Πριν από ένα μήνα, στις 18.6.2010, στο blog “Ελαφηβολιών” της Βάσσιας, διαβάσαμε αυτό:
Με ένα κύμα αγκαλιά
Σ’ ένα μακρύ γαλάζιο φόρεμα ο αέρας σχεδιάζει
Τα γυμνά πόδια ζωγραφίζουν πάνω σε κόκκους
Το κύμα ζηλεύει ,πλησιάζει, θέλει να αγγίξει το λευκό
Να στεγνώσει πάνω στη σάρκα, να αλμυρίσει τα χείλη
Είσαι η εικόνα στο βλέμμα του
Σαν κατάλαβε ότι το παρακολουθείς, τραβιέται πίσω
Αφρίζει και χρωματίζει την απεραντοσύνη του μπλε
σου μιλάει στην άμπωτη , σε φλερτάρει στην πλημμυρίδα
Το κύμα στεγνώνει στο λευκό όπως η σκέψη
Ο αέρας κρύβεται μέσα στις γαλάζιες πτυχές
Με ένα του άγγιγμα αναδύθηκε από τη λήθη
Η αλμυρή φωτογραφία , ο φυλαγμένος ήχος
Μερικά σκόρπια γαλάζια κομμάτια στην καρδιά
Ναι, αυτή η θάλασσα θα με ταξιδέψει ξανά!
Το κύμα αποκοιμιέται στα γυμνά πόδια
Η άμμος ζεστή , στέργει τους άστεγους.
ΠΗΓΗ:
http://elafivolion.blogspot.com/2010/06/blog-post_18.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου