Στις 17.5.2009, στο blog “Spiritual Harmony / Πνευματική Αρμονία” της Βασιλικής, διαβάσαμε αυτό:
“Η ψυχή”
Ποιὸς σὲ φοβᾶται, Χρόνε;
Πέρνα, πέρνα!
Σβῆνε τὴ νιότη,
τρῶε τὴν ὠμορφιά,
γέρνα τὴ σάρκα καὶ μαζί της γέρνα!
Τὴν ἄϋλη τὴν Ψυχὴ
δὲ θὰ τὴ σβήσης,
γιατ' εἶναι αὐτὴ τοῦ Ἀπείρου
ἡ ζωγραφιά.
Τὸ Πνεῦμα,
ἐσὺ ἡ πνοή, δὲ θὰ νικήσης!
Κι' ὅσο θὰ ζοῦνε
τὰ ἔπη ἑνὸς Ὁμήρου,
κι' ὅσο ψηλὰ πυργώνει ὁ Παρθενών,
εἶσαι στιγμὴ στὴ Δόξα,
ἐσύ, τοῦ Ἀπείρου!
Δὲ σὲ λογάει ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου·
πέρνα·
σώριαζε σκότη
ἤ φῶς στὸν οὐρανόν!−
Αὐτὴ θὰ μένη αἰώνια·
κ' ἐσὺ γέρνα!…
Πηγή: Μ. Αργυρόπουλος, "Περασμένα και Τωρινά",
Αθήνα, Α. Γεράρδου, 1932, σ. σ. 96−97
ΠΗΓΗ:
http://truthseeker-vasiliki.blogspot.com/2009/05/blog-post_17.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου