«Άσε με…» [Από το blog “Η ζωή είναι ωραία”]

Πριν από δέκα ημέρες, στις 31.1.2013, στο blog “Η ζωή είναι ωραία”  της Σοφίας Κου, διαβάσαμε αυτό:

Άσε με…

Μην πασχίζεις να με πείθεις με τα λόγια σου, τις ιδέες, τα συμπεράσματα, τις προτροπές σου. Γιατί έτσι μπαίνω σε άμυνα.

            Άσε με να ρουφήξω ό,τι δύναμαι, ό,τι αντέχω, ό,τι μπορεί να φυτευτεί σήμερα στο έτοιμο χώμα μου.

            Κι άσε με να σε παρακολουθώ μόνο. Στις πολλές σιωπές σου, σε εκείνα που μου διηγείσαι πως τάχα σε άλλον συνέβησαν, πως τάχα άλλος τα κατάφερε ή του χαρίστηκαν...

            Άσε με να ζω το μυστήριο και την πάλη με τον Θεό μου: άλλοτε να μου κρύβεται και να ησυχάζω και με τούτο το άγχος, άλλοτε με λαχτάρα να Τον αναζητάω, άλλοτε να εμφανίζεται από εκεί που δεν το περιμένω.

            Άσε με να απολαμβάνω το θαύμα που -σεβόμενο το πλήρωμα του χρόνου-τελεσιουργείται εντός μου ήσυχα, μεθοδικά, απαλά.

Και ως πολύτιμο το παραλαμβάνει η ψυχή μου στις αποθήκες της, στα «Ανεξίτηλα».

ΠΗΓΗ:

http://anatash.pblogs.gr/2013/01/ase-me.html