Στις 7.12.2009, στο blog “Άρωμα Γυναίκας” της Γιώτας, διαβάσαμε αυτό:
Ρόδα που ανθίζουν τον χειμώνα
Σπάνια, ιδιαίτερα, χαμογελαστά, φωτεινά, χρωματιστά, ευαίσθητα.... έτσι είναι, τα ομορφότερα λουλούδια του κόσμου! Τα γνώρισα, τα μύρισα, τα θαύμασα... αστεράκια αμέτρητα άρχισαν να πέφτουν και δεν προλάβαινε να τ΄αγκαλιάσει η ψυχή! Χωρίς καλά καλά να περιμένω, έμοιαζε εποχή του θερισμού σε ότι η ψυχή έβαλε σπόρους, σε όσα οι προσπάθειές μας καλλιέργησαν, για την υλοποίηση του σχολειού των ιδιαίτερων παιδιών μας..... Η συγκομιδή των αγαθών, υπέρ το δέον άφθονη! Σαν ξαφνικά να έγινε το θαύμα! Ο ουρανός "άνοιξε" και άφησε τους αγγέλους του να μας αγκαλιάσουν, να δημιουργήσουν.....
Βρεθήκαμε να "λειτουργούμε" με απίστευτο παλμό στην εκκλησία των Ανθρώπων, όπου όλοι πιστεύουν στις δυνάμεις μας!
Μαζεύτηκαν οι απαραίτητοι εκπαιδευτικοί-λειτουργοί, εμφανίστηκαν θεϊκά οι χορηγοί της Αγάπης, τα παιδιά φώτισαν με το χαμόγελό τους, ως κεριά αναμμένα, το ναό της κοινωνίας μας!
Υπήρξαν στιγμές, κουρασμένη απο προσωπικές δυσκολίες και αναποδιές της ζωής, ομολογώ πως προχωρούσα συλλογισμένη την περίεργη θέλησή μου να προσφέρω όσο και όσα μπορούσα! Οι ίδιες σκέψεις μου έδιναν τρομερή δύναμη και εν κατακλείδι υπερβολική ευφορία ψυχής! Απόσταγμα της λύτρωσης, απο την αίσια έκβαση ενός πολυδαίδαλου δρόμου.....
'Ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ νοιώθω πως θέλω να πω.... σε όσους μεγαλόκαρδα έγιναν χορηγοί Αγάπης, αλλά και σε όλους σας εδώ στη ζεστή γωνιά του διαδικτύου απ΄όπου εμπνεύστηκα θετική ενέργεια!
Γνώρισα αγνά πρόσωπα με ορμή και χαρά, να κάνουν τη φωλιά της αγάπης φάτνη δημιουργίας! Είναι παιδιά που δεν ζητούν, μα καρτερούν..... Είναι παιδιά, που παραμένουν παιδιά σ΄όλη τη διάρκεια της ζωής τους, είναι άγγελοι επι της γης! Μας χρειάζονται λίγο περισσότερο, αποταμιεύουν μόνο αγάπη! Κι αυτό που έμαθα καλά είναι πως: η Αγάπη δεν λειτουργεί σε κλειδωμένες καρδιές, χρειάζεται μοίρασμα να ζεσταθεί, να καρπίσει, να γίνει αξία πολύτιμη!
'Οπως, ακόμα, αισθάνθηκα την ολοκλήρωση, τη μαγεία του κόσμου των ονείρων.... Γι αυτό ξανα-θυμίζω να μην εγκαταλείπουμε τα όνειρα, τη βαλίτσα των σχεδίων μας, μπροστά στο πρώτο εμπόδιο ή καταμεσής της τροχιάς μας... ας τα κουβαλάμε μέχρι ν΄αντικρύσουμε το φωτεινό αστέρι, εκεί στην άκρη.........
Μην ξεχνάμε, κάποια άνθη του κήπου μας, θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα!
ΠΗΓΗ:
http://aroma.pblogs.gr/2009/12/roda-poy-anthizoyn-to-heimwna.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου