Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

«Όταν εκατό αλήθειες δεν κάνουν μια πραγματικότητα» [Από το blog “ANemos”]



Πριν από ένα μήνα, στις 24.12.2012, στο blogANemos διαβάσαμε αυτό:


Όταν εκατό αλήθειες δεν κάνουν μια πραγματικότητα

"Για την ύφεση δεν φταίνε όσα κάναμε. Αλλά όσα δεν κάναμε" ήταν ο τίτλος του προπροηγούμενου edito της Athens Voice. Ενα από τα πολλά κείμενα που το τελευταίο καιρό κάνουν την εμφάνισή τους ως η πιο "προχώ" τεκμηρίωση και υπεράσπιση της μνημονιακής συνταγής.
Τι λέει ο Γεωργελές λοιπόν;
Πέρα από μια τηλε-νεραϊδοπαρμένη εισαγωγή, του ασχέτου γωνία, με παράδειγμα από τηλεοπτική σειρά της Nova που θυμίζει διάλογο του Μπάμπη Παπαδημητρίου ή του Αλέξη Παπαχελά με Παπακωνσταντίνου/Βενιζέλο/Στουρνάρα, το "ψητό" ξεκινάει από τη δεύτερη παράγραφο, με τη "βασική αρχή": "Τα γεγονότα είναι γεγονότα" !
Το τι θέλει να πει ο ποιητής με αυτή την ταυτολογία το εξηγεί στην επόμενη φράση: "Δεν μπορεί να έχεις απόψεις, άμα δεν ξέρεις τα γεγονότα".
Ποια "γεγονότα"; Μα αυτά που μαθαίνεις μόνος σου, από τον περίγυρό σου ή αυτά που μεταδίδουν ο Γεωργελές, τα δελτία ειδήσεων, οι εφημερίδες, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου και η Ολγα Τρέμη με τον θίασό της... Ή μήπως κάποια άλλα; Και ποια;
Αμα λοιπόν δεν ξέρεις αυτά τα γεγονότα τότε βούλωσ' το! Δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς! Σκάσε και διάβαζε! ...λέει απερίφραστα ο Γεωργελές!!!
Οχι βρε κουτά, είναι μεγαλόθυμος ο δημοσιογράφος:
"Μπορούμε να διαφωνήσουμε σε όλα, μπορεί να έχουμε πολλές διαφορετικές οπτικές, λύσεις, προτάσεις, αλλά πάνω στην ίδια πραγματικότητα."
Πόσο λογικοφανής ακούγεται αυτή η πρόταση!
Πόσο ΔΕΝ μπορείς να διαφωνήσεις με αυτή τη λογικότατη θέση!
Αρκεί βέβαια να δεχτείς ότι "πραγματικότητα" είναι μία κατάσταση "στοπ-καρέ", μια "νεκρή φύσις", απολύτως ξεκομμένη από το παρελθόν και αναλλοίωτη στο μέλλον...
Για ποια πραγματικότητα μιλάει άραγε;
Μα για τη δική "μας". Για "εμάς". "Εμάς" όλους, αδιακρίτως! Να! το λέει:
"Για μας, που έχουμε ένα άμεσο πρόβλημα επιβίωσης ως κοινωνία, αυτό είναι επιτακτικό".
Τσκ, τσκ, τσκ...
Κι ο Γεωργελές και ο Βαρδινογιάννης και ο Αλαφούζος και ο Τσοχατζόπουλος, ας πούμε, είμαστε όλοι "εμείς" κι έχουν ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο "άμεσο" πρόβλημα επιβίωσης με τον 25άρη άνεργο, τον χρεοκοπημένο έμπορο, τον άνεργο οικοδόμο, την απολυμένη πωλήτρια, τον καρκινοπαθή που δεν βρίσκει φάρμακα...
Αυτή άλλωστε είναι η "ίδια πραγματικότητα" πάνω στην οποία πρέπει να συζητούμε ΟΛΟΙ. Εμείς!
Εχει δίκιο ο Γεωργελές!
Για την Κοινωνία μιλάει! Αρα για ΟΛΟΥΣ εμάς!!! Σωστά...
Μας το χαλάει όμως στην επόμενη φράση: "Δεν μπορούμε να βρούμε τι θα κάνουμε, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ύφεση, άμα οι μισοί νομίζουν ότι μας ψεκάζουν"...
Οι μισοί ή δεν ζουν στην ίδια πραγματικότητα. Ανήκουν όμως στην ίδια κοινωνία! Σωστά; Λάθος;
Καλοσύνη του που αναφέρεται ΜΟΝΟ σε αυτούς που πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν!
Θα μπορούσε π.χ. να αναφερθεί σε αυτούς που "ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ" ή που πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει κι ένας άλλος τρόπος ζωής...
Αλήθεια, είναι ΓΕΓΟΝΟΣ ότι οι ΜΙΣΟΙ -δηλαδή 10,5 εκατ. έλληνες- πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν; ΠΟΣΟ γεγονός είναι αυτό για τον Δημοσιογράφο; Το έχει καρατσεκάρει; Ή μιλάει πάνω σε μία ΑΛΛΗ πραγματικότητα;;;
Μάλλον δεν κυριολεκτεί εδώ περιοδικέιρος!
Το τι εννοεί όταν μιλάει για πραγματικότητα το καταλαβαίνουμε (;) στη συνέχεια:
"Πριν από μία εβδομάδα, που αποφασίστηκε επιτέλους η εκταμίευση της δόσης, οι εφημερίδες και το διαδίκτυο δημοσίευσαν την επιμέρους κατανομή, πού θα πάνε τα λεφτά. Όλες οι εφημερίδες, κυβερνητικές, αντιμνημονιακές, εγώ τα διάβασα στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Κάποια δις θα πάνε κατευθείαν στο φετινό έλλειμμα. Κάποια άλλα δις θα πάνε στα χρέη του δημοσίου που συσσωρεύονται συνεχώς όσο καιρό καθυστερούσε η δόση, έχουν φτάσει στα 9,3 δις. Κάποια θα πάνε στην εξόφληση των εντόκων γραμματίων που εκδίδει το ελληνικό δημόσιο για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, επιπλέον από τα δάνεια της ευρωπαϊκής διάσωσης. Και κάποια άλλα περισσότερα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που έχουν στεγνώσει καθώς τα κεφάλαιά τους τα έχουν δανείσει στο κράτος και τα βλέπουν να μηδενίζονται."
Μάλιστα! Αυτό ΕΙΝΑΙ πραγματικότητα!
Ποιος το αμφισβητεί; Ούτε ο Λαφαζάνης καν!!! Μπορούμε να πούμε πως ούτε ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ!!!
Βέβαια η ...πραγματική πραγματικότητα κρύβεται πίσω από το κάθε "κάποια δις"... Με τα κάποιος, κάπου, κάποτε δεν χτίζονται πραγματικότητες!
Χτίζονται εντυπώσεις και ιδεολογήματα!
Εστω! Πάμε αμέσως παρακάτω:
"Δηλαδή, όποιος ξαναπεί ότι οι δόσεις δεν πάνε στην οικονομία, πάνε στους τόκους, στους δανειστές, τους τοκογλύφους, πρέπει να τον διακόπτουμε πάραυτα. Όχι γιατί διαφωνούμε. Αλλά γιατί δεν είναι αλήθεια. Δεν πρέπει να ειπωθεί ποτέ ξανά δημοσίως".
Ε;
Πως είπατε;
Δηλαδή, μην τολμήσουμε και πούμε τα "έντοκα γραμμάτια" ...τόκους!
Αυτούς που μας δίνουν τα δάνεια της διάσωσης ...δανειστές και τις τράπεζες ...τοκογλύφους!
Το πρόβλημα του Γεωργελέ δεν είναι με την πραγματικότητα αλλά με τους ...αγενείς χαρακτηρισμούς!
Επιζητεί και, αν ήταν στο χέρι του, θα επέβαλε μεγαλύτερη κοσμιότητα, διότι αν τα ίδια πράγματα τα χαρακτηρίζεις με οξύτερα επίθετα τότε είσαι ψεύτης! Και θα μας κάνει "ντα" ο αυστηρός δασκαλάκος...
Στη συνέχεια, η πραγματικότητα περνάει δύσκολες στιγμές στα χέρια και στη σκέψη του Γεωργελέ. Γράφει: "Στους όρους επίσης της συμφωνίας για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους υπήρχε η μείωση του επιτοκίου, από 1,70 σε 0,70%. Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δανείζονται, η Γερμανία με 1,35, η Ολλανδία με 1,63, η Αυστρία με 1,78, η Γαλλία με 2,09, η Ιταλία με 4,85, η Ισπανία με 5,88, η Πορτογαλία με 8,93, εμάς θα μας δανείζουν με 0,70. Ακόμα και πριν από την τελευταία μείωση, πάλι οι περισσότερες δανείζονταν ακριβότερα για να μας δανείσουν. Και η Γερμανία, ακόμα, απλώς έχανε διαφυγόντα κέρδη".
Ποιου επιτοκίου; Διάβασε αναλυτικά στο τέλος (1)...
Μία άλλη πραγματικότητα κατανοούν οι ίδιοι οι Γερμανοί:
«Δεν είναι δώρο, είναι έντοκη η βοήθεια», τονίζει η εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung». «Οταν ωριμάζουν τα ομόλογα -τα οποία βάσει υπολογισμών αγγίζουν τα 56,5 δισ. ευρώ- που έχουν στην κατοχή τους οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες, εκείνες εισπράττουν τόκους.
Το σύνολο των τόκων μόνο για φέτος φτάνει τα 2,5 δισ. ευρώ», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι εκτιμήσεις των γερμανικών «Financial Times». Εως το 2026, το σύνολο των κερδών από τόκους θα ανέρχεται στα 12,7 δισ. ευρώ, τα οποία η ΕΚΤ θα μοιράσει στις χώρες της Ευρωζώνης.
Η Γερμανία, ως ο μεγαλύτερος πιστωτής, θα λάβει και τη μερίδα του λέοντος στο μέρισμα από τα κέρδη. «Το κέρδος θα είναι ακόμη υψηλότερο, εφόσον η ΕΚΤ αγόρασε σε καλή τιμή», γράφει η «Sueddeutsche Zeitung». «Για παράδειγμα, ελληνικά ομόλογα αξίας 10 δισ. ευρώ αγοράστηκαν για 7 δισ. Η Αθήνα όμως πληρώνει για 10 δισ. συν τόκους - δηλαδή μια πολύ καλή απόδοση για όσους αγόρασαν», εξηγεί η γερμανική εφημερίδα".
Προφανώς ο Γεωργελές διαφωνεί και με τους Γερμανούς! Δεν ξέρουν τι λένε!
Και σε αυτό ακόμη το άρθρο φαίνεται είτε ότι τα έχουν εντελώς χαμένα είτε δεν διαβάζουν Athens Voice...
Οπως άλλωστε κι ο ...αρχιεπίσκοπος! ("Δηλαδή σε μια περίοδο μεγάλης ευρωπαϊκής ύφεσης, με λιτότητα σε όλες σχεδόν τις χώρες, διαθέτουν χρήματα απευθείας για τη διάσωση της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, όποιος ξαναπεί για τους «τοκογλύφους», ακόμα κι αν είναι ο αρχιεπίσκοπος, κάνει λάθος. Δεν συμβαίνει.")
Ας αφήσουμε όμως για λίγο ήσυχη την πραγματικότητα (δεν πολυβολεύει τον αρθρογράφο) κι ας πάμε στην αλήθεια:
"Δεν θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας, αν δεν ξέρουμε την κατάστασή μας. Για να σωθεί, πρέπει η ίδια η κοινωνία να αντιδράσει, να αλλάξει τρόπο συμπεριφοράς. Και για να αλλάξει, πρέπει να ξέρει. Μόνο αν επιμένουμε στην αλήθεια, μόνο άμα μιλάμε με αριθμούς, θα αντιμετωπίσουμε τον πανικό, το ψέμα, την κολακεία του λαϊκισμού, την ευκολία της συντήρησης που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα.
Αν πρέπει να επιμένουμε στα γεγονότα, στη σοβαρότητα, την ψυχραιμία, δεν είναι τόσο για να αντιμετωπίσουμε την ασυναρτησία της αντιμνημονιακής ρητορικής. Αυτή είναι παροδικό φαινόμενο, ήρθε να εκφράσει τη φάση της άρνησης και του θυμού: Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό σε μας, κάποιος πρέπει να φταίει. Καθώς η κοινωνία ωριμάζει, καθώς αντιλαμβάνεται ότι αν δεν αντιδράσει θετικά και όχι με θρήνους και κατάρες δεν θα βγει από το φαύλο κύκλο, η ασυνάρτητη ρητορική όχι μόνο θα ξεχαστεί αλλά θα αντιμετωπίσει και την οργή, γιατί ήταν υπεύθυνη για τα 3 χαμένα χρόνια."
Ο ΜΟΝΟΣ αριθμός που αναφέρεται σε αυτό το αντι-λαϊκίστικο κατεβατό είναι ένας: "3 χαμένα χρόνια"!!!
Από την άλλη, πέρα από το θαυμασμό για την καλή πένα, σκέφτεσαι: τόσα λόγια για να πεις αυτό που ο άλλος κατάφερε να το πει με τέσσερις λεξούλες; "Ολοι μαζί τα φάγαμε!"...
Αλλά έτσι ήταν πάντοτε το εγχώριο Life-style: Λυρικά κυνικό! Να πιάνει τον "διανοούμενο" να μην κλωτσάει και η πελάτισσα του κομμωτηρίου!
"Πρέπει να επιμείνουμε στα γεγονότα, να υπερασπίζουμε την αλήθεια, όμως, κυρίως για να αντιμετωπίσουμε την άλλη εκδοχή της ακινησίας, αυτή που κρύβεται στο μνημονιακό στρατόπεδο. Που παρουσιάζει την πολιτική της ως μονόδρομο, «τίποτε άλλο δεν μπορούμε να κάνουμε παρά μόνο οριζόντιες μειώσεις μισθών και επιβολή νέων φόρων». Πρέπει ν’ αλλάξουμε τη γλώσσα. Σε όσους λένε «μας επέβαλαν, μας ζήτησαν, μας αφαίρεσαν 49 δις από το ΑΕΠ, θέλουν να μειώσουν τους μισθούς, να κόψουν τις συντάξεις, μας υποχρέωσαν, μας ανάγκασαν», «αυτοί» πάντα, «εκείνοι», οι «κακοί», οι ξένοι τρίτοι, πρέπει να απαντάμε ότι τίποτα απ’ αυτά δεν είναι αλήθεια. Εσείς κάνατε τις επιλογές. Στους υπουργούς με τη θεατρική φωνή που θρηνούν γιατί «μας πάτησαν στο λαιμό, μας υποχρέωσαν χωρίς να θέλουμε, τα υπογράψαμε τα μέτρα αλλά δεν τα γράψαμε», πρέπει να απαντήσουμε ότι δεν είναι αλήθεια. Ότι δεν είναι έτσι."
Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι η πραγματικότητα τόσο, όσο η γλώσσα...
Πες τα αλλιώς κι άλλαξε η πραγματικότητα με μιάς...

Και συνεχίζουμε με μεγάλες αλήθειες. "Ολα θα τα πούμε απόψε. Μόνο αλήθειες" που λέει κι ο Τζίμης Πανούσης. Λίγο φύρδην-μίγδην αλλά... αλήθειες!

"Πληρώνουμε, φτωχαίνουμε, χάνουμε τις δουλειές μας, γιατί 3 χρόνια τώρα οι αποκρατικοποιήσεις σαμποτάρονται, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας δεν γίνεται, κανένας άχρηστος οργανισμός δεν κλείνει, η συγχώνευση φορέων δεν προχωράει. Πληρώνουμε γιατί 165.000 φορολογικές υποθέσεις μεγάλου δημόσιου συμφέροντος λιμνάζουν στα δικαστήρια με ανυπολόγιστες βλάβες για το δημόσιο. Γιατί ομαδοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους με τους αργόμισθους για να καλύψουν τους κομματικούς στρατούς, γιατί δεν λειτουργούν τα πειθαρχικά, γιατί οι χιλιάδες επίορκοι που βαρύνονται με κατηγορίες για διαφθορά προστατεύονται. Γιατί δεν τελειώνει ποτέ η απογραφή των συνταξιούχων, γιατί τα ληξιαρχεία έπρεπε να είχαν συνδεθεί ηλεκτρονικά με τα ταμεία εδώ και 16 μήνες, γιατί το κτηματολόγιο δεν προχωράει. Γιατί η πάταξη της φοροδιαφυγής έχει γίνει ανέκδοτο και πληρώνουν ξανά οι ίδιοι περισσότερα, γιατί το λαθρεμπόριο βασιλεύει ανενόχλητο, τα GPS στα βυτία θα μπουν του χρόνου, το σύστημα εισροών-εκροών θα εφαρμοστεί κάποτε αλλά ως τότε δεν θα ’χουμε πετρέλαιο σπίτι μας".

Ξανά τα επάρατα 3 χρόνια... Πιο πριν δεν υπήρχαν άλλα χρόνια, άλλες δεκαετίες... Ούτε ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο υπήρχε πριν από αυτή την 3ετία... Ή μάλλον πριν υπήρχαν χιλιάδες σκυλιά δεμένα με λουκάνικα και κατά τα άλλα όλα καλά και ανθηρά!
Και δεν μιλάμε μόνο για την περίοδο της Μεταπολίτευσης που την έχουμε περάσει πίσσα και πούπουλα και την έχουμε -μόνη αυτή- φορτώσει στο γάϊδαρο αλλά και για τη δεκαετία του '60, του '50 και πιο πίσω...
ΠΟΙΟΙ δημιούργησαν ΑΥΤΟ το Κράτος με αυτές τις αλήθειες;
Και ΠΟΙΟΙ δημιούργησαν ΑΥΤΟΝ τον ιδιωτικό τομέα των Λαυρεντιάδηδων, των Καρούζων, των Ψυχάρηδων και των Μπομπολαίων;
ΠΟΙΟΙ έκαναν ατμομηχανή της οικονομίας αυτού του μικρού βράχου της Μεσογείου την οικοδομική δραστηριότητα διαλύοντας αστικούς ιστούς, βουνά, δάση και καταράχια;
ΠΟΙΟΙ αποφάσιζαν ότι μία χώρα 8, 9 και τώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων μπορεί να παράγει εκατοντάδες χιλιάδες γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και -για να πάμε στα δικά μας- χιλιάδες δημοσιογράφους "δημιουργώντας" 36 εφημερίδες, 30 κανάλια, 2000 περιοδικά, 3000 ραδιόφωνα;
Εμείς; Εσείς; Ο Χατζηπετρής;
Οσο για τις περίφημες ιδιωτικοποιήσεις και τα ανοίγματα των αγορών:
Τι αποτέλεσμα είχε η δημιουργία δεκάδων τραπεζών-ζόμπι;
Τι έγινε με την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής αλήθεια; Πέρα την δια την εις θάνατον εξυγίανσή της αφού είχε φορτωθεί με χρέη από δημόσιο και ιδιώτες;
Γιατί είναι πιο φθηνό να πας στο Βερολίνο από το να πας Θεσσαλονίκη-Ηράκλειο;
Με τις ακτοπλοϊκές τι έγινε; Τα ιδιωτικά πλοία-σκουπιδιάρες που ζέχνουν και πηγαίνουν -αν πηγαίνουν- σαν θαλάσσιες χελώνες μέσα σε πέντε ώρες από Πειραιά-Σύρο;

Να πούμε αλήθειες επιτέλους!
Ομως ΟΛΕΣ τις αλήθειες και ΟΛΗ την πραγματικότητα...
Να πούμε για τις εταιρείες κινητής που δεν έχουν σήμα ούτε σε κεντρικά σημεία πόλεων διότι δεν επενδύουν δεκάρα από τα κέρδη τους, για τη χαμένη υπόθεση της πληροφορικής στην Ελλάδα;
Να πούμε για τους Ολυμπιακούς αγώνες;
Μήπως να μιλήσουμε για το τοπίο στις διαφημιστικές εταιρείες και στους συμβούλους marketing και επικοινωνίας;
Πόσα να πούμε για να τα λέμε όλα καμιά φορά σ' αυτή τη χώρα;
Τις ίδιες και περισσότερες προσθήκες μπορείς να κάνεις στην επόμενη παράγραφο που επαναλαμβάνει πράγματα -πάλι φύρδην-μίγδην- με τα οποία ελάχιστοι θα μπορούσαν να διαφωνήσουν.
Ομως παραμένει η ΜΙΣΗ εικόνα!
Αυτή που βλέπει ο Γεωργελές, ο Τζήμερος και η οικονομική του σύμβουλος, η Λυμπεράκη...

"Γιατί η αξιολόγηση του δημοσίου δεν γίνεται, γιατί η ενιαία αρχή πληρωμών και το ενιαίο μισθολόγιο είναι στα σχέδια, όπως και η ενιαία αρχή προμηθειών, η ηλεκτρονική διασύνδεση φορέων. Γιατί η λεηλασία στην υγεία συνεχίζεται. Γιατί οι συντεχνίες γλιτώνουν τα προνόμιά τους, τα κόμματα διοικούν τις κρατικές επιχειρήσεις σαν να ’ναι δικές τους και τις ζημιές τις πληρώνουμε εμείς, γιατί η γραφειοκρατία δεν μειώνεται. Γιατί κόβουν τις συντάξεις για να μην κόψουν τις διπλές, τις τριπλές και τις πρόωρες, πάνε το όριο εξόδου στα 67 για να μην κόψουν τα επιδόματα άγαμης κορασίδας. Γιατί διέλυσαν το κράτος για να μην κόψουν τη γραφειοκρατία. Γιατί το μισό δημόσιο απεργεί αμειβόμενο σε μόνιμη βάση. Γιατί η μηχανογράφηση νοσοκομείων δεν προχωράει, η αξιολόγηση των πανεπιστημίων αναβάλλεται, έχουν μετατραπεί σε χωματερές".

Και φτάνουμε στην ολοκλήρωση της κατά Γεωργελέ αλήθειας:
"Πρέπει να πούμε την αλήθεια. Για την ύφεση δεν φταίνε όσα κάναμε. Αλλά όσα δεν κάναμε. Όσοι θρηνούν δήθεν για τα πάθη μας αλλά αρνούνται τις μεταρρυθμίσεις, ό,τι ταμπέλα και να κρατάνε, όποια σημαία κι αν κουνάνε, είναι το ίδιο σύστημα που αρνείται να παραδώσει την εξουσία. Υποκριτικά θρηνούν, αλλά στην πραγματικότητα προστατεύουν το μαγαζάκι τους. Κατηγορούν ο ένας τον άλλον δίνοντας εξετάσεις στο πελατειακό κράτος, στις συντεχνίες και στην κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα. Διαγωνισμός ακινησίας. Αυτοί που κάνουν λίγα και οι άλλοι που υπόσχονται ότι δεν θα κάνουν τίποτα. Όλα μένουν ίδια, πλην φτωχότερα. Αυτές οι 5 λέξεις είναι η εξήγηση του παρατεταμένου αδιεξόδου."
Το τελευταίο προπύργιο της νεοφιλελεύθερης σκέψης είναι η ισοπέδωση. "Ολοι μαζί τα φάγαμε", "όλοι είμαστε διεφθαρμένοι", "όλοι διοριστήκαμε ή διορίσαμε τα παιδιά μας", "όλοι ρίξαμε τον Τιτανικό στα βράχια", "όλοι προστατεύουμε τα μικρά μας συμφέροντα"... Φυσικό όταν οι σύγχρονες Αντουανέτες - ο Πάγκαλος, ο Γιωργάκης, ο Τζήμερος, ο Γεωργελές- δεν έχουν ΠΟΤΕ γνωρίσει ανθρώπους που ξεφεύγουν από αυτό το κατασκευασμένο υπόδειγμα... Που δεν έχουν περάσει ούτε έξω από τη χαλυβουργία, τη ναυπηγοεπισκευαστική, από τις κουζίνες των ακριβών εστιατορίων και ξενοδοχείων που τρώνε και πίνουν επί δεκαετίες τώρα ή από τα τυπογραφεία που τυπώνονται τα περιοδικά τους...
Ιδέα δεν έχουν! Κι αν σε πολλά λένε αλήθειες το θέμα είναι ότι πρώτον, δεν λένε ΟΛΕΣ τις αλήθειες και, δεύτερον, κοίτα ποιοι μιλάνε: τα παράσιτα που τώρα κατηγορούν τον ψόφιο σκύλο που επί δεκαετίες απομύζησαν ως τσιμπούρια!
Ελεος!

(1)
Α) Η πρώτη δανειακή σύμβαση με τις χώρες της ΖτΕ (Μαίος 2010 - € 80 δις)
            Κάθε ένα από τα δάνεια της εν λόγω δανειακής σύμβασης έχει περίοδο χάριτος 3 ετών ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου και συνολική διάρκεια αποπληρωμής 5 ετών (3+2 έτη).
Παραδείγματος χάριν, η πρώτη δόση που εκταμιεύθηκε το Μάιο του 2010 είχε περίοδο χάριτος ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου μέχρι τον Ιούνιο του 2013 ενώ η αποπληρωμή του κεφαλαίου προβλεπόταν να γίνει τμηματικά μέχρι τον Μάρτιο του 2015.
Σε ότι αφορά το κόστος δανεισμού, οι τόκοι καταβάλλονταν/νται κάθε τρίμηνο με κυμαινόμενο επιτόκιο ίσο με το Euribor τριών μηνών πλέον περιθωρίου 3% για τα πρώτα τρία έτη και 4% για τα επόμενα.
Κάθε δόση εκταμιευόταν με παρακράτηση 50 μονάδων βάσης (0,5%) ως «επιβάρυνση εξυπηρέτησης».
Τον Μάρτιο του 2011, αποφασίστηκε:
- η μείωση του επιτοκίου κατά 1% (από 3% και 4% σε 2% και 3% αντιστοίχως).
- -Η επέκταση της περίοδος χάριτος στα 4,5 έτη και η αύξηση της συνολικής διάρκειας του κάθε τμήματος του δανείου στα 10 έτη.
Μέχρι και την εκταμίευση της 6ης δόσης το Δεκέμβριο του 2011[2] , εκκρεμούσε η έγκριση της εν λόγω απόφασης από τα κοινοβούλια των 16 κρατών μελών της ΖτΕ, η οποία όμως θα ισχύσει αναδρομικά για τους τόκους που έχουν ήδη καταβληθεί από τις 16.06.2011 και εντεύθεν .[3]

Β) Το πρώτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα του ΔΝΤ (Μάιος 2010 - €30 δις)
Το πρώτο χρηματοδοτικό υπο-πρόγραμμα του ΔΝΤ έχει περίοδο χάριτος περίπου 3 ¼ ετών ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου και συνολική διάρκεια αποπληρωμής 5 ετών (3¼+2 έτη).
Παραδείγματος χάριν, η πρώτη δόση που εκταμιεύθηκε το Μάιο του 2010 είχε περίοδο χάριτος ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου μέχρι τον Αύγουστο του 2013 ενώ η αποπληρωμή του κεφαλαίου προβλεπόταν να γίνει τμηματικά μέχρι τον Μάιο του 2015.
Σε ότι αφορά το κόστος δανεισμού, οι τόκοι καταβάλλονταν/νται κάθε τρίμηνο με κυμαινόμενο επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (SDR), πλέον περιθωρίου 2% για το εκταμιευθέν ποσό δανεισμού που υπερβαίνει το 300% της συμμετοχής ("quota") της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΔΝΤ φτάνει το €1.3 δις, συνεπώς όλες οι εκταμιεύσεις του ΔΝΤ προς την Ελλάδα, πλην ενός τμήματος της πρώτης δόσης, φέρουν επιτόκιο SDR+2%.
Στο βαθμό που το εν λόγω χρηματοδοτικό άνοιγμα (>300% της συμμετοχής μιας χώρας στο ΔΝΤ), υπερβαίνει τα 3 έτη, τότε το επιτόκιo ανεβαίνει στο SDR+3%.
Σημειώνεται πως και η χρηματοδότηση από το ΔΝΤ, υπόκειται σε παρακράτηση 50 μονάδων βάσης (0,5%) ως «επιβάρυνση εξυπηρέτησης».

Γ) Η δεύτερη δανειακή σύμβαση με τις χώρες της ΖτΕ (Φεβρουάριος – Μάρτιος 2012 - € 109,1 δις) και οι συμβάσεις που αφορούν το PSI.
Τα ποσά που εκταμιεύθηκαν στην Ελλάδα βάσει των παραπάνω συμβάσεων έχουν περίοδο χάριτος από 15 έως και 30 έτη για την αποπληρωμή του κεφαλαίου.
Παραδείγματος χάριν, η πρώτη δόση του δεύτερου προγράμματος που εκταμιεύθηκε το Μάρτιο του 2012 ύψους €5,9 δις, έχει περίοδο χάριτος ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου μέχρι τον Μάρτιο του 2032, με εφάπαξ αποπληρωμή του κεφαλαίου.
Το επιτόκιο δανεισμού είναι κυμαινόμενο σε ετήσια βάση προσεγγίζοντας το εκάστοτε κόστος χρηματοδότησης του EFSF.
Σήμερα το κόστος δανεισμού της Ελλάδας από το EFSF βρίσκεται γύρω στο 3%.
Σημειώνεται πως και η χρηματοδότηση από το EFSF, βάσει της δανειακής σύμβασης των €109,1 δις, υπόκειται σε παρακράτηση 50 μονάδων βάσης (0,5%) ως «επιβάρυνση εξυπηρέτησης».

Δ) Το δεύτερο χρηματοδοτικό πρόγραμμα του ΔΝΤ (Μάρτιος 2012 - €28 δις)
Το δεύτερο χρηματοδοτικό υπο-πρόγραμμα του ΔΝΤ έχει περίοδο χάριτος περίπου 4 ½ ετών ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου και συνολική διάρκεια αποπληρωμής 10 ετών (4 ½ + 5½ έτη).
Παραδείγματος χάριν, η πρώτη δόση του δεύτερου προγράμματος που εκταμιεύθηκε το Μάρτιο του 2012 είχε περίοδο χάριτος ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016 ενώ η αποπληρωμή του κεφαλαίου προβλεπόταν να γίνει τμηματικά μέχρι τον Μάρτιο του 2022.
Το κόστος και οι λοιποί όροι δανεισμού παραμένουν ίδιοι με το πρώτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα.


ΠΗΓΗ:


Δεν υπάρχουν σχόλια: