«Τώρα…» [Από το blog “Οδεύοντας”]

Στις 7.4.2009, στο blog “Οδεύοντας” της Αργυρούλας, ενόψει του Πάσχα και τότε, διαβάσαμε αυτό:

Τώρα…

Αυτές τις μέρες , ας ξεφύγουμε λίγο απ΄ τον εαυτό μας.

Ας βγούμε για λίγο απ΄ την ασφικτικά κλεισμένη φυλακή του " εγώ " μας .

Ας ανοίξουμε τα παράθυρα της καρδιάς μας , κι΄ ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.

Την άλλη βδομάδα , και πάλιν δεν θα προλαμβαίνουμε, μες τα πολλά τρεχάματα που θάχουμε ...

Γι΄ αυτό ... τώρα ... σήμερα , όχι αύριο , όχι μετά .

Ας δούμε τον συνάνθρωπό μας , τον διπλανό μας, τον αδελφό μας .

Ας προσφέρουμε απλόχερα αγάπη απ΄ την καρδιά μας .

Ας θυσιάσουμε λίγο απ΄ το χρόνο μας , σε κάποιο μοναχικό συνάνθρωπό μας , που θέλει δυό κουβέντες να μοιραστεί .

Ας δώσουμε παρηγοριά , σε κάποιον που πονάει , για κάποιον λόγο .

Ας πάμε βόλτα με τα παιδιά μας , κι΄ ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν ,

χωρίς να βιαζόμαστε , γιατί κάτι άλλο περιμένει ...

Ας ακούσουμε υπομονετικά,τον άνθρωπό μας , για τα τόσα που τον απασχολούν καθημερινά , κι΄ ας μην πούμε τίποτα . Να νοιώσει όμως, πως τον ακούσαμε , πως τον νοιώσαμε , πως τον κατανοήσαμε ...

Ας τρέξουμε , ακόμα και με τη σκέψη μας , σε κάποιους συνανθρώπους μας , που έχασαν αγαπημένες τους ψυχές πρόσφατα , και δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα τον πόνο , και ας πούμε δυό λόγια προσευχής γι΄ αυτούς .

Ας πούμε και δυό λόγια προσευχής , για όσους βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου, σε κάποιο νοσοκομείο , και δίνουν τη δική τους μάχη , και βαδίζουν το δικό τους γολγοθά, και αυτοί , και οι δικοί τους άνθρωποι ...

Καιρός να βγούμε απ΄ το "εγώ " μας .

Καιρός να κοιτάξουμε στα μάτια τον αδελφό μας ...

και μέσα σ΄ αυτά τα μάτια ... θα δούμε Τον Θεό !

Μόλις πριν από τρεις μέρες, στις 2.3.2010, στο ίδιο blog “Οδεύοντας” της Αργυρούλας, το ξαναδιαβάσαμε, με κάποιες προσθήκες και διαφοροποιήσεις:

Τώρα…

Αυτές τις μέρες , ας ξεφύγουμε λίγο απ΄ τον εαυτό μας.

Ας βγούμε για λίγο απ΄ την ασφικτικά κλεισμένη φυλακή του " εγώ " μας .

Απ΄ το καβούκι μας , που σαν χελώνες και σαλιγγάρια κρυφοκουρνιάζουμε μέσα.

Ας ανοίξουμε τα παράθυρα της καρδιάς μας , κι΄ ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.

.
Την άλλη βδομάδα ...

και πάλιν δεν θα προλαμβαίνουμε,

μες τα πολλά τρεχάματα που θάχουμε ...

Γι΄ αυτό ... τώρα ... σήμερα , όχι αύριο , όχι μετά .

.

Ας δούμε τον συνάνθρωπό μας , τον διπλανό μας, τον αδελφό μας .

Ας προσφέρουμε απλόχερα αγάπη απ΄ την καρδιά μας .

Ας θυσιάσουμε λίγο απ΄ το χρόνο μας , σε κάποιο μοναχικό συνάνθρωπό μας , που θέλει δυό κουβέντες να μοιραστεί .

Ας δώσουμε παρηγοριά , σε κάποιον που πονάει , για κάποιον λόγο .

Ας πάμε βόλτα με τα παιδιά μας , κι΄ ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν ,
χωρίς να βιαζόμαστε , γιατί " κάτι " άλλο περιμένει ...

Ας ακούσουμε υπομονετικά,τον άνθρωπό μας , για τα τόσα που τον απασχολούν καθημερινά , κι΄ ας μην πούμε τίποτα .

Να νοιώσει όμως , πως τον ακούσαμε , πως τον νοιώσαμε , πως τον κατανοήσαμε ...

Ας τρέξουμε , ακόμα και με τη σκέψη μας , με την προσευχή μας , σε κάποιους συνανθρώπους μας , που έχασαν αγαπημένες τους ψυχές πρόσφατα , και δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα τον πόνο , και ας μιλήσουμε Στον Κύριο γι΄ αυτούς .

Ας πούμε και δυό λόγια προσευχής , για όσους βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου, σε κάποιο νοσοκομείο , και δίνουν τη δική τους μάχη , και βαδίζουν το δικό τους γολγοθά , και αυτοί , και οι δικοί τους άνθρωποι . . .

Καιρός να βγούμε απ΄ το "εγώ " μας .

Καιρός να κοιτάξουμε στα μάτια τον αδελφό μας . . .

και μέσα σ΄ αυτά τα μάτια . . . θα δούμε Τον Θεό !

Ας το κάνουμε τ ώ ρ α αγαπημένοι μου διαβάτες , οδοιπόροι και ταξιδιώτες της ζωής.

Το αύριο δεν ανήκει σε κανένα μας . Μονάχα Στο Θεό .

Εύχομαι , οι μέρες του καθενός μας νάναι όμορφες , ειρηνικές , κι΄ ευλογημένες, και Φως Ιησού Χριστού να φωτίζει το διάβα μας . Καλή συνέχεια σε τούτη την πορεία της σαρακοστής , " προς τα Ιεροσόλυμα " , και την ποθούμενη Ανάσταση μες τις καρδιές μας .

ΠΗΓΗ:

http://odevontas.blogspot.com/2009/04/blog-post_07.html

http://odevontas.blogspot.com/2010/03/blog-post_02.html