Τρίτη 17 Μαΐου 2011

«Ψυχολογική βία, το όπλο του οικονομικού πολέμου» [Από το blog “ Rodia Mixer”]


Πριν από ένα μήνα, στις 17.4.2011, στο blogRodia Mixer”, διαβάσαμε αυτό:


Ψυχολογική βία, το όπλο του οικονομικού πολέμου

Ισως να ήμουν πολύ αυστηρή στο ακριβώς προηγούμενο ποστ και χρειάζεται τώρα, σε αυτό εδώ, να δώσετε προσοχή: Διάβαζα πρόσφατα το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν --ξέρω, ξέρω, σας έχω πρήξει, αλλά είναι μια σπουδαία καταγραφή σημαντικών γεγονότων του καιρού μας, που αφορούν και όλα αυτά που γίνονται αυτό τον καιρό στη χώρα μας-- διάβαζα λοιπόν για τις μεθόδους καθυπόταξης των λαών, των λαών αυτών που θέλουν οι σύγχρονοι οικονομικοί δυνάστες να γονατίσουν ώστε να εκμεταλλευθούν τον πλούτο των χωρών τους --έδαφος και κατοίκους μαζί. Δεν θα παραθέσω αυτή τη φορά κομμάτια από το βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ», αλλά θα γράψω με δικά μου λόγια τί ακριβώς συμβαίνει.
Σαν παραμυθάκι.

Οταν λοιπόν το ΔΝΤ (η πλανητάρχισσα χώρα, δλδ, που βρίσκεται πίσω του, οι εταιρείες της, τα γραφεία στοιχημάτων και οι χρηματιστηριακοί αναλυτές της, οι τράπεζές της και όλα της τα σέα) βάλει στο μάτι μια χώρα και θέλει να την κατακτήσει --ερωτικά, μη πάει ο νους στο κακό, ερωτικά και σεξουαλικά, εννοείται-- να την κάνει δική του που λέμε, αρχίζει τα μαγειρέματα. Είναι και σούπερ Σεφ, πανάθεμά το! Με τα μαγειρέματα αυτά, κατορθώνει να δείξει στοιχεία διαφορετικά από τα πραγματικά, τέτοια που δικαιολογούν τους αναλυτές (οι οποίοι επηρρεάζουν τις αγορές) να κάνουν δυσμενείς προβλέψεις, έτσι ώστε οι μετοχές (τα δανειακά ομόλογα) της χώρας αυτής να πιάσουν πάτο. Καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους που κατοικούν στη χώρα αυτή, τους ενδιαφέρουν μονάχα τα πλούτη που μπορούν να κερδίσουν εκπορνεύοντάς την και προβάλλουν τους (μαγειρεμένους) οικονομικούς δείκτες, που είναι αριθμοί και ποσοστά στα μαύρα τους τα χάλια.

Το αμέσως επόμενο βήμα --και όχι αργό βήμα, οι εξελίξεις έρχονται τρεχοντας, μη τυχόν ο κοσμάκης ανθιστεί τη μανουριά και τους ξεμπροστιάσει-- είναι πρώτα πρώτα να μεταφέρουν ενοχές στους πολίτες της χώρας, τύπου "μαζί τα φάγαμε" και "θα πονέσει" και "κοπρίτες", ξέρετε, τα έχουμε ήδη ακούσει αυτά. Οι άνθρωποι βρίσκονται σε πλήρη σύγχιση, δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει ευρισκόμενοι απότομα αντιμέτωποι με νέες ορολογίες και "επιστήμες" ψεύτικες όπως η "οικονομική επιστήμη" --ο παλιός μπακάλης ήταν καλύτερος επιστήμων, άσσος οικονομολόγος μπροστά τους λέμε!

Αμα δεν πιάσει αυτό το κόλπο, αρχίζουν το δεύτερο τροπάριο, ή καλύτερα το "αφήνουν να εξελιχθεί". Με παπαγαλάκια στα κανάλια και τις εφημερίδες, καθώς και στα ιντερνέτια εσχάτως. Ποιο είναι αυτό το κόλπο νούμερο δύο; Είναι η διάσπαση του "εχθρού" και "εχθρός" είναι ο πληθυσμός αυτής της υπο κατακυρίευση χώρας. Τον ωθούν (τον σπρώχνουν με ένα κάρο τερτίπια, δλδ) να δημιουργεί ομάδες που τσακώνονται μεταξύ τους, αν δεν είναι αρκετές οι υπάρχουσες μεχρι εκείνη τη στιγμή ομάδες. Δεν πρόκειται πλέον για πολιτικούς σχηματισμούς --αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα και πολύ μπανάλ-- αλλά για ομάδες τύπου |νέοι εναντίον γέρων|, |ψαράδες εναντίον αγροτών|, |ανθυποκομματίδια εναντίον ανθυποκομματιδίων|, |δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών|, |γραββατωμένοι εναντίον αγραββάτωτων|, |παπουτσωμένοι εναντίον ξυπόλυτων|, |γηγενείς εναντίον μεταναστών|, |Κερατιώτες εναντίον αστυνομικών|, |"σοβαροί" αρθρογράφοι εναντίον συνδικαλιστών| --εδώ την πάτησα και'γώ!-- και πάει λέγοντας.

Με δυο λόγια, η κοινωνία χάνει τη συνοχή της και γίνεται μπάχαλο και οι περί ών ο λόγος κερδοσκόποι και νταβάδες τρίβουν τα χέρια τους και τελειώνουν τις "δουλειές" τους στα μουλωχτά. Ολοι κερδίζουν από το αλισβερίσι, και τη μάνα τους θα πούλαγαν αν άξιζε μερικά δισ., ξένοι και ντόπιοι μεγαλοκαρχαρίες. Ολοι, εκτός από τους φτωχούς που εξαϋλώνονται και τους μεσαίους που γίνονται νεόπτωχοι. Τα πολλά λεφτά συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα μπαούλα και οι ξυπόλυτοι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο --και ταχύτατα.

Τα κόλπα που ανεφερα είναι ψυχολογικά --κόλπα ψυχολογικής βίας-- δοκιμασμένα σε φυλακές και ανακριτικά γραφεία από αμερικανούς και καναδούς ψυχολόγους. Τα αντέγραψαν οι "οικονομικοί πολεμιστές" --λήσταρχοι, καλύτερα και επιεικώς!-- και τα χρησιμοποιούν εδώ και λίγες δεκαετίες σε αντικατάσταση των βίαιων μεθόδων που χρησιμοποιούσαν παλιότερα, των μεθόδων κανονικής βίας, ξέρετε, με φάλαγγα, ηλεκτροσόκ, εικονικές εκτελέσεις, ξυλοδαρμό εν γένει, κλπ. Επειδή η ωμή βία μπορεί και να δυναμώσει το σθένος του βασανιζόμενου, ενώ η ψυχολογική βία που ασκείται με το σταγονόμετρο (ένα ένα τα βγάζουν στα φόρα) και με ήρεμο "ευγενικό" λόγο, σχεδόν ψυθιριστά (για σκεφτειτε ποιοι μας μιλουν ετσι) και που αφήνει να εννοηθεί "τί θα πάθουμε" γιγαντώνοντας έτσι το αίσθημα του φόβου και παραλύοντας τη σκέψη --βρε, τί μας λέει αυτός τώρα; ακούω καλά;--, είναι πιο αποτελεσματική για τη χειραγώγηση μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων, όπως π.χ. οι κάτοικοι κρατών.

Συμπλογκοχωριανοί και συνέλληνες πατριώτες, είναι καιρός να προσγειώσουμε απότομα όλα τα μαυραγορίτικα τέρατα ("κορπορατιστές" μεταφέρονται στη γλώσσα μας, αν δεν κανω λάθος) που κατσικώθηκαν στο σβέρκο μας. Ας μην αφήσουμε τα μυαλά μας να παρασυρθούν στα καινούργια κόλπα. Ας είμαστε ενωμένοι, πονηρεμένοι και ψύχραιμοι. Αυτό μονάχα και όλα θα πάνε καλά, που λέει και μια ψυχούλα. Εμπιστευθείτε το δικό του μυαλό καθένας, ενωθείτε με τους φίλους και γνωστούς, αλληλεγγύη στους αδύναμους, ενημέρωση αλλά με προσοχή --διάβασμα πίσω απο τις γραμμές λέγεται αυτό.

Προπαντός να νοιώσουμε δυνατοί και θαρραλέοι. Να μη διστάσουμε να αναδείξουμε καινούργιες κοινωνικές δυνάμεις μέσα από τα σπλάχνα μας, να στηρίξουμε σοφούς ανθρωπους, αποδεδειγμένα σοφούς απο την προσωπική τους στάση ζωής, νέους ή γέροντες αδιάφορο. Θα έστελνα στη Βουλή π.χ. εκείνο το γεράκο με τη ντουντούκα, αν ήταν δυνατό με το εκλογικό σύστημα που υπάρχει, ή τον νεαρό με το σπινθηροβόλο βλέμμα που ζητά χαρτιά από το παράθυρο του γραφείου για να γράφει ποιήματα. Εδώ θα είμαι να τα λέμε. ΚΟΥΡΑΓΙΟ. Το παραμύθι δεν τελειώνει εδώ, αλλά, όταν τελειώσει, αυτά τα ανήθικα και ανάλγητα τέρατα θα εξαφανιστούν και εμείς... οπωσδήποτε θα ζήσουμε καλύτερα!

_____________________________

ΣΗΜ.1. Εναυσμα για το ποστ υπήρξε αυτό που διάβασα εδώ, στου plagal.

ΣΗΜ.2. Ενα καλούτσικο δείγμα ειναι αυτό το αρθρο. Αρχικά, έστειλα ένα λακωνικό σχόλιο "Πολύ καλό" που ανεβηκε αμεσως. Το 2ο σχόλιο που έγραψα, αφού μελέτησα προσεκτικότερα, "Τα σωματεία να καθαριστούν απο μέσα για να είναι αξιόπιστα" (στο περίπου) δεν ανέβηκε ακόμα. Αν δεν ανέβει ως αύριο, πονηρεύομαι ότι είναι κι αυτός που το γράφει απο τους "βαλτούς". Πόρισμα; Μάλλον πρέπει να πάψω να αφήνω βιαστικά σχόλια ή να μη σχολιάζω καθόλου σε τόπους που δεν γνωρίζω. Στον συγκεκριμένο αποκλείεται να το επαναλάβω, θα τους αφήσω να αλληλολιβανίζονται. Το σχόλιο ανέβηκε, καθώς και άλλα σχόλια με διαφορετική οπτική. Mea culpa.

ΠΗΓΗ:

http://rodiat7.blogspot.com/2011/04/blog-post_17.html


Δεν υπάρχουν σχόλια: