Ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις 2.1.2009, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:
Καλωσόρισες!
Καινούργιος χρόνος έφτασε,
και μας βρήκε πάλι εδώ....
Θεατές αυτής της ζωής,
που κάθε μέρα ονειρευόμαστε,
να πάρουμε ένα ρόλο πρωταγωνιστικό...
Κάθε μέρα, βρίσκουμε σενάρια,
να μας ταιριάζουν, να μας αρέσουν,
να είναι στα μέτρα μας!
Και αφήνουμε, την παράσταση σε άλλους...
Και περνάνε οι μέρες, τα χρόνια,
κι εμείς θεατές!
'Εργο; Το γνωστό!
Καλοφτιαγμένοι κύριοι, θρασύτατοι λωποδύτες...
Μοντέλα απο κούνια, λαμπερά αστεράκια...
Πάνε κι έρχονται στη σκηνή!
Κι εμείς μασουλάμε ποπ κορν...
Τα νιάτα μας, τα δικά μας των παιδιών μας, ίδια...
Στριμωγμένα όνειρα κι ελπίδες, σε μια τσάντα πάνινη!
Το τραίνο της ζωής προχωράει...
Ορφανά, δυστυχισμένα και κακότυχα, ανάμεσά μας....
Ξυπόλητα, ανέκφραστα αθώα μάτια μας κοιτούν!
Τρώγοντας ποπ κορν, ρίχνουμε τον οβολό μας στο κουτί...
Μην κλάψεις τώρα, θα ξεβάψει το ρίμελ...
Είδα τους γλάρους, κατέβαιναν χαμηλά, προσγειώνονταν
με μια βουτιά κι έπαιρναν την τροφή... Τους είδα να στρίβουν
το μεγάλο βράχο, εκεί στη φωλιά τους, ταίζουν τα μικρά τους!
Δε με πιστεύεις; Χάνεις την ευκαιρία να μιλήσεις με τη θάλασσα!
Στη συνάντηση, του παλιού με τον καινούργιο χρόνο,
κάπου μεσοπέλαγα, δεν ήταν καμμία ψαρόβαρκα....
Δεν τους χαλάνε αυτή τη στιγμή, οι ψαράδες!
Αφού, ήρθες χρόνε καινούργιε....ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ!
Εμείς, εδώ.... 'Οπως και πέρσι, έτσι και φέτος!
Ζωντανοί, στη σκηνή της ζωής, κι ελπίζουμε....
ΠΗΓΗ:
http://aroma.pblogs.gr/2009/01/kalwsorises.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου