζωή σου! όπως και σε κάθε τέχνη! σε κάθε λειτούργημα που γίνεται ενσυνείδητα..

Είναι όπως μιλάς στον ψυχαναλυτή, που όσο λες, τόσο καινούργια βγαίνουν τόσο απύθμενα είναι τα συμβάντα! Είσαι έτοιμος για αυτό;


Άρα Η ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΟΥΣΙΑ είναι το ξεχείλισμα. Αυτό που σε κάνει να μην μπορείς να κάνεις πίσω! Αυτό που σε υπερβαίνει. Που σου επιβάλλεται! Έτσι κατά τη γνώμη μου, αυξάνεις τις πιθανότητες να σαι ο ένας από τους πεντακόσιους που θα εγκριθεί το βιβλίο σου για έκδοση! (Ελληνικά σημερινά στατιστικά....)


Ίσως συνεχίζω σε προσεχή εγγραφή μου αναλύσω κάποιο άλλο στάδιο. Πάντως νομίζω ότι συνταγή δεν υπάρχει... Όπως και σε καμιά πράξη αγάπης, δοσίματος.

Τούτη η βιαστική αλλά ειλικρινής εγγραφή, αφιερώνεται στους εκατοντάδες ανθρώπους που κυοφορούν μέσα τους υπέροχα βιβλία αλλά που οι συνθήκες της ζωής τους δεν τους έχουν επιτρέψει ακόμα να τα γράψουν ή οι συνθήκες των εκδοτικών (ή/και εμπορικών νόμων), να τα εκδώσουν...


ΠΗΓΗ:

http://anatash.pblogs.gr/2008/09/pws-na-grapsw-biblio-rwtas-idoy-h-apanthsh-moy-tha-thn-antexeis.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: