Πριν από πέντε εβδομάδες, στις
29.9.2012, στο blog “Για την απλή και ήσυχη ζωή συν πάσι τοις αγίοις” του Misha, διαβάσαμε αυτό:
Φοβάσαι να χαρείς, τρέμεις να ζήσεις...
Στους δρόμους
σου δεν παίζουν παιδιά , μοναχά παρκάρουν αυτοκίνητα...
Το παιδί σου δεν
θα νοιώσει ποτέ την εκστατική χαρά να χορέψει ξυπόλητο στη βροχή ...
Είναι
απασχολημένο με τη τελευταία έκδοση του carmaggedon στο playstation....
Kι εσύ
νομίζεις πως κάνεις το καθήκον σου σαν γονιός - «σαν», όχι «ως» - επειδή το
συνοδεύεις από το σχολείο στα αγγλικά κι από εκεί στο πιάνο και από εκεί στο
καράτε και μετά κάθεστε όλοι μαζί, ξέπνοοι από τα διαρκή σούρτα φέρτα, μπροστά
στις οθόνες της αποβλάκωσης περιμένοντας , ματαίως, να αναπαυθείτε ....
Η φωτογραφία από έναν ανυπόδητο μικρό χορευτή στους δρόμους της παλιάς Αβάνα στην Κούβα....
ΠΗΓΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου