Στις 13.7.2008, στο blog “Με το φεγγάρι αγκαλιά (Φεγγαραγκαλιές)”, διαβάσαμε αυτό:
Στην πλαζ
Ήλιος. Λάμψη με πείσμα μικρού κοριτσιού. Κατάδυση σε διαύγεια μπλε. Θάλασσα. Χαλί μετάξι. Κόμποι ευχές.
Ξανθές μπούκλες στραγγίζουν αλμύρα. Παιδικά δάχτυλα ζυγίζουν ένα σύνολο καυτών κόκκων. Το δέρμα αναριγεί. Διαφορά θερμοκρασίας. Φτέρνες και αστράγαλοι γλύφουν την αμμώδη έκταση. Με εγωισμό. Με έπαρση. Με υπεροψία.
Εξοφλώ το χρέος μιάς ομπρέλλας, δύο καφέδων και ενός club σάντουιτς. Δύο ξαπλώστρες, πετσέτες κλπ. Βιβλίο, γυαλιά πρεσβυωπίας ανέγγιχτα. Αλοίφω στο σώμα μου λάδια που ευωδιάζουν τροπικές χώρες.
Τσιγάρο. Σκαρφίζομαι απάτες. κλέβω στιγμές.
Φυλάω μυστικά την εικόνα του μικρού αγγέλου, τυλιγμένου σε ένα κατάλευκο μπουρνούζι.
Ανακαλύπτω κρυφές εσοχές και χώνω όπως όπως, ότι προφταίνουν τα μάτια, από τα ακριβότερα.
Ένα κύμα, δυό κοχύλια, έξι πετραδάκια γιά τρίλιζα, μιά χούφτα ιδρωμένη γυαλόπετρες, το σπιτάκι ενός ναυαγοσώστη..
ΠΗΓΗ:
http://metofeggariagalia.blogspot.com/2008/07/blog-post_13.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου